🔉XXII NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Podatek należny cesarzowi i obowiązek kochania Pana Boga.

Zdjęcie: szczęście nieba

Poznaj głębokie Nauki Chrystusa Pana o naszym obowiązku wobec państwa i miłości do Pana Boga. Refleksje zawarte w tej treści pomogą Ci zrozumieć, jak żyć zgodnie z naukami Ewangelii w codziennym życiu. Odkryj, jak równoważyć obowiązki wobec państwa z miłością do Pana Boga.

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

„Oddajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu” — (Mat. 22, 21).

PRZYGOTOWANIE. — Boski Odkupiciel, aby przekonać faryzeuszów o ich obowiązku płacenia podatku cesarzowi, pokazał im wizerunek wy­obrażony na monecie, którą opłacali podatek. — Zastanówmy się nad sobą: rozważmy, iż Pan Bóg stworzył nas na Swój Obraz i Podobieństwo jedy­nie dlatego, abyśmy Go kochali, iż na Chrzcie Świętym wyryte zostało na naszej duszy niezatarte zna­mię, świadczące, iż należymy do Mistycznego Ciała Pana Jezusa, a wówczas łatwiej dojdziemy do tego pięknego wniosku: „Oddajcież tedy, co jest Bożego, Bogu“.

I. — Oto piękna odpowiedź, jaką Pan Jezus dał faryzeuszom, którzy w niegodziwym celu zapytali Go, czy godzi się płacić podatek: „Oddajcie, co jest cesarskiego cesarzowi, a co jest Boskiego, Bogu“. Tymi słowy Pan Jezus chciał nas nauczyć, iż winniśmy dawać ludziom, co im się należy, ale miłość naszego serca ma w całości należeć do Niego.

Jest to najzupełniej słuszne, Pan Jezus bowiem jest nie tylko Najwyższą Prawdą, ale i Najwyższym Dobrem. Jako Najwyższej Prawdzie nasz ro­zum przez wiarę składa podatek swego poddania się, wierząc w to, czego nie rozumie; podobnież nasza wola winna Mu, jako Najwyższemu Dobru, złożyć podatek miłości, kochając Go z całego ser­ca, z całej duszy, ze wszystkich sił. Tym więcej, iż właśnie dla pozyskania naszej miłości Pan Jezus stał się Człowiekiem i odkupił nas Swą Krwią Prze­najświętszą, umierając na krzyżu wśród najokru­tniejszych męczarni.

Lecz, mój biedny Odkupicielu, jakże niewielu Cię miłuje! Większa część ludzi kocha krewnych, przyjaciół, choćby zwierzęta, ale Pan Jezus nie jest kochany; co gorsza, ludzie Go obrażają i odpła­cają Mu najczarniejszą niewdzięcznością. Ufam, iż jesteś w Łasce Bożej i iż kochasz Pana Jezu­sa. Czyż możesz jednak powiedzieć z całą prawdą, iż kochasz Go całym sercem? Może należysz do tych, którzy wiodąc życie oziębłe, łudzą się, iż mogą równocześnie służyć dwom panom, tak róż­nym: Panu Bogu i światu? — Pomyśl, odzywam się do ciebie wraz ze Św. Filipem Nereuszem, ile miłości oddajemy stworzeniom, tyle jej pozbawiamy Pana Boga; jeżeli się nie poprawimy, prędzej czy póź­niej na tym się skończy, iż wcale Go kochać nie będziemy.

II. — Ewangelia powiada, iż Pan Jezus, aby przekonać faryzeuszów o obowiązku płacenia po­datku, kazał sobie podać monetę czynszową, a gdy Mu ją podano, zapytał: „Czyj jest ten obraz i na­pis? Odpowiedziano: „Cesarski”. Wtedy Jezus rzekł do faryzeuszów: „Oddajcież tedy, co jest carskiego, cesarzowi. Powiedział niejako tymi słowy: jeżeli tę monetę otrzymaliście od cesarza, słuszna, abyście mu ją zwrócili, płacąc podatek.

A oto, co masz czynić, abyś tym łatwiej spła­cił Panu Bogu dług należny: Zapytuj często siebie: Czyj jest ten obraz i napis? Rozważ, iż Pan Bóg cię stworzył na Swój Obraz i Podobieństwo dla­tego tylko, abyś Go miłował; wspomnij na to, iż na Chrzcie Świętym otrzymałeś niezatarte znamię, świadczące o tym, iż jesteś członkiem Mistycznego Ciała Pana Jezusa, a wówczas sam z siebie za­raz nasunie ci się wniosek: „Oddajcie więc, co jest Bożego, Bogu”.

Modlitwa.

Ponieważ, Panie, chcesz, abym całkowicie należał do Ciebie, oto cały Tobie się oddaję; nie chcę, by co innego wydarło mi część tego serca, które stworzyłeś, aby kochało Ciebie jedynie, Do­broci Nieskończona, godna nieskończonej miłości. Me serce jest zbyt małe, by mogło Cię kochać, jak na to zasługujesz; jakąż więc wyrządziłbym Ci niesprawiedliwość, gdybym chciał je jeszcze podzielić, kochając co innego poza Tobą! Mój Jezu Najukochańszy, chcę Ciebie tylko miłować i tego tylko pragnę, abym w tym i w przyszłym życiu posiadał Skarb Twej Miłości, o Boże serca mojego, części moja na wieki.

Dozwól, by kochał Cię grzesznik, który w przeszłości tak Cię obrażał; owszem rozpalaj coraz bardziej we mnie te Błogosławione Płomie­nie ­Miłości i we wszystkich przeciwnościach bądź moją Ucieczką i Mocą. „Boże, Ucieczko nasza i mocy, wejrzyj łaskawie na modlitwę Kościoła Twojego, a będąc Sam Ojcem Miłosierdzia, daj, abym otrzymał, o co z ufnością proszę. — Słod­kie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem. Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 20
   
2. Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 20
3. uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 20
4. Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Jana Kantego, Wyznawcy: Nabożeństwo do Św. Jana Kantego, Wyznawcy
   

Poznaj także żywot Św. Jana Kantego, Wyznawcy napisanego przez:

1. O. Prokopa Kapucyna.
2. X. Piotra Skargę T.J.
3. X. Juliana A. Łukaszkiewicza.

© salveregina.pl 2024