KARTKA Z KALENDARZA LITURGICZNEGO: 21 Października.

Jako Chrześcijanin gwałtownie postępował w wierze i cnocie miłości, często nawiedzał kościoły, był gorliwy w modlitwie, praktykował posty i inne umartwienia, a gardził dobrami i uciechami świata. Zachęcony przykładem Św. Antoniego Pustelnika (zob. 17 stycznia), którego imię słynęło już w całym Egipcie, udał się do niego na pustynię i przez dwa miesiące przebywał tam jako jego uczeń. Po powrocie do domu nie zastał już rodziców przy życiu. Rozdał więc całe swe mienie ubogim i w roku 306, nie mając jeszcze skończonych piętnastu lat, udał się ponownie na pustynię. Tu zbudował sobie chatkę tak małą, iż zaledwie mógł się w niej pomieścić. Sypiał na gołej ziemi. Odziewał się w szorstką opończę, której nigdy nie prał ani nie zmieniał, mawiał bowiem, iż próżnością byłoby dbać o czystość sukni pokutnej. Całe prawie dni spędzał na czytaniu i rozważaniu Pisma Świętego. Za pokarm starczyło mu kilka fig i trochę gotowanych ziół, których jednak nigdy przed zachodem słońca nie spożywał. Cierpliwością swą i pokorą zdołał zwalczyć ciężkie pokusy szatana, którego też z wielu ludzi wy-pędził. Założył wiele pustelni (miał bowiem 2000 uczniów) i czynił liczne cuda. W osiemdziesiątym roku życia, złożony śmiertelną chorobą, dodawał sobie otuchy mówiąc: „Czemuś smutna jest, duszo moja, i czemu mnie trwożysz? Przez siedemdziesiąt lat służyłaś Chrystusowi. a teraz miałabyś się lękać śmierci!” Natychmiast po wypowiedzeniu tych słów święty starzec zasnął spokojnie w Panu (21 października 371 r.). W dwadzieścia lat po jego śmierci Św. Hieronim napisał jego żywot.

Msza (Os justi) wspólna na uroczystość opata.

2. Św. Urszula z Towarzyszkami.

— Żywot. Legenda o męczeńskiej śmierci tych dziewic ma w sobie ziarno prawdy historycznej. Poniosły one śmierć męczeńską w czasie prześladowania za Dioklecjana. Szczegóły natomiast, dotyczące imion, liczby (która rzekomo sięgała jedenastu tysięcy) i bliższych okoliczności męczeństwa, oparte są na legendzie, zrodzonej na tle podania brytańskiego. Według tegoż podania jedenaście tysięcy dziewic brytańskich wraz z licznym orszakiem opuściło Brytanię; ale w gwałtownej burzy morskiej okręty uległy rozbiciu, one zaś same częściowo utonęły, częściowo zamordowane zostały przez Hunów.

— Zastosowanie. W Św. Urszuli i jej Towarzyszkach czcimy przedstawicielki wszystkich dziewic, które dla miłości Chrystusowej wyrzekły się małżeństwa i ziemskich rozkoszy; świecą nam one przykładem ofiarności i czystości obyczajów, bez których żaden naród ostać się nie może.

„A znajduje się to w pismach Jeremiasza proroka, iż rozkazał wziąć ogień tym, którzy się przeprowadzali, jako jest oznajmiono i jako rozkazał przeprowadzonym. I dał im Zakon, aby nie zapominali przykazania Pańskiego a iżby nie wykroczyli umysłem widząc bałwany złote i srebrne, i ochędóstwa ich. I inne takowe rzeczy mówiąc, napominał, aby Zakonu nie spuszczali z umysłu swego. A było w onym piśmie, jako przybytek i skrzynię rozkazał prorok za wyrokiem Boskim do niego uczynionym za sobą nieść, aż wyszedł na górę, na którą wstąpił Mojżesz i widział dziedzictwo Boże. I wszedłszy tam Jeremiasz znalazł miejsce jaskiniej: i przybytek, i skrzynię, i ołtarz kadzenia wniósł tam i zawalił drzwi. I przystąpili niektórzy pospołu, którzy szli za nim, aby sobie miejsce naznaczyli, i znaleźć nie mogli. A skoro się dowiedział Jeremiasz, winując je, rzekł: Iż miejsce nie będzie wiadome, aż zbierze Bóg zgromadzenie ludu a zmiłuje się. A na ten czas Pan te rzeczy ukaże i okaże się majestat Pański, i obłok będzie, jako się i Mojżeszowi pokazał i jako, gdy Salomon prosił, aby miejsce wielkiemu Bogu było poświęcone, pokazywał te rzeczy. Bo się wielmożnie z mądrością obchodził a jako mądrość mający ofiarował ofiarę poświęcenia i dokonało nią kościoła”.