Poznaj Nauki Pana naszego Jezusa Chrystusa o wierności w małych rzeczach. Te głębokie refleksje pomogą Ci zrozumieć znaczenie codziennych działań i umocnią Twoją Wiarę. Odkryj, jak małe gesty mogą prowadzić do duchowego wzrostu i pełni życia w Chrystusie.
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobrażam sobie Pana Jezusa, mówiącego te słowa: „Kto wierny jest w najmniejszej rzeczy, i w większej wierny jest”.
II. Będę prosił o wielkoduszność i wytrwałość, której wymaga wierność w małych rzeczach.
I. Punkt.
Wierność w małych rzeczach.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Mówiąc podobieństwo o niewiernym włodarzu, chciał Pan Jezus nauczyć nas, jak zatrważająca jest niewierność w małych rzeczach, i przeciwnie, jak wierność w nich jest pożyteczną. „Kto wierny jest, mówi, w najmniejszej rzeczy, i w większej wierny jest” (Łuk. XVI). Rozbierz dobrze te ważne słowa, a wierność w małych rzeczach będzie stałą modłą twego postępowania. Ileż to pobudek zachęca cię do niej!
ZASTOSOWANIE. Pobudki ze względu na Pana Boga. Pierwszym i najsłodszym obowiązkiem twoim jest kochać Pana Boga, dawać Mu ciągłe dowody miłości; ale czyż nie przez wierność w pełnieniu Jego Świętej Woli aż do rzeczy najdrobniejszych możesz Mu dawać te dowody, a dawać prawie bez przerwy, gdyż małe rzeczy zdarzają się każdego dnia, każdego momentu.
Pobudki ze względu na bliźnich. Pragniesz bez wątpienia, żeby twe modlitwy, Komunie Święte i wszystko, co czynisz dla nawrócenia grzeszników i ulżenia duszom w Czyśćcu cierpiącym było skutecznym. Bądź wielkoduszny w Służbie Bożej, wierny w najmniejszej rzeczy, a twoje życzenia zostaną spełnione, bo Pan chętnie słucha tych, którzy Mu służą wiernie i wielkodusznie.
Pobudki ze względu na nas samych. Boski Zbawiciel zapewnia, iż kto wierny jest w najmniejszej rzeczy, i w większej wierny jest, a więc wierny jest w ciężkich doświadczeniach, w gwałtownych pokusach. Jakaż to rękojmia wytrwania.
UCZUCIA [**]. Proś Pana Boga o męstwo i odwagę, której wymaga wierność wytrwała w małych rzeczach.
POSTANOWIENIE [***]. W codziennym rachunku sumienia będę od czasu do czasu zwracał szczególniejszą uwagę na to, czego ta wierność wymaga.
II. Punkt.
Niewierność w małych rzeczach.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. „Kto w małym niesprawiedliwy jest, dodaje Pan Jezus, i w większym niesprawiedliwy (niewierny) jest”. To drugie zdanie, wyszłe z Ust Nieomylnej Prawdy, powinno cię przekonać, iż zwyczajna niewierność w pewnych obowiązkach na pozór mało ważnych, może być bardzo szkodliwa i mieć złe następstwa dla nas i dla drugich:
- gdyż pozbawia nas sposobności zebrania wielu zasług i skarbów dla Nieba;
- zostawia na duszy niezliczone skazy, które chociaż dla nas niedostrzegalne, szpecą ją w Oczach Pana Boga;
- kładzie wielką zaporę działaniu Łaski i szczodrobliwości Pana względem nas;
- daje zły przykład i może spowodować zgubny nieład i zamieszanie w rodzinie.
ZASTOSOWANIE. Te uwagi są tak ważne, iż należy rozebrać je szczegółowo i głębiej się nad nimi zastanowić. Badaj się więc szczerze w skrytości serca.
A jakkolwiek świat mówi lub czyni, ty pamiętaj na Słowa Pana Jezusa: „Kto w małym niesprawiedliwy jest, i w większym niesprawiedliwy jest”; a o ile masz co do zarzucenia sobie pod tym względem, popraw się od dziś dnia.
UCZUCIA. Żal. — Pokorne błaganie.
POSTANOWIENIE. Czuwać będę pilniej nad samym sobą.
III. Punkt.
Powód niewierności w małych rzeczach.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Czemu się to dzieje, iż pomimo silnego przekonania o potrzebie owej wierności i pomimo licznych w tej mierze postanowień, tak nam często na niej zbywa w ścisłym wykonywaniu obowiązków? Oto tym, iż wytrwała wierność w małym wymaga z naszej strony ustawicznej czujności, wiele pracy, usiłowań i poświęceń, a to wszystko są rzeczy przykre naturze naszej — i ta jest adekwatna przyczyna. ale my nie chcemy do niej się przyznać, usiłujemy obłudnie zaspokoić sumienie, przyjmując tę zasadę od leniwców i niedbalców, którzy mówią: Doskonałość, świątobliwość nie polega na małych rzeczach. Nie mam pretensji zostać Świętym, chcę tylko być zbawionym. Albo: Usposobienie moje nie może się nagiąć do tego rodzaju drobnostek, trzymam się rzeczy głównych. Małe rzeczy dobre są dla ludzi płytkiego umysłu… itp.
ZASTOSOWANIE. Odrzuć ze wzgardą podobne zdania ludzi światowych, a przeciwstawiaj im Słowa Przedwiecznej Prawdy. „Kto gardzi małymi rzeczami, pomału upadnie” (Łuk. XIX, 1). „Kto prawdziwie Boga miłuje, niczego nie zaniedba” (Ekkl. 7). Pamiętaj także na poważne zdanie i przykłady Świętych. Żaden nie może być doskonałym w rzeczach wielkich, mówi Św. Franciszek Ksawery, kto nie był najpierw doskonałym w rzeczach małych.
ROZMOWA DUSZY [****] z naszym Boskim Mistrzem.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 20
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 20
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 20
- Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Jana Kantego, Wyznawcy: Nabożeństwo do Św. Jana Kantego, Wyznawcy
Poznaj także żywot Św. Jana Kantego, Wyznawcy napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargę T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp.
Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024