Dziękować (εὐχαριστέω eucharisteō)

Nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. (Ef 1,16)

οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου,

non cesso gratias agens pro vobis, memoriam vestri faciens in orationibus meis:

Ktoś nie przestaje narzekać, św. Paweł nie przestaje dziękować. I kto ma rację? Pierwszy sposób jest męczący, drugi zaś uskrzydla. Potrzeba włożyć trochę wysiłku, aby zauważyć powody nieustannej wdzięczności, podczas gdy narzekanie samo ciśnie się na usta.
Ciekawe jest to, iż Msza święta, centralny punkt życia wierzących uczniów Chrystusa, nazywa się “eucharistía”, czyli dziękczynienie.
Ludzie wielkiego serca potrafią być wdzięczni na codzień, nie zapominają też o wspólnej Eucharystii.