TEGOŻ DNIA 10. GRUDNIA.
MATKI BOSKIEJ LORETAŃSKIEJ.
To święto nie obowiązuje ściśle w liturgicznym kalendarzu. Obchodzi się jednak w wielu diecezjach, jak w rzymskiej i innych włoskich; także w diecezjach Hiszpanji i Belgji. Święcą je prawie wszystkie Zgromadzenia zakonne. Głównym jego celem, podziękowanie Bogu za szczególne dobrodziejstwo, katolickiemu Zachodowi wyświadczone. Jakby dla wynagrodzenia utraty Grobu świętego, rozkazał Pan Aniołom swoim, cudem przenieść domek Nazaretański. Ubożuchny on, ale wielkiej dla nas ceny i słusznie. Świadkiem był cichego życia Marji, chwili Jej Zwiastowania i pod jego to dachem, Boże Słowo Ciałem się stało.
Szczegółowy opis przeniesienia domku i jego historję, podaje uczony Francuz, autor dzieła Życie o. Olier, skąd czerpiemy nasze wiadomości. Podczas, kiedy na rzecz Turków przepadła dla Chrześcijaństwa Ziemia Święta w Palestynie, za pontyfikatu Celestyna V., w r. 1291. dokonało się tajemnicze przeniesienie domku Najśw.Panny z Nazaretu do Dalmacji, na wzgórze Tersato. Wielkie cuda, jakie się tam działy, tłumy pielgrzymujących, bardzo ścisłe badania komisji kościelnej, niesłychanie w podobnych wypadkach ostrożnej, usuwały wątpliwości w prawdziwość tego zdarzenia.
Po trzech latach i siedmiu miesiącach, w 1294 r. nagle domek święty, morzem Adrjatyckiem zostaje przeniesiony do Recanati. Tam, zatrzymuje się w lesie, który był własnością pewnej włoskiej matrony, imieniem Loretta. Zmiana ta niespodziewana pogrążyła Dalmację w żalu nieutulonym. Mieszkańcy pełni smutku, upamiętnili przykrą pustkę wzniesieniem świątyni ku czci Bogarodzicy. Nad głównym wejściem, wyryli napis, świadczący o pobycie wśród nich Domku Nazaretańskiego. Kościół ten, obsługiwany przez W. W. O.O. Fraciszkanów, stoi po dzień dzisiejszy. A u stóp jego, za Pawła III Papieża, zawiązało się nowe Zgromadzenie pod wezmaniem Bożego Ciała.
Wieść o nowych przenosinach Domku rozeszła się głośną sławą po szerokim świecie; a Recanati stało się celem niezliczonych, coraz tłumniejszych pielgrzymek. Ogólnie przyjęła się nazwa Loretańskiego Domku. Rozpoczęły się nowe badania i te coraz silniej utwierdzały powszechną wiarę ludów.
Domek jeszcze dwa razy zmienił miejsce swoje, mianowicie: przy napadzie zbójeckim ,kiedy krążące bandy rabusiów zatrzymywały pielgrzymów w lesie, Domek o jaką milę posunął się dalej i przystanął na małem wzniesieniu w posiadłości rodziny Antici. Gdy jednak dwóch rodzonych braci, w sporze o podział datków pielgrzymich, chwyciło za oręż przeciwko sobie, stracili na zawsze Domek święty, który ostatecznie w 1295 roku przeniósł się trochę dalej. Z czasem wokoło Domku rozbudowało się miasteczko Loretto”.
Prawdziwość tego zdarzenia potwierdzają katoliccy pisarze i krytycy i kościelni historycy Loretto, jak Tursellini i Martorelli, nadto powagi tej miary, jak: Benedykt XIV, Papebrock, Noel, Trombelli i wielu innych. Od przeszło sześciu wieków, Kościół bada cud tajemniczego przenoszenia się Domku i dokładnie rozpoznawszy sprawę całą, przedstawia ją dzieciom swoim. Na zakończenie przytoczymy liczne Bulle Papieży: Pawła II, III i IV., Leona X, Sykstusa V. Osobny dekret Urbana VIII w 1632 r. ustanawia początkowo w jednej diecezji, święto Matki Boskiej Loretańskiej. Późniejsze wielkie odpusty nadane przez Benedykta VIII i jego następców, rozszerzają je na cały prawie katolicki świat.
Wchodząc w myśl Stolicy Apostolskiej, zachęcającej wiernych do uciekania się o przyczynę Matki Boskiej Loretańskiej, przytoczymy Antyfonę i Modlitwę liturgiczną, z Officjum o cudownym przeniesieniu Domku.
ANTYFONA.
Ecce tabernaculum Dei
cum hominibus, et habitavit
eum eis; et ipsi populus
eius erunt et ipse Deus
cum eis, erit eorum Deus.
V. Introibimus in tabernaculum eius.
R. Adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
R. Adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
Oto przybytek Boga wśród
ludzi: i mieszkał z nimi; oni
będą ludem Jego, a Sam
Bóg pomiędzy niemi, Bogiem
ich będzie.
V. Wnijdziemy do przybytku
Jego.
R. Uwielbimy Go w miejscu,
gdzie stanęły Nogi Jego.
MODLITWA.
Deus, qui beatae Mariae
Virginis Domum, per incarnati
Verbi mysterium, misęricorditer consecrasti,
Deus, qui beatae Mariae
Virginis Domum, per incarnati
Verbi mysterium, misęricorditer consecrasti,
eamque in sinu Ecclesiae tuae
mirabiliter collocasti: concede,
ut segregati a tabernaculis
peccatorum, digni efficiamur habitatores
mirabiliter collocasti: concede,
ut segregati a tabernaculis
peccatorum, digni efficiamur habitatores
do-mus sanctae tuae. Per Christum, Dominum nostrum Amen.
Boże, który przez tajemnicę
Słowa Wcielonego, miłościwie
poświęciłeś Domek
błogosławionej Dziewicy
Marji: i cudownie go
umieściłeś na łonie Kościoła
Twojego: spraw, abyśmy
od przybytków grzesznych
odłączeni, stali się godnymi
mieszkańcami świętego
domu Twojego. Przez Chrystusa,
Pana naszego. Amen.
o. Gueranger ,,Rok liturgiczny, Adwent", str. 398-401
Boże, który przez tajemnicę
Słowa Wcielonego, miłościwie
poświęciłeś Domek
błogosławionej Dziewicy
Marji: i cudownie go
umieściłeś na łonie Kościoła
Twojego: spraw, abyśmy
od przybytków grzesznych
odłączeni, stali się godnymi
mieszkańcami świętego
domu Twojego. Przez Chrystusa,
Pana naszego. Amen.
o. Gueranger ,,Rok liturgiczny, Adwent", str. 398-401