🔉31 SIERPNIA. ROZMYŚLANIE. Publiczne wyznanie wiary i wyniesienie Apostoła Piotra.

salveregina.pl 2 miesięcy temu

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Słyszę Pana naszego Jezusa Chrystusa, mówiącego do Piotra: Tyś jest Opoka, a na tej Opoce zbuduję Kościół Mój.

II. Będę prosił o synowską miłość ku Matce mojej, Kościołowi Bożemu.

I. Punkt.

Pan Jezus objawia Bóstwo Swoje Św. Piotrowi.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Jezus wyszedłszy z Betsaidy, udał się na osobne miejsce, mówi Św. Marek, dla modlitwy; po czym, wyszedł z Uczniami Swoimi do miasteczek Cezarei Filipowej, a po drodze pytał Uczniów Swych, mówiąc: Czym mienią być ludzie Syna Człowieczego? A oni rzekli: Jedni Janem Chrzcicielem, a drudzy Eliaszem, a inni jeszcze Jeremiaszem, albo jednym z proroków. Tedy im rzekł: A wy kim Mnie być powiadacie? Odpowiadając Szymon Piotr, rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego. A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Błogosławionyś jest, Szymonie Bariona, bo ciało i krew, to jest naturalna wiedza rozumu, nie objawiła tobie, ale Ojciec Mój, Który jest w Niebiesiech (Mar. VIII, Mat. XVI, Łuk. IX).

ZASTOSOWANIE. Rozważ dla nauki własnej, iż przed wybraniem wodza Apostołów, Pan Jezus się modlił, jak się modlił przed wybraniem Dwunastu; należy więc wszystko modlitwą rozpoczynać. Rozważ następnie, iż Pan Jezus pytał, co o Nim mówią, a pytał nie z pobudek próżności, ale aby dał sposobność Apostołom wyznania Bóstwa Jego, a osobliwie Piotrowi, aby Je wyznał publicznie, uroczyście. I ty chcesz wiedzieć, co o tobie myślą i mówią, ale nie dlatego, aby poznać siebie, aby się stać lepszym, ale raczej dlatego, aby nakarmić próżność swoją…, aby się zemścić na tych, którzy źle o tobie mówią? Czyż nie tak?

UCZUCIA [**]. O tak, mój Panie Jezu! A więc spraw, abym się lepiej poznał i poprawił się z niedoskonałości moich.

POSTANOWIENIE [***]. Pytaj często, nie co ludzie myślą, ale co myśli Pan Bóg o tobie, abyś mógł całe postępowanie swoje zgadzać z Jego Świętą Wolą.

II. Punkt.

Wywyższenie Św. Piotra w Kościele Bożym.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Zaledwie Piotr Święty, wspomożony Łaską Bożą, wyznał uroczyście wiarę w Bóstwo Jezusa Chrystusa jako Syna Boga Żywego, a już został nagrodzonym. Jezus spojrzał na niego i rzekł: Tyś jest opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół Mój, a bramy piekielne nie zwyciężą Go (Mat. XVI, 18). Z tych słów wyraźnie się okazuje, iż Kościół Święty będzie trwał aż do skończenia świata, — iż będzie gwałtownie prześladowany, ale odniesie zwycięstwo.

ZASTOSOWANIE. Walka i zwycięstwo, oto co Chrystus Pan przepowiedział Kościołowi Świętemu i widzialnej Głowie Kościoła Bożego. Dwadzieścia upłynionych wieków dają świadectwo prawdy temu podwójnemu proroctwu. Nie dziwujmy się wtedy, ani się dajmy zachwiać na widok spisków bezbożnych przeciw Kościołowi Świętemu, przeciw widzialnej Głowie i sługom Kościoła Świętego. Zwycięsko wyjdzie On z zapamiętałej walki dzisiejszej, jak wyszedł zwycięsko z wszystkich innych w przeszłości staczanych. Do nas to, wiernych synów Kościoła Świętego należy Go pocieszać, powetować Jego szkody i wspomagać tym większą gorliwością w modlitwie i uczynkach pokutnych. Jakże czynimy?… Nie poprzestajemyż, jak wielu innych, na cichym ubolewaniu nad nieszczęściem Matki naszej, albo na bezskutecznym, a gwałtownym powstawaniu przeciw Jej prześladowcom?

UCZUCIA. Oddaj się Panu Bogu, jako ofiara przebłagania. Módl się jednomyślnie z Kościołem Świętym o nawrócenie nieprzyjaciół Jego.

POSTANOWIENIE. Chociażbym się miał narazić na szyderstwa i nie wiem, jakie prześladowania bezbożnych, będę zawsze otwarcie wyznawał, iż jestem wiernym i posłusznym synem Świętego Kościoła Katolickiego.

III. Punkt.

Chrystus Pan obiecuje Piotrowi dać klucze
Królestwa Niebieskiego.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Nie dosyć, iż Pan Jezus dał Piotrowi pierwszeństwo w hierarchii i jurysdykcji Kościoła Wojującego — chciał jeszcze, aby władza Jego rozciągała się nad Kościołem Tryumfującym. Gdy bowiem rzekł: Tyś jest opoką, a na tej opoce zbuduję Kościół Mój, wnet dodał: I tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego. A cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w Niebiesiech: a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w Niebiesiech (Mat. XVI, 19).

ZASTOSOWANIE. Władza nieograniczona, którą Chrystus Pan nadał Św. Piotrowi i Jego następcom, wynosi Go nie tylko ponad wszystkich królów ziemskich, ale i ponad innych Apostołów. Bo o ile Zbawiciel do nich wszystkich powiedział: Weźmijcie Ducha Świętego, których odpuścicie grzechy, są im odpuszczone… itd., to do Piotra samego rzekł: Tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego jako symbol najwyższej Władzy. Radujmy się szczęściem Księcia Apostołów; radujmy się jeszcze więcej szczęściem naszym własnym, gdyż te klucze dane są Piotrowi nie dla Niego, ale dla nas, aby nam otworzył Bramy Niebios!

ROZMOWA DUSZY [****] z Błogosławionym Apostołem Św. Piotrem. Lub z Błogosławioną Izabelą, siostrą Św. Ludwika, króla francuskiego, której święto dziś się obchodzi. Na przedstawienia rodziców i Papieża Innocentego IV, żeby zaślubiła Konrada, syna cesarza niemieckiego, odrzekła te pamiętne słowa: Wolę zająć ostatnie miejsce między dziewicami poświęconymi Bogu; aniżeli być cesarzową (+1270).

Zachęcamy do uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 31

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału