Poznaj Nieskończoną Łagodność Serca Pana Jezusowego w tym rozważaniu. To rozmyślanie prowadzi nas do zrozumienia, jak wielka jest Jego Miłość i czułość wobec nas. Odkryj, jak Jego łagodność może przemieniać nasze serca, ucząc nas pokory i miłosierdzia. Niech te refleksje umocnią Twoją Wiarę, prowadząc do głębszej więzi z Panem Bogiem i bliźnimi.
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
Wysłuchaj rozmyślania.
Rozmyślanie.
I. Wyobraź sobie Pana naszego Jezusa Chrystusa, okazującego nam Serce i mówiącego te słowa: Uczcie się ode mnie, żem jest cichy i pokornego serca.
II. Proś o zrozumienie i zamiłowanie cnoty cichości.
I. PUNKT.
Łagodność Serca Pana Jezusowego w całej Jego Osobie.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Cichość, czyli łagodność serca można najłatwiej ze wszystkich zalet spostrzec i ocenić. Człowieka serca cichego, skoro kto pozna, już go i pokocha; ujmuje i pociąga on serca wszystkich; z żalem przychodzi się z nim rozstawać. Łatwo wtedy możemy sobie wyrobić pojęcie o bezprzykładnej Łagodności Pana Jezusa, gdy rozważymy, iż wedle opowiadania ewangelii, miliony łudzi różnego stanu postępowały za Nim w Jego pielgrzymce apostolskiej słuchając Go częstokroć przez dni kilka, i nie mogły się z Nim rozstać, zapominając choćby o pożywieniu jak o tym wyraźnie wspomina Św. Mateusz, opowiadając cudowne rozmnożenie chleba (R. XV). Tak zachwycała te tłumy uprzejmość i niezrównana słodycz Jego Boskiej Osoby.
ZASTOSOWANIE. Chcesz-li wiedzieć, czy za Przykładem Boskiego Mistrza jesteś cichego serca, przekonasz się łatwo: Zobacz tylko, do jakiego stopnia posiadasz miłość i zaufanie tych, którzy cię otaczają, zobacz, czy i chętnie, zwłaszcza w smutku, z tobą przebywają albo też może odsuwają się od ciebie z obawy sprzeczki albo przykrych i cierpkich sporów.
UCZUCIA [**]. O Słodkie Serce Jezusa, naucz mnie być cichego i pokornego serca. POSTANOWIENIE [***]. Poskramiaj wszelką skłonność do szorstkości i ostrości serca albo charakteru jaką spostrzeżesz w sobie. |
II. PUNKT.
Słodycz Serca Pana Jezusowego w Jego Słowach.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Wszystkie karty Świętej Ewangelii przepełnione są tą Słodyczą i Łagodnością Pana Jezusową. Jakaż to słodycz w tych słowach: Jam jest Pasterz Dobry, Który Duszę Swą daje za owce Swoje (Jan X); Jeruzalem, Jeruzalem, ilekrociem chciał zebrać dziatki twe jako ptak gniazdo swe pod skrzydła, a nie chciałeś (Łuk. XXIII). Albo w tych Słowach do Judasza w chwili gdy ten zdrajca już dokonywał zbrodni: Przyjacielu, na coś przyszedł? Judaszu, pocałowaniem wydawasz Syna Człowieczego? (Mat. XXVI; Łuk. XXII). Jakaż słodycz, mianowicie w owej modlitwie, którą zanosi za morderców Swoich: Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią (Łuk. XXIII).
ZASTOSOWANIE. Mowa jest wyrazem uczuć serca; ze słów i mów swoich wnieść mogę, czy me serce stosuje się do Wzoru Serca Zbawicielowego. Tak ostry jestem w sądzeniu bliźnich, tak porywczy, tak surowy, gdzie idzie o wykrycie, powiększenie albo wypominanie cudzych błędów!… Pan Jezus odpowiada z cichością i słodyczą tym, którzy Go oskarżają o mniemane zbrodnie, a ja unoszę się słowami pełnymi goryczy przeciwko tym, którzy dają mi poznać moje rzeczywiste błędy!… Pan Jezus znajduje w Swoim Sercu słowa usprawiedliwienia dla oprawców i katów Swoich, a ja tak długo pamiętam najmniejszą krzywdę i oburzam się, gdy mi się zdaje, iż za mało względów mają dla mnie!
UCZUCIA. Wyznanie i żal, żem tak mało korzystał w Szkole mego Boskiego Mistrza, Który codziennie powtarza mi tę piękną Naukę: Uczcie się ode Mnie, żem jest cichy i pokornego Serca. POSTANOWIENIE. Z szczególniejszą uwagą śledzić będę dzisiaj słowa i uczucia serca mojego. |
III. PUNKT.
Słodycz Serca Pana Jezusowego w Jego czynach.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Na jakież to ciężkie próby była wystawiona Łagodność Pana Jezusowa?… Przez cały ciąg życia publicznego był celem ustawicznej nienawiści, oszczerstwa i najokrutniejszych zniewag ze strony faryzeuszów i książąt narodu. Posunięto się choćby w swej złości tak dalece, iż w obliczu całego narodu wyrzucano Mu, iż czarta ma w sobie, iż cuda, które czyni, czyni tylko dzięki Belzebuba, książęcia szatanów! A jednak cicha Słodycz Pana Jezusa nie zachwiała się nigdy. O! jakże słusznie wołać do nas może: Uczcie się ode Mnie, żem jest cichy i pokornego Serca.
ZASTOSOWANIE. Być słodkim i cierpliwym, gdy się żyje wpośród przyjaciół, pełnych dla nas miłości, względów i uległości, toć nie trudno i nie masz tu ani cnoty łagodności, ani jej zasługi. Być cichym i pokornego serca, jest to umieć znosić z cierpliwością błędy drugich i oddawać za Przykładem Pana naszego Jezusa Chrystusa dobre za złe. Czy tak czynisz? Czy starasz się przynajmniej z wytrwałością i z męstwem dojść do tej doskonałości i zasłużyć na to Błogosławieństwo Chrystusowe: Błogosławieni cisi, albowiem oni odziedziczą ziemię (Mat. V).
ROZMOWA DUSZY [****] z Św. Franciszkiem Salezym, tak sławnym z łagodności, która tym większą u niego miała wartość i zasługę, iż z natury był charakteru żywego i gwałtownego. |
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp.
Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
Kontynuuj regularny co tygodniowy cykl rozmyślań na dany każdy dzień tygodnia przeznaczony: Uroczystość Wszystkich Świętych.
Zachęcamy do:
- podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 1
- Nauka katolicka na uroczystość Wszystkich Świętych
- ROK BOŻY – Uroczystość Wszystkich Świętych Triumf Świętych
- Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 1. O grozie Sądu Ostatecznego.
- uczczenia dzisiejszej uroczystości Wszystkich Świętych: Nabożeństwo ku czci Wszystkich Świętych.
- Nauka katolicka o Odpuście zupełnym Toties quoties.
- Modlitwy na cmentarzu za dusze zmarłych.
- Modlitwy za dusze zmarłych krewnych i przyjaciół.
- Nauka katolicka i nabożeństwo wynagradzające na Pierwszy Piątek Miesiąca.
Poznaj także nauki z Żywotów Świętych na dzisiejszą uroczystość:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargę T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.