Pożądliwość (ἐπιθυμία epithymia)

I świat przemija i pożądliwość jego, ten, kto czyni wolę Boga, trwa na wieki. (1J 2,17)

καὶ ὁ κόσμος παράγεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ, ὁ δὲ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.

Et mundus transit, et concupiscentia eius. Qui autem facit voluntatem Dei, manet in æternum.

Zakres tego pojęcia oscyluje między pragnieniem, chceniem aż po pożądanie. Ono może obejmować zarówno złe jak i dobre rzeczy. Inaczej mówiąc, możemy złe lub dobre pożądanie. Sam Jezus w czasie ostatniej wieczerzy wyznał uczniom, iż gorąco pragnie (pragnieniem zapragnąłem; typowy semicki sposób wzmacniania) spożyć Paschę.

Dziesiąte przykazanie dotyczy pożądania, które jest nieuporządkowane. Świat ma swoje pożądania, które sprzeciwiają się woli Boga.