🔉Miesiąc Wrzesień ku czci Bł. Bronisławy, Norbertanki – dzień 4

salveregina.pl 3 tygodni temu

Zdjęcie: Krzyż Aniołowie Bł. Bronisława

— Grób w kościele Salwatora przy klasztorze sióstr Norbertanek na Zwierzyńcu w Krakowie.

O nabożeństwie miesięcznym.

Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819

Nauka.

Czytaj więcej

Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych. Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczv Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Uwaga o odpustach.

Źródło: Głos duszy 1881;

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.

Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała św. Teresa, a ja mu obiecuję niebo“.

Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia św. za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.

V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.

R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.

V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.

R. A cała ziemia będzie odnowiona.

V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.

R. Amen.

DZIEŃ 4.

CZYTANIE DUCHOWNE.

Rozważania od 1-30 z: S. Augustyna, norbertanka, Miesiąc błogosławionej Bronisławy 1935r.

ROZWAŻANIE 4. CÓRKA ŚW. NORBERTA.

Każdy Zakonodawca otrzymał od Pana Boga pewną ideę, którą miał wcielić w swój zakon; dlatego wielka ilość zakonów nie sprzeciwia się sobie, gdyż każdy z nich ma swoje odrębne posłannictwo, by spełnić pewną myśl Bożą. A choć mijają wieki od czasu, jak Pan Bóg powołał do życia dany zakon, nie traci on przez to nic ze swego posłannictwa wewnętrznego, które nazwać możemy jego duchem.

Warunki posług zewnętrznych, jakie oddaje zakon społeczeństwu, zmieniać się mogą według potrzeb czasu, ale ta treść wewnętrzna pozostaje niezmieniona i w miarę tego, jak zakon troszczy się o jej zachowanie i rozwój, staje się jego działalność zewnętrzna więcej sprężysta i silna.

Św. Norbert, arcybiskup magdeburski, założył w roku 1121 w dolinie Premontre we Francji Zakon kontemplacyjno-czynny, któremu jako pierwsze zadanie postawił uwielbienie Pana Boga przez uroczyste odprawianie Świętego Oficjum w chórze. Dał też swemu zakonowi główne wytyczne do uświęcenia własnego i bliźnich: szczególną miłość i cześć dla Najświętszego Sakramentu i Niepokalanej Dziewicy.

Cześć Najświętszego Sakramentu znajduje swój wyraz w Oficjum odprawianym w chórze zakonnym, jak również w wewnętrznym stosunku członków do tej Tajemnicy Miłości, który określa pierwszy rozdział statutu: „O Przenajświętszy Sakramencie”.

Na uczczenie Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny dał Św. Norbert biały habit dzieciom swoim, który ma im przypominać wewnętrzną czystość Najświętszej Dziewicy i pobudzać ich do Jej naśladowania. Zobowiązał ich również do odmawiania Oficjum o Matce Bożej w chórze, oprócz pacierzy kapłańskich.

Odmawiając w litanii do Bł. Bronisławy wezwanie: „Córko czcigodna Św. Norberta” – chcemy uczcić w niej ducha Św. Patriarchy Zakonu, którym jaśniała. Jakże pałało miłością ku Panu Bogu serce Bł. Bronisławy, gdy stojąc w długim szeregu białych zakonnic, jakby Aniołów przed Tronem Boga, wylewała swą duszę w śpiewaniu psalmów i hymnów na uwielbienie Jego Boskiego Majestatu! A pochylając się nisko na każde Gloria Patri, wyniszczało się pokorne serce Bronisławy w poczuciu własnej nicości i otwierało na przyjęcie Łaski, jak kwiat rozchyla swój kielich wczesnym rankiem, by zaczerpnąć świeżych kropel rosy.

Stosunek osobisty Bł. Bronisławy do Najświętszego Sakramentu był równie głęboki jak serdeczny. Otrzymując pełnię światła nadprzyrodzonego w modlitwie mistycznej, sięgała wzrokiem duszy w głębie Miłości i wyniszczenia Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i starała się za wszystko odwdzięczyć i wynagrodzić zniewagi w kornej adoracji nie tylko wtedy, gdy klęczała w chórze, ale i przez dzień cały, pozostawiając swe serce w Tabernakulum z Najświętszą Hostią. Jak gorliwa musiała być w słuchaniu Mszy Świętej, w przyjmowaniu Komunii Świętej, skoro tak pięknie rozwinęła się jej dusza w promieniach Eucharystycznego Słońca Miłości! Mimo to przeszła przez ziemię ukryta, gdyż Utajenie Jezusa pod postacią białej Hostii nauczyło ją taić skarb Łaski przed okiem ludzi. Pan Bóg nie pozwolił jednak dla Chwały Swojej i Swej wiernej Służebnicy, by zatonęła jej pamięć w mrokach wieczności.

O miłości Bł. Bronisławy dla Matki Najświętszej już mówiliśmy w poprzednim rozdziale; tu tylko dodać wypada, iż główne uroczystości Królowej Niebios były szczególnie drogie jej sercu, gdyż to jest jeden z dowodów czci i miłości Najświętszej Maryi Panny.

Za przykładem Bł. Bronisławy starajmy się spełnić powołanie nasze na tej ziemi, by nie minąć się z celem swego istnienia! Rozpalajmy też serca nasze miłością dla tych dwóch najpiękniejszych Tajemnic naszej Świętej Wiary: Najświętszego Sakramentu i Niepokalanej Dziewicy i czerpmy z Nich obficie owoc świętości!

Modlitwa o kanonizację.

Boże, Który wybrałeś bł. Bronisławę, aby wdziękiem cnót swoich pociągała serca nasze ku Tobie i dlatego utrzymywałeś cudownie cześć dla niej przez sześć wieków w Kościele Twoim i okazałeś jak ona Ci jest miłą, wysłuchując łaskawie modlitwy, zanoszone przez jej przyczynę, prosimy Cię pokornie, racz wsławić nowymi cudami tę wierną Służebnicę Twoją, by zaliczona w grono Świętych, odbierała cześć od wszystkich wyznawców Chrystusowych, dla Chwały Imienia Twego Najświętszego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Litania do Bł. Bronisławy.

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za nami.

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Błogosławiona Bronisławo,

Bł. Bronisławo, oblubienico Pana Jezusa,

Bł. Bronisławo, służebnico wierna Najświętszej Maryi Panny,

Bł. Bronisławo, siostro rodzona Św. Jacka,

Bł. Bronisławo, córko czcigodna Św. Norberta,

Bł. Bronisławo, Różo wonna w Zakonie norbertańskim,

Bł. Bronisławo, Chlubo i strażniczko zwierzynieckiego klasztoru,

Bł. Bronisławo, Profesko Zgromadzenia zwierzynieckiego,

Bł. Bronisławo, w młodym wieku na Służbę Bogu się oddająca,

Bł. Bronisławo, Pochodnio przed Tronem Boskim gorejąca,

Bł. Bronisławo, Serce Boskie rozweselająca,

Bł. Bronisławo, pogardzicielko światowej próżności,

Bł. Bronisławo, za nic poczytująca doczesne wielkości,

Bł. Bronisławo, z światem nic wspólnego nie mająca,

Bł. Bronisławo, pogromicielko szatana,

Bł. Bronisławo, straszliwa całemu piekłu,

Bł. Bronisławo, orlico w rozważaniu pobożnym ku Niebu się wzbijająca,

Bł. Bronisławo, miłośnico Ran Chrystusa,

Bł. Bronisławo, krzyże i umartwienia chętnie dla Boga znosząca,

Bł. Bronisławo, obrazie i wzorze cierpliwości,

Bł. Bronisławo, przykładzie wstrzemięźliwości życia,

Bł. Bronisławo, Miłośnico ubóstwa,

Bł. Bronisławo, Lilio czystości,

Bł. Bronisławo, zwierciadło ochotnego posłuszeństwa,

Bł. Bronisławo, wzorze najgłębszej pokory,

Bł. Bronisławo, Zwierciadło cnót znamienitych,

Bł. Bronisławo, mistrzynio świątobliwości,

Bł. Bronisławo, siostry swe przykładami umacniająca,

Bł. Bronisławo, Opiekunko do Ciebie się uciekających,

Bł. Bronisławo, uzdrowienie chorych,

Bł. Bronisławo, opiekunko sierot i dusz w czyśćcu zostających,

Bł. Bronisławo, w utrapieniach i w nieszczęściach osłodo,

Bł. Bronisławo, od morowego powietrza lud wierny zasłaniająca,

Bł. Bronisławo, Panieńskiej czystości najcelniejsza ozdobo,

Bł. Bronisławo, Przyjaciółko Ciebie szczerze miłujących,

Bł. Bronisławo, doznana obrono ludu krakowskiego,

Bł. Bronisławo, Patronko Królestwa Polskiego,

My grzeszni Pana Boga przez Ciebie prosimy: Przyczyń się za nami!

Przez świątobliwość życia Twego, uproś nam zamiłowanie życia świątobliwego, Wysłuchaj nas, Panno.

Przez głęboką pokorę Twoją, uproś nam wzgardę próżności światowych,

Przez obfitość Łask Bożych Tobie udzielonych uproś nam grzechów odpuszczenie i zbawienie duszy,

Przez obecność Boga przy śmierci Twojej uproś nam Obecność Boską w godzinie śmierci naszej,

Przez szczęśliwą śmierć Twoją uproś nam konanie dobre i śmierć w Łasce Bożej,

Bądź nam matką w życiu i przy zgonie, Ciebie prosimy,

Bądź nam obroną od nagłej i niespodziewanej śmierci, Ciebie prosimy.

Bądź nam tarczą i zasłoną w prześladowaniach, Ciebie prosimy,

Bądź dusz w Czyśćcu zostających ratunkiem, Ciebie prosimy,

Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…

℣. Módl się za nami Święta Bronisławo!

℟. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.

℣. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.

℟. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

℣. Módlmy się: Łaskawy i Wszechmogący Boże, wieczna słodyczy Ciebie kochających, dzielna tarczo nadzieję w Tobie pokładających, Korono panieńskiej czystości, proszę Cię, przez przyczynę i zasługi Błogosławionej Bronisławy służebnicy Twojej, nie gardź naszym pokornym błaganiem, a broń nas od niesławy wiecznej jaką nam nieprzyjaciel dusz ludzkich zgotować usiłuje. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

Idź do oryginalnego materiału