🔉LISTOPAD MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 3

Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. względem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Odpusty:

1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

1. Wstęp [00:00-00:26 / 00:26]
2. Pieśń Panie daj zmarłym wieczne odpocznienie [00:26-02:11 / 02:56]
3. Rozważanie na dzień 3. O innych mękach w Czyśćcu. [02:11-17:23 / 15:12]
4. Modlitwa na zadośćuczynienie. [17:23-19:04 / 01:41]
5. Modlitwy końcowe. Nauka. Psalm 130/129/ [19:04-24:06 / 02:14]
6. Litania za zmarłych. [22:43-31:25 / 08:42]

PUNKTY DO ROZMYŚLANIA.

I. Pan, mówi Prorok Ezechiel, wezwał na ministra Swej Sprawiedliwości ogień, który owładnął otchłań nieprawości, również jak niedoskonałości sprawiedliwych. “Ogień, dodaje Św. Paweł Apostoł, próbuje czynności każdego, pożera złe, oczyszcza dobre, a wybawieni wychodzą poza ogień”. Ze zdań tych ważnych rodzi się pewność, iż kary czyśćcowe, to są kary zmysłu, wywarte przez ogień. Jest to zdanie łacinników; do zdania tego przyczynia się po większej części zdanie Greków, ponieważ w jednym i drugim kościele modlą się za te święte dusze i proszą, aby ich Pan Bóg wyzwolił z płomieni oczyszczających. Złączmy ducha naszego z duchem Kościoła i stojąc, jako Aaron w czasie pożaru obozu Izraelskiego, między Panem Bogiem i drogimi naszymi zmarłymi, prośmy Pana, aby ich co prędzej z ognia, co ich pali, uwolnił.

II. Ogień czyśćcowy, jak nas mędrcy uczą, nie jest urojony i zrozumiany w przenośni, ale prawdziwy i dotykający – jest daleko więcej czynny i więcej przenikający, jak ogień tego świata, bo ten jest tylko cieniem i słabym odblaskiem wobec ognia, który pali się i goreje w otchłani.

Płomienie rozżarzone na wieżach Bianitów, przez Machabeuszów, które obróciły owe wieże w popioły w kilku godzinach – piec, rozpalony z woli Nabuchodonozora 7 razy silniej, jak zwykle; pożar Pentapolu, który w kilku minutach pochłonął tę obszerną prowincję, wszystkie te przykłady, małym są tylko cieniem ognia karzącego.

Któż więc wytrzymać potrafi żar tych płomieni?

III. Nie tylko iż te płomienie są palące, ale są zarazem mądre i sprawiedliwe, według wyrażenia Ojców Świętych; bo stają się tam przenikliwsze i okropniejsze, gdzie złość była większa, nikt przed ich karą ujść nie może. Wykonawcy surowej Sprawiedliwości Bożej, obchodzą się z każdym według miary win jego, a członki, które więcej winom podpadły, doznają także więcej kary. Człowiek wśród rozrywek światowych nie myśli o tym; ale rozważajcie Chrześcijanie, co jest jeden grzech więcej lub jeden mniej, to jest jedna męczarnia więcej lub mniej, to jeden ogień więcej lub mniej.

Przykład.

Świątobliwa siostra Paula Teresa, kiedy się jednej soboty modliła za dusze w Czyśćcu, była porwaną duchowo i ujrzała Najświętszą Pannę w towarzystwie Anioła, zachodzącą do tego więzienia głębokiego, dla wydobycia dusz kilku, które za życia miały do Niej nabożeństwo, i wprowadziła je ze Sobą do Raju; ale kiedy serce Sługi Bożej napełnione było rozkoszą melodyjnych hymnów, śpiewanych przez te dusze uwolnione i wchodzące w Wiekuistą Chwałę — ucho jej uderzonym było jękami dusz, które zostawały wśród płomieni, zaczęła się więc im mękom przypatrywać. Jeden i ten sam ogień je palił, ale męki były różne. Zdziwiona różnym skutkiem jednego żywiołu, święta, prosiła swego Anioła Stróża, który ją prowadził, aby jej to wytłumaczył. On jej odpowiedział, iż każda dusza odbiera karę, na jaką zasłużyła, a rodzaj winy jest miarą kary. I tak: ten, który za życia upajał się dymem chwały i zaszczytów, był więcej upokorzony bolesną hańbą, ten, który oddawał się cielesnym zbytom, silniejszego i przenikliwszego doznawał palenia; małe przewinienia były karane lekkimi cierpieniami, a większe silniejszymi. Pan Bóg jest Sprawiedliwy i w Czyśćcu wypełnia największą Sprawiedliwość – o ile chcemy Jej uniknąć, unikajmyż grzechów, przez które na nią zasługujemy.

MODLITWY.

Odmówmy na intencję wiernych zmarłych 5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś Marya i Wieczny odpoczynek ku pamięci Męki Pańskiej; prośmy Ojca Przedwiecznego, aby się zmiłował nad ich duszami, przez Krew Przenajświętszą, wylaną przez Boskiego Syna i na ten cel odmówmy modlitewkę gorącą:

Litości, o Ojcze Przedwieczny, przez Przenajdroższą Krew Jezusa Chrystusa, zmiłuj się nad nimi.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)

Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.

* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)

MODLITWA NA ZADOŚĆUCZYNIENIE.

„Sustulisti mortuum ab inferis de sorte mortis in verbo Domini Deo. — Wzbudził umarłego z piekła działu śmierci słowem Pańskim” (Ks. Ekkl. 48, 5).

Jeden zakonnik, Franciszkanin, ukazał się raz wśród płomieni Bł. Konradowi z Offidy, zakonnikowi tejże samej Reguły, i prosił go, aby go modlitwami swymi trochę uwolnił od cierpień, jakich doświadczał. Święty odmówił zaraz Ojcze nasz i Wieczny odpoczynek; a umarły uczuł wielką ulgę i prosił, aby modły powtórzył, co ten Święty uczynił natychmiast. Czując męczarnie zmniejszone, ta dusza zawołała: „Przez Serce Miłosierne Boga powtarzaj Konradzie tę modlitwę, która mi przynosi tyle pociechy”. I Sługa Boży powtórzył ją sto razy, za setnym razem prośba umarłego zmieniła się w dziękczynienie i radość, był zupełnie uwolnionym od kary czyśćcowej i powołany do Chwały Niebieskiej.

Odmówmyż jak największą liczbę: Ojcze nasz i Wieczny odpoczynek za dusze zmarłych, a bądźmy pewni dobrego skutku.

MODLITWY KOŃCOWE.

Uwaga.

Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes — Koniec wszystkiego przybliżył się, czuwajcie w modlitwach, miejcie ustawiczną miłość” (I. Piotr 4, 7-8).

Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.

Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 130/129/ “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.

(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).

Psalm 130 (129) De Profundis

Litania za Dusze wiernych zmarłych.

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(ami)!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(ami)!

Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,

Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,

Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,

Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,

Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,

Wszyscy Święci Męczennicy

Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,

Wszyscy Święci Doktorowie,

Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,

Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,

Wszystkie Święte Panny i Wdowy,

Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).

Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!

Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!

Od mąk czyśćcowych,

Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,

Przez Chrzest i Święty Post Twój,

Przez utrapione Życie Twoje,

Przez Krzyż i Mękę Twoją,

Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,

Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,

Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,

My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,

Abyś go (ją, ich) z Czyśćca wybawić raczył,

Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,

Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya

V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!

R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.

V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.

R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

Drugi dowód nadzwyczajnej surowości Pana Boga względem sprawiedliwych skazanych na ogień czyścowy jest, iż z chwilą zakończenia naszego życia kończy się też dla nas czas Łaski i zasługi. I tak Miłosierdzie ustępując Sprawiedliwości zagniewanego Ojca, pozostawi nas tylko w oczekiwaniu kary. Chrystus Pan powiedział: „a sędzia by cię podał słudze, a byłbyś wrzucon do ciemnicy. Zaprawdę powiadam ci, nie wynijdziesz stamtąd, aż oddasz ostatni pieniążek“.

O Panie Boże! jakże Twe karania są straszne! Gdy rozmyślam nad surową Sprawiedliwością Twoją, a z mojej strony widzę się obciążonym tak wielkimi winami, które mnie obarczają, drżę cały; i dusza moja przejęta jest bojaźnią. Wspomóż mnie Panie, dopóki czas jeszcze, i daj mi korzystać z dni Miłosierdzia.

Postanowienie. — Postanowić sobie zadosyć Sprawiedliwości Bożej na tym świecie, ażeby uniknąć zadość czynienia w Czyśćcu, i dlatego uciekać się do dobrowolnych umartwień i odpustów.

Wiązanka duchowna. — Zaprawdę powiadam ci, nie wynijdziesz stamtąd, aż oddasz ostatni pieniążek. (Ewangelia według Św. Mateusza, r. 5, w. 20).

PRZYKŁAD. Widzenie Czyśćca.

Adelajda de Rheinfelden, jedna z przełożonych w Unterlinden, kobieta bogata i wysokiego rodu, poślubiła Rudolfa szlachetnego i młodego rycerza. Dwoje dzieci im się urodziło, i oboje małżonkowie, natchnieni wielką wiarą rozłączyli się, biorąc z sobą do klasztoru jeden syna, druga córkę. Jako wspaniała kolumna świątobliwości Adelajda dościgła zrazu szczytu doskonałości. Zbawiciel obdarzał ją cudownymi Łaskami, kilka razy udzielał jej Sam Komunii Świętej, a nadzwyczajna światłość towarzyszyła tej Uczcie Eucharystycznej. Pewnego dnia ujrzała ukazującego się jej wśród płomieni czyścowych Rudolfa ojca dwojga jej dzieci, spoglądającego na nią smutnym i błagalnym wzrokiem. Podwoiła więc swe modlitwy i umartwienia, i w kilka dni potem znów go zobaczyła, ale już promieniującego światłem i szczęściem.

Po niejakim czasie Anioł Stróż zaprowadził ją do Czyśćca, ukazując jej niezliczoną ilość dusz skazanych na okropne cierpienia. Widziała każdy grzech odbierający w jej oczach adekwatną karę, zastosowaną do jego natury i ważności, gdyż każde przewinienie ważne lub lżejsze, musi być odpokutowanym; wymaga tego Sprawiedliwość Boska, męki zaś czyścowe równają się w mocy z mękami piekła.

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś przy okrutnym Ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś w czasie Konania Twego na Krzyżu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

V. Od wrót piekielnych.

R. Wybaw Panie dusze ich.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.

R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

R. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.

R. A Światłość Wiekuista niechaj im świeci.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R Amen.