🔉CZWARTA NIEDZIELA POZOSTAŁA PO TRZECH KRÓLACH. Rozmyślanie. Łódź podczas burzy i najważniejszy środek, by uniknąć rozbicia.

salveregina.pl 3 tygodni temu
Zdjęcie: marya


Odkryj refleksje na temat „Łódź podczas burzy” i poznaj najważniejsze środki, by uniknąć rozbicia w życiowych przeciwnościach. Jak powinniśmy zachować się w obliczu trudności? Pan Jezus daje nam wskazówki i napomnienia, by wzmacniać naszą Wiarę i ufność w Bożą Opiekę. Niech te rozważania pomogą nam odnaleźć spokój i pewność, choćby w najtrudniejszych momentach.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, Miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

Wysłuchaj rozmyślania.

Rozmyślanie.

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

Zobacz dalsze informacje

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

„Przystąpili do niego uczniowie jego i obudzili go, mówiąc, Pa­nie, zachowaj nas, bo giniemy” — (Mat. 8, 25).

PRZYGOTOWANIE. — Łódź ewangeliczna jest obrazem naszej duszy, której zagraża nieustanne niebezpieczeństwo z powodu burz, jakie przeciw niej wzbudzają jej nieprzyjaciele. Głównym środ­kiem, by wyjść zwycięsko z tej walki, jest ten, jakiego chwycili się Apostołowie, tj. zwracać się do Pana Jezusa i mówić: „Panie, ratuj nas“, w prze­ciwnym bowiem razie zginiemy. Winniśmy rów­nież ze swej strony wytężać wszystkie siły, aby się ocalić: szczególniej często się spowiadać, uni­kać okazji niebezpiecznych, tłumić namiętności, gdy poczynają się odzywać.

I. — Ewangelista opowiada, iż „gdy Pan Jezus wstąpił w łódkę, weszli za nim uczniowie Jego. A oto wzruszenie wielkie stało się na morzu, tak iż się łódka falami okrywała, a On spał. Wtedy, przy­stąpili do Niego uczniowie Jego i obudzili Go, mó­wiąc: Panie, zachowaj nas, giniemy. I rzekł im Pan Jezus: Czemuż bojaźliwi jesteście, małej wiary? Wtedy wstawszy, rozkazał wiatru i morzu i stało się uciszenie wielkie”.

W tej łodzi Ojcowie Święci widzą nie tylko obraz Kościoła Katolickiego, ale i każdego czło­wieka. I słusznie; jako bowiem łódź na morzu podlega wielu niebezpieczeństwom z powodu mie­lizn, ukrytych skał i burz, tak też i każdy z nas jest w tym życiu otoczony niebezpieczeństwami, a są nimi: pokusy, zgorszenia, złe rady, względy ludzkie. — Co więcej, grozi nam niebezpieczeństwo zguby z powodu nieuporządkowanych namięt­ności, które w nas żyją i pociągają nas do złego; ich obrazem są wiatry, pod których naporem wzburzone fale grożą zatopieniem łodzi.

Głównym środkiem, owszem jedynym do prze­zwyciężenia tych niebezpieczeństw i uratowania się od rozbicia, jest ten, którego chwycili się uczniowie Pana Jezusa, a mianowicie uciec się do Niego i mówić: „Panie, zachowaj nas, bo giniemy”. Gdy burza jest wielka, żeglarz, o ile nie ma busoli, patrzy w niebo na gwiazdę polarną, by szczęśliwie dobić do portu. I my również na tej ziemi winniś­my mieć oczy skierowane ku Panu Bogu. — jeżeli do­brze się nad tym zastanowimy, to zrozumiemy, iż jednym z celów, dla których Pan Bóg chce, abyśmy byli wśród nieustannej burzy, jest, abyśmy się Jemu polecali, On bowiem tylko swą Łaską zbawić nas może.

II. — Jest to Prawdą Wiary, iż jeżeli uciekamy się do Pana Boga z ufnością, używając wielkiego środka modlitwy, unikniemy rozbicia. Jednakże Pan Bóg żąda, abyśmy ze swej strony czynili wszystko możliwe, by osiągnąć zbawienie. Żąda najpierw od nas, abyśmy, korzystając z Jego Łaski, starali się usunąć z duszy wszystkie grzechy po­pełnione, przez odprawienie, jeżeli tego potrzeba, spowiedzi generalnej, która jest potężnym środ­kiem do prawdziwej odmiany życia. — Gdy statkowi wskutek obciążenia grozi zatonięcie, ludzie rzucają w morze ładunek, aby życie ratować. Jak­że szaleni są grzesznicy, którzy żyjąc na świecie wśród tylu niebezpieczeństw, grożących wiecznym potępieniem, zamiast ulżyć statkowi, przez oczyszczenie duszy z grzechów, jeszcze bardziej go ob­ciążają!

Skoro dusze oczyściliśmy z win wszelkich, win­niśmy dołożyć starań, aby się nie dać opanować jakiej namiętności, unikając okazji do grzechu, i tłumiąc je, gdy poczynają się budzić. — Bądźmy przekonani, pisze Św. Ambroży, iż uczucia nieupo­rządkowane są naszymi największymi tyranami; wielu takich, którzy zwyciężyli prześladowania wrogów Wiary, ponieważ później zaraz z początku nie opierali się jakiej namiętności, nędznie zginęli.

Modlitwa.

Na to nieszczęście, mój Panie, od tylu lat i ja zasłużyłem, gdyż z powodu, iż nie tłumiłem swych namiętności, tylokrotnie obrażałem Ciebie, dobroci nieskończona. Żałuję za to z całego serca i przyrzekam Ci, iż na przyszłość dołożę starań, by się poprawić. „Boże, Który wiesz, iż z powodu ułomności natury ludzkiej nie mogę wytrwać wśród tylu nie­bezpieczeństw, daj mi zdrowie duszy i ciała, abym z pomocą Twoją zniósł to, co cierpię za grzechy”.

Spraw to dla zasług Pana Jezusa, mego Odkupiciela, i za orędownictwem Najświętszej Panny Maryi, którą uczyniłeś jakoby gwiazdą najjaśniejszą, aby nam przyświe­cała wśród burzliwego morza tego świata. Amen. (*III, 377)

Zachęcamy do:

  1. podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 3
  2. Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 3. Potrzeba i pewność Sądu Ostatecznego. Cz. 2
  3. Nauka katolicka o Odpuście zupełnym Toties quoties.
  4. Modlitwy na cmentarzu za dusze zmarłych.
  5. Modlitwy za dusze zmarłych krewnych i przyjaciół.

Poznaj żywot Św. Huberta Biskupa napisanego przez X. Juliana A. Łukaszkiewicza.

Poznaj także żywot Św. Malachiasza Proroka napisanego przez:

  1. O. Prokopa Kapucyna.
  2. X. Piotra Skargę T.J.
Idź do oryginalnego materiału