Żywot Świętego Leopolda: Święty Leopold IV, to wspaniały wzór cnót chrześcijańskich. Jego życie, pełne miłości, sprawiedliwości i troski o innych, pokazuje, jak można łączyć władzę z pokorą i służbą bliźniemu. Jako margrabia Austrii, Leopold angażował się w budowanie kościołów i klasztorów, przyczyniając się do umocnienia Wiary w swoim kraju. Rozważaj jego życie i staraj się naśladować jego cnoty, dążąc do świętości w codziennych działaniach.
Posłuchaj żywotu:
Żywot Św. Leopolda.
Wspomnienie przypada na dzień 15 listopada.
— Grób znajduje się w Katedrze w Wiedniu w Austrii.
Patron Austrii, Św. Leopold, (Luitpold) urodził się 1073 r. w Melk. Ojciec, margrabia Leopold III, wychował go pobożnie i dał mu za nauczyciela biskupa Passawy. Młody Leopold słuchał wiernie nauk biskupa, a chociaż rosły ciałem i zawołany w rycerskiej dzielności pokornym był, skromnym i pobożnym.
Jedynym jego życzeniem było, być doskonałym człowiekiem. Czystych dlatego był obyczajów, wstrzemięźliwy w jedzeniu i piciu, gorliwy w modlitwie i czytaniu Pisma Świętego.
Po śmierci ojca, objął rządy 1096 r. jako Leopold IV. Jako cel postawił sobie doczesne i wieczne szczęście swoich poddanych. Za najpewniejszą drogę do tego celu uważał wychowanie religijne ludu, i szkoły, w których by uczono rolnictwa, handlu i przemysłu. Budował więc kościoły i klasztory, a przy nich szkoły, w których okoliczna ludność pobierała naukę. Do najsławniejszych klasztorów jego fundacji należy Kloster-Neuburg pod Wiedniem.
Podanie mówi, iż gdy z żoną rozmyślał nad tym, gdzieby w pobliżu Wiednia zbudować klasztor, silny wiatr zerwał chusteczkę z głowy Agnieszki i poniósł w dal. W kilka dni później polując w lasach nad Dunajem, znalazł na wzgórzu ową chusteczkę wiszącą na drzewie bzowym. W tym więc miejscu postawił kościół i klasztor. Wraz ze swą żoną dawał przykład wzorowego pożycia rodzinnego, wypełniając gorliwie Przykazania Boże i Kościelne, i wychowując dzieci bogobojnie. Ubogich wspierał, chorych sam nawiedzał, choćby zbrodniarzy starał się poprawić i nawrócić!
Kiedy Węgrzy dwukrotnie napadli jego kraje, z konieczności podjął przeciw nim wyprawę, i dwa razy ich pobił. Nie tylko umiał się modlić, ale umiał walczyć i zwyciężać. Kiedy ofiarowano mu cesarską koronę, z pokory podziękował za nią.
Panował przez lat 40 sprawiedliwie, jako prawdziwy ojciec narodu i książę katolicki. Zmarł 15 listopada 1136r. Papież Innocenty VIII policzył go w poczet świętych 1485 r.
Punkty do rozmyślania (wg Ks. Juliana A. Łukaszkiewicza).Miłość ku Panu Bogu objawiała się u Św. Leopolda: 1) szlachetnością. Choć był Margrabią i opływał w bogactwa, unikał zabaw i rozkoszy światowych. 2) szczodrobliwością dla Pana Boga, hojnością dla ludzi, skąpstwem dla siebie. Budował kościoły, klasztory, szkoły i wspierał biednych. 3) gorącością nabożeństwa i pokorą. Chociaż ofiarowano mu cesarską koronę, przyjąć jej nie chciał, aby więcej miał czasu w modlitwę, na udoskonalenie własne, na prace dla dobra i szczęścia poddanych. |
Modlitwa do Św. Leopolda.Boże, Któryś Św. Leopolda na tronie zachował wolnym od zwodniczych uciech tego świata, i doprowadziłeś Go do Królestwa Niebieskiego, użycz łaskawie, abyśmy naśladując go, oderwali się od rzeczy ziemskich, i w Jego obcowaniu weselili się na wieki w Niebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. |
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Poznaj także żywot Św. Leopolda napisanego przez O. Prokopa Kapucyna.
Poznaj także żywot Św. Alberta Wielkiego napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
Zachęcamy do:
- podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 15
- Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 15. Przyjście Sędziego; rozłączenie dobrych i złych. Cz.4
- Akcja ratunku dla Polski: Siła Katolickiego Patriotyzmu przez wstawiennictwo dusz czyśćcowych.
