Modlitwy przygotowawcze przed Mszą Świętą.
Modlitwa Tomasza a Kempis przed Mszą Świętą
Nabożeństwo do Siedmiu boleści Matki Boskiej 1848
Panie! co tylko jest w Niebie i na ziemi, wszystko to Twoje. Pragnę i ja dobrowolną ofiarę oddać się Tobie i być Twój na wieki. Panie! w prostocie i szczerości serca oddaję się dziś Tobie za sługę wiecznego, abym Ci wiecznie był posłuszny i wiecznie Cię chwalił. Panie! na błagalnym Ołtarzu Twoim i Świętych Aniołów Twoich od dnia, w którym pierwszy raz zgrzeszyłem aż do tej godziny, ażebyś ogniem Miłości Twojej zniszczyć wszystkie razem złości moje i z wszelkiej zmazy grzechowej z wszelkiej winy oczyścił sumienie moje; a wszystko mi przebaczając i przyjmując mnie litościwie na Łono pokoju i Miłosierdzia Twojego, abyś mi wrócił Łaską Twoją, którą przez grzechy utraciłem. Ofiaruję Ci także wszystkie dobre uczynki moje, chociaż bardzo nieliczne i niedoskonałe, abyś je ulepszył i uświęcił, abyś je godnymi Ciebie i Tobie przyjemnym uczynił, abyś mnie zawsze ku lepszemu naglił i mnie leniwego i nieużytecznego człowieka do błogosławionego i chwalebnego końca doprowadzić raczył. Ofiaruję Ci także wszystkie bogobojne pragnienia ludzi pobożnych, wszystkie potrzeby drogich sercu mojemu i tych wszystkich, którzy mnie lub innym dla Miłości Twojej dobrze czynili, i tych, którzy siebie i wszystkich swoich polecali modlitwom moim, czy żyją jeszcze, czy już pomarli. Niech wszyscy doznają wsparcia Łaski Twojej. Pocieszaj ich w troskach, ochraniaj w niebezpieczeństwach, ratuj w uciskach, aby wybawieni od złego składali Ci najpokorniejsze i radosne dzięki. Ofiaruję Ci błagalne ofiary i modły za tych wszystkich, których kiedykolwiek zasmuciłem, ucisnąłem, pokoju pozbawiłem i chcąc czy nie chcąc czynem albo słowami zgorszyłem, abyś nam wszystkim zarówno odpuścił grzechy nasze i wzajemne krzywdy i obrazy nasze. Wyrwij, Panie! z serc naszych wszelkie podejrzenia, rozjątrzenia, gniewy i swary, i wszystko cokolwiek by mogło ostudzać i zmniejszać miłość braterską. Zmiłuj się, Panie! zmiłuj się nad żebrzącymi Zmiłowania Twojego, udziel nam Łaski Twojej. Spraw, abyśmy się stali godnymi opływać w Twą Łaskę i ażebyśmy doszli do żywota wiecznego. Amen.
Na uczczenie którego ze Świętych Pańskich.
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie 1898
Boże w Świętych Twoich przez Łaski i Dary jakie im udzielasz najprzedziwniejszy, racz przyjąć Przenajświętszą Ofiarę, której dziś pragnę uczestniczyć, ofiarując Ci ją na dziękczynienie za Chwałę, jakąś Świętego(ą) N. N. ukoronował w Niebie na wieki. Moje zaś własne, niegodne dziękczynienia łączę z tymi, jakie Ci on (ona) sam(a) teraz w Chwale Wiekuistej oddaje; i błagam Cię przez Zasługi Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Twojego Najdroższego, abyś mi dał Łaskę tak wiernego naśladowania tu na ziemi Świętego (Świętą) N. N., żebym w Niebie cieszył się z Nim (Nią) razem Chwałą Twoją na wieki. Amen.
Modlitwa, w której dusza staje się uczestniczką wszystkich Ofiar Mszy Świętej, które się odprawiają po całym świecie.
Hołd Bogu od Narodu Polskiego 1927
Przyjmij, Ojcze Święty, Wszechmogący, Wieczny Boże! wszystkie Niepokalane Ofiary Ciała i Krwi Syna Twego, Jezusa Chrystusa, które Tobie dnia dzisiejszego niezliczeni kapłani na całym świecie ofiarują i ofiarować będą aż do skończenia świata, którą też i ja sam niegodny sługa Twój oddaję Tobie, Bogu mojemu, żywemu i prawdziwemu, ofiarując z Chrystusem i całym Kościołem Świętym za niezliczone grzechy moje i niedbalstwa w Służbie Twojej Świętej oraz i za wszystkich ludzi, za potrzeby duchowne i doczesne powinnych moich, za podwyższenie Kościoła Świętego, za Ojca Świętego ze wszystkim Duchowieństwem, za przyjaciół i nieprzyjaciół naszych, żywych i zmarłych, za tych wszystkich, którzy dziś po całym świecie bez Chrztu Świętego jednak w pragnieniu przyjęcia Go, umierać będą. Przyjmij ich, Panie do Siebie, żeby nie poginęli; ofiaruję Ci jeszcze za dusze rodziców i za wszystkie dusze zmarłych, osobliwie za dusze N., którym winny jestem szczególniejszej wdzięczności i pamięć w moich niegodnych modlitwach.
Przy tych Ofiarach Przenajświętszego Sakramentu, oddaję Ci, Boże! duszę, serce i ciało moje, wszystkie siły moje, rozum, pamięć, wolę moją, wszystkie utrapienia i znoje, oraz i boleści konania mego, które łączę z zasługami życia, Męki i Śmierci Jednorodzonego Syna Twego. Rzucam wszystkie nieprawości moje z przepaść nieprzebranego Miłosierdzia Twego, proszę Cię, abyś mnie nie według wielkości grzechów moich, ale według wielkiego Miłosierdzia karał, któryś nas tak umiłował, żeś Jedynego Syna Twego na śmierć okrutną wydał, za co niech Ci będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
O Jezu! modlitwy moje, prace, zajęcia, cierpienia, nic nie warte same przez się, ale je łączę z Zasługami Bolesnej Męki i Śmierci Twojej. Skraplam je łzami i Krwią Twoją, aby one w Oczach Twoich były miłe i wdzięczne, może zaś i tym, za które je ofiaruję, aby były pożyteczne i zbawienne. Amen.
Sposób nabożny słuchania Mszy Świętej.
Bądź Wola Twoja 1900 egz. Kobiet; Bądź Wola Twoja modlitwy i rozmyślania na wszystkie 1934
W Imię Ojca †, i Syna †, i Ducha † Świętego. Amen.
Kapłan stawa u stopni ołtarza.
Rozradował się duch mój na te słowa: „Wnijdę do Domu Bożego, zbliżę się do Ołtarza Boga mojego, który młodość mą rozwesela”. Ale o Boże mój! jest żem ja tego godny, abym przed Tobą stanął? Otom w przytomności Twojej; osądź mnie, Panie! a raczej nie wchodź w Sądy ze sługą Twoim. Uznaję się za winnego; upokarzam się przed Tobą, o Boże! przed Błogosławioną Dziewicą Maryą, przed Błogosławionymi Apostołami i Wszystkimi Świętymi, iż w rożnych okolicznościach życia mojego stałem się niewdzięcznym i nieposłusznym przez nie powściąganie uczucia i myśli, przez słowa bez miłości, przez nieprawe uczynki i opuszczenie obowiązków swoich, które są gorzkim owocem mego grzesznego w służeniu Ci niedbalstwa. Zgrzeszyłem przez własną i bardzo wielką winę, bo Łaski Twojej nie brakowało mi nigdy. Ale o Boże mój! nie jest żeś Dobrym Pasterzem, który całą swą trzódkę opuszcza, aby przebiegać bezdroża za jedną owcą zbłąkaną? Nie nauczył żeś mnie, iż całe Niebo raduje się z powrotu i nawrócenia jednego tylko grzesznika? Nie gardźże więc moim sercem żałującym i upokorzonym. Przebacz mi i odpuść mi grzechy moje, bo cały nasz ratunek jest w Imieniu Pana, Który stworzył Niebo i ziemię. O Boże mój! Ty stworzyłeś wszystkie stworzone rzeczy, możesz więc stworzyć we mnie serce czyste i w jego głębi ducha prawości i sprawiedliwości odżywić.
Introit.
Boże mój! przybiegam do stóp Twoich, aby przy nich oświecić się i wybadać. Tyś tutaj jest przytomnym i Łaską Swą mnie pociągasz. Mów, Panie, bo sługa Twój Cię słucha.
Kyrie elejson.
O Wszechmogący Ojcze i Stworzycielu nasz, zmiłuj się nad nami! O Chryste, Jedyny Synu Boga, Któryś przyszedł dla zbawienia grzeszników, zmiłuj się nad nami! O Duchu Święty, Który uświęcasz i oczyszczasz serca, zmiłuj się nad nami!
Na Gloria in excelsis.
Tyś to jest, o mój Boże, Któremu należy się cześć i uwielbienie, i Chwała. Święci i Aniołowie w Niebiosach, sprawiedliwi i pokornego serca na ziemi powtarzają Ci nieustannie wiekuistą pieśń miłości i wdzięczności. I ja także, mimo mej niegodności, pragnę się z Nimi połączyć, ażeby cześć Ci należną oddawać. O mój Boże! oczyść więc serce moje, aby mogło Twą Wielkość i Twą Potęgę wysławiać.
Podczas Kolekty.
Panie! nie wiem sam, o com Cię prosić powinienem. Ty Sam wiesz najlepiej, czego mi nie dostaje; Ty więcej mnie miłujesz, niż ja Cię kochać mogę. Nie śmiem Cię więc błagać ani o krzyże, ani też o pociechy; stawam tylko przed Tobą, o mój Boże, aby Ci ofiarować całe serce moje. Wejrzyj na potrzeby moje, których sam nie znam; wejrzyj na mnie i okaż mi Miłosierdzie Swoje. Uderz lub ulecz, złam serce moje, albo je podźwignij, ja z góry uwielbiam Twoją nieznaną mi Wolę; milcząc ofiaruję Ci się całkowicie i na Twą Łaskę się zdaję. Nie chcę znać innych pragnień nad pragnienie pełnienia Woli Twojej.
Na Epistołę.
Z listu Św. Piotra.
„Najmilsi! Niech żyje pośród was jedność ducha w modlitwie, dobroć pobłażliwa, przyjaźń braterska, miłość przebaczająca. Bądźcie skromnymi i pokornymi. Nie oddawajcie złem za złe, nie złorzeczcie za złorzeczenia, ale przeciwnie, odpowiedzcie błogosławieństwem, bo wyście do tego wezwani, aby posiąść w dziedzictwo Błogosławieństwo Boże.
Kto miłuje życie i pragnie, by dni jego były szczęśliwe, niech zabroni złorzeczenia swemu językowi, a ustom swoim oszukujących wyrazów; niech unika złego, a wypełnia dobre, niech szuka pokoju i pracuje nad osiągnieniem go; bo Pan ma otwarte Oko nad sprawiedliwymi i Ucho uważne na ich modlitwy”.
Podczas Graduału (Św. Augustyna)
Chryste Jezu, Panie Dobroci, Który za grzechy nasze umrzeć raczyłeś, a dla naszego usprawiedliwienia Zmartwychwstałeś, proszę Cię przez tę Błogosławioną Śmierć Twoją i przez Chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje, spraw, abym z Tobą umarł i ażeby grzech nie panował w śmiertelnym ciele moim. Ocuć i wyprowadź mnie z grobu grzechu do nowego żywota i daj mi codziennie udział w tym pierwszym duchowym zmartwychwstaniu, ażebym przy drugim znalazł miejsce między Wybranymi Twoimi, dla oglądania i kochania wiecznie Światłości Twojej. Amen.
Na Ewangelię.
Z Ewangelii wg Św. Mateusza XI. 28.
Onego czasu mówił Jezus te słowa: „Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy pracujecie i obciążeni jesteście, a Ja wam ulżę. Bierzcie jarzmo Moje; uczcie się ode Mnie, żem jest cichy i pokornego serca, a dusze wasze znajdą pokój, bo jarzmo Moje słodkie jest, a ciężar Mój jest lekki”.
Słowa, które przeczytałem, są Słowami Boga Samego; są to Słowa żywota wiecznego. O Boże mój! Niech Twoja Święta Ewangelia będzie zawsze moją pociechą i najsłodszą moją radością; niech zawsze będzie żywym światłem mej duszy, najprzedniejszym, pokarmem i skarbem jej najdroższym. Niech Nauka tej Boskiej Księgi uczyni mnie niezachwianym w Wierze, jaką mi wskazujesz; pewnym w wiekuistych nadziejach, jakie mi odsłania; stałym i głębokim w miłości, która serce moje ogarnia.
Podczas Credo.
O Panie i Zbawicielu mój, Jezu Chryste, oto ja w obecności Niebios i całego świata wyznaję Twoją Świętą Wiarę i odrzucam od serca mojego błąd każdy, który się jej sprzeciwia: wyznaję u Stóp Twojego Ołtarza, iż w tej Wierze żyć i umierać pragnę i gotowy jestem życie moje ponieść dla niej w ofierze, ponieważ ona pochodzi od Ciebie, Który jesteś Prawdą nieomylną i nikogo omylić nie możesz. Dodaj mi tylko Łaski Twojej Świętej do zachowania Jej w całym życiu moim i pomnażaj tę Wiarę w moim sercu, o mój Boże.
Przy Offertorium.
Panie! do Którego należy wszystko, co jest na ziemi i w Niebie, ja także chcę Ci się oddać przez dobrowolną ofiarę i chcę już należeć do Ciebie. W prostocie serca mojego ofiaruję Ci się, mój Boże, aby Ci służyć na wieki, aby Ci być posłusznym, aby się dla Twojej Chwały poświęcić. Przyjmij mnie wraz ze Świętą Twego Najdroższego Ciała Ofiarą, którą Ci składam w tej chwili w przytomności Aniołów, niewidomie przy tej Ofierze obecnych. Spraw to, o Boże, aby Ona wydała owoce zbawienne dla mnie i dla całego ludu Twojego.
Składam, Panie, na tym błagalnym Ołtarzu wszystkie grzechy moje i proszę, aby ogień Miłości Twojej je zniszczył, abyś zmazał wszystkie plamy, jakie mi one pozostawiły na duszy i abyś mi Łaskę Twoją utraconą przez nie przywrócił, odpuszczając mi je zupełnie. Ofiaruję Ci jeszcze, Panie mój, wszystkie pragnienia dusz wiernych, potrzeby moich rodziców, sióstr, braci, przyjaciół i wszystkich, którzy są dla mnie drogimi, i tych, którzy mnie lub innym uczynili dobrze dla Miłości Twojej, a także i tych, którzy pragnęli i prosili, ażebym się za nich podczas Ofiary Mszy Świętej modlił. Niech wszyscy doznają Pomocy i Łaski Twojej i siły pociech Twoich. Opiekuj się nami w czasie niebezpieczeństwa; wyzwól ich z utrapienia i niechaj wolni od wszystkiego złego składają Ci dziękczynienie pełne wdzięczności i wesela. Ofiaruję Ci na koniec prośby moje i hostię pokoju za tych, którzy obrazili mnie w czymkolwiek, którzy mnie zasmucili i zranili boleśnie; którzy mnie słowem lub czynem skrzywdzili i udręczeniem dotkliwym życia mojego się stali — i za tych, których ja sam rozmyślnie czy mimowolnie zmartwiłem, zgorszyłem i niepokoiłem, abyś nam wszystkim wspólnie przebaczył grzechy nasze i obrazy nasze wzajemne. Weź, Panie, z serca naszego podejrzenia, cierpkość, złość i wszystko, co może naruszyć miłość i zmniejszyć bratnie uczucie. O Panie! zmiłuj się nad nami biednymi, którzy Miłosierdzia Twojego błagamy i spraw, abyśmy byli godni cieszyć się tutaj z Twych darów, a potem wejść do żywota wiecznego.
Podczas Prefacji.
Sursum corda! W górę serca! — Wznieś się, o duszo moja, weź skrzydła modlitwy i pragnienia dojścia tam, gdzie Cię wzywa Bóg, Który się za ciebie w tej chwili ofiaruje; porzuć ziemię, jej próżne zabiegi, jej troski i niepokoje, zostaw to wszystko Bogu! Szukaj rzeczy niebieskich; składaj Bogu dzięki za te wielkie Dobrodziejstwa, jakie Jego Ofiara ma sprowadzić na nas. Zaprawdę, godnie i sprawiedliwie jest, słusznie i zbawiennie, aby dziękować Ci, mój Boże, w każdym czasie i na każdym miejscu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, od Którego wszelka Łaska pochodzi. Ach! jakże winniśmy Cię miłować, błogosławić, wychwalać i sławić, żeś nas z taką czułością ukochał, z taką łaskawością zbawił, przez tak bolesną Ofiarę uświęcił i do Chwały tak wielkiej przeznaczył. O Boże mój, w niemożności złożenia Ci dostatecznej podzięki, łączę mój głos słaby z Niebieskim Chórem Aniołów i śpiewam z Nimi ku czci Twojej ów hymn Chwały bez końca rozlegający się w Niebiosach: Święty, Święty, Święty jest Bóg Zastępów! Błogo † sławiony, Który idzie w Imię Pańskie! Hosanna! Chwała Bogu na wysokościach Niebieskich.
Gdy kapłan rozpoczyna Kanon.
Panie! przedstawiam Ci tę wielką Ofiarę za wszystkie w ogóle, a szczególnie za mojej duszy potrzeby. Składam Ci Ją także za Święty Kościół Katolicki, za Papieża, za biskupów i kapłanów, i za wszystkich Ci wiernych, rozrzuconych szeroko po świecie. Z pomiędzy wszystkich pozwól mi, o Boże, wyszczególnić tych, których więcej niż siebie samego miłuję. Nie zanoszę za nimi innej prośby nad tę, łotra pokutującego na krzyżu: Memento Domine! Wspomnij, Panie! och! wspomnij na nich, aby ich ubłogosławić, pocieszyć, ocalić! Wspomnij o pokusach, na jakie są wystawieni, o trudnościach ich położenia, o ich pragnieniach i prośbach. Wspomnij o nich i o mnie, a osobliwie w godzinę śmierci naszej, aby nas u Stóp Twoich połączyć w Królestwie Twoim. Amen.
Podczas Konsekracji.
Duszo moja! pozostań teraz w milczeniu! wierz z taką szczerością i siłą, z jaką Twój Zbawiciel przemawiał; z tak wielkim się poddaniem, jak wielką jest Jego Potęga i Wszechmocność; z tą samą prostotą, z jaką On wyrzekł te słowa: „To jest Ciało Moje; to jest Krew Moja”. On to wyrzekł, więc usta moje milczą, serce wierzy głęboko, a dusza moja tę wielką Prawdę uwielbia.
Podczas Podniesienia.
Upokorzony przed Tobą, z głębi duszy mojej uwielbiam Cię, o Boże, i uniżam się przed Twą wielkością. Uwielbiam Cię, Panie mój, pod Tą postacią Chleba; oddaję najgłębszy pokłon Boskiemu Majestatowi Twojemu i choć nie widzę Ran Twoich, jak Je widział Tomasz, uznaję Cię za Boga i Zbawiciela mojego. Tobie poświęcam całe życie moje i proszę Cię, Panie, przez to Ciało Twoje Przenajświętsze, pociągnij serce moje ku Sobie i spraw, ażebym Cię umiłował nad wszystko na tym świecie. O Chlebie Święty, Który odnawiasz pamięć Śmierci Zbawiciela mojego! Chlebie Żywy, Który dajesz żywot, pozwól duszy mojej żyć Tobą i w Tobie spokój i szczęście znajdować. O Panie Jezu! Źródło czystości najwyższej, oczyść mnie ze wszystkich zmaz moich Tą Krwią Twoją Najświętszą, której byłoby dość jednej kropelki na zgładzenie wszystkich, całego świata grzechów, i wzmocnij duszę moją, ażebym więcej nigdy nie obrażał już Ciebie.
Po Podniesieniu.
O Zbawicielu mój drogi, dałeś Życie Swoje za wszystkich razem ludzi, więc nie mógłbyś przy Świętej Śmierci Twojej zapomnieć o tych dzieciach Twoich, które z daleka od Ciebie w czyśćcowych mękach zostając, oczekują na swój udział w tej szczęśliwości wiecznej, jaką dla wszystkich Ofiarą Życia Swojego kupiłeś. Wspomnij o biednych tych duszach, ale nie pamiętaj o ich grzechach. Poślij im Anioła oswobodzenia i racz przyjąć dusze naszych rodziców, naszych krewnych i przyjaciół do miejsca pokoju, ochłody i światłości wiecznej. Racz w czasie i nam także użyczyć tejże samej Łaski, Ojcze Nieskończenie Dobry, i nie dla nas, bo grzeszni jesteśmy, ale przez wielkie Miłosierdzie Twoje, przez Zasługi Pana naszego Jezusa Chrystusa i Imię Jego Święte, umieść nas w Towarzystwie Twoich Świętych Apostołów, Męczenników i Wszystkich Świętych, abyśmy Cię wraz z Nimi wiecznie kochać i wysławiać mogli. Amen.
W czasie Ojcze nasz.
Boże Zbawicielu nasz! Samym tylko rozkazem Twoim ośmieleni, a nauką upewnieni, poważamy się mówić te pełne miłosierdzia i nadziei słowa, których żeś nas Sam nauczył: Ojcze nasz, Któryś jest w Niebie…
Po Ojcze nasz.
Boże Przedwieczny i Nieskończenie Dobry, wyzwól mnie od grzechów, które popełniłem moim życiu; wyzwól mnie ze złych moich nawyknień i z pożądliwości wiodącej mnie do złego; wyzwól mnie z pokus szatańskich, od pychy i mądrości świata; wyzwól mnie nade wszystko od śmierci wiekuistej, mój Panie. Zmiłuj się nade mną przez przyczynę Najświętszej Panny Orędowniczki i Ucieczki naszej, przez zasługi Błogosławionych Twoich Apostołów Świętego Piotra i Pawła, i Wszystkich Świętych Twoich, i racz mi udzielić pokoju na tej jeszcze ziemi, a przynajmniej tego pokoju duszy, który może trwać niezachwiany i w pośród najcięższych choćby prób życia naszego na ziemi.
Podczas Baranku Boży.
O Jezu Chryste, Zbawicielu mój! Tyś jest prawdziwym Barankiem Bożym, poświęconym na zgładzenie grzechów naszych. Bo czegóżeś Ty, Panie, nie uczynił dla nas przez Miłość? Czegóżeś Ty nie wycierpiał dla naszego zbawienia? „Był wiedziony jako ofiara na zabicie i nie słyszano Go żalącego się” (Ks. Iz. 1, 3). A my — my się skarżymy na najmniejszą przykrość; my jesteśmy tak bardzo próżni, słabi i wrażliwi. O Panie! Ty nam mówisz, „żeś jest cichy i pokornego serca”, a słysząc te Słowa Twoje, któżby śmiał, mój Boże, chcieć się wyłączyć od upokorzeń i złych przygód życia swojego? Nie dozwól, Panie, ażebym kiedykolwiek zapomnieć miał o tym i uczyń mnie cichym w chwili, gdy serce moje boleść i niepokój udręczy; uczyń mnie pokornym, gdy znieść mi przyjdzie przykrość dotkliwą dla pychy i miłości własnej; naucz mnie za Wzorem Twoim nieść krzyż życia mojego bez skargi i użalenia, bo pragnę Cię naśladować, o Panie i Zbawicielu mej duszy.
Gdy Kapłan komunikuje.
Komunia Duchowna.
Oto jest chwila, o Boże, w której się dajesz kapłanowi, i w której nas zapraszasz do połączenia się z Tobą. O jakże byłbym szczęśliwym zbliżając się do Stołu Twego. Ale jam tego szczęścia nie wart. I więcej niż kto inny powinienem uderzyć się w pierś i mówić do Ciebie z pokorą: Panie! nie jestem godzien! nie, jam nie godzien, abyś wszedł do serca mojego, ale nienawidzę moje grzechy i tę oziębłość, jaka mnie od Ciebie oddziela. Nie jestem godzien, Panie, ale łączę się gorącym pragnieniem mej duszy z Najświętszym Ciałem Twoim i wzywam Twojej Miłości, która jest życiem prawdziwym. O Zbawicielu mój! Ty nigdy nie odmawiasz Siebie duszy Cię szukającej. Przyjdź Panie Jezu! Przyjdź i pozostań ze mną na zawsze.
Podczas ostatnich modlitw.
Boże mój, proszę Cię przez Zasługi Ofiary poświęconej Ci za nas, udziel nam odpuszczenia grzechów naszych i wszystkich Łask do zbawienia potrzebnych. Daj nam gorącą miłość ku Tobie, żywą bojaźń obrażenia Ciebie, wielkie staranie, aby Ci się podobać; usilność w naszych obowiązkach; cierpliwość w smutkach; słodycz i łagodność potrzebną do zgodnego życia ze wszystkimi; pokorę, czystość, wstrzemięźliwość, umartwienie zmysłów, oderwanie się zupełne od dóbr i zaszczytów tej ziemi, i od niedorzecznych zbytków tego wieku. Daj nam ducha prawdziwej pokuty i zadośćuczynienia za dawne nasze grzechy z silnym postanowieniem unikania przez cały czas wszelkich do tychże okazji. Na koniec, o mój Boże! udziel nam Łask wszystkich, których potrzebujemy do prowadzenia życia chrześcijańskiego, za którym idzie śmierć dobra i wieczność pełna szczęścia.
Podczas ostatniego błogosławieństwa.
Święta i uwielbiona Trójco! W Twoim to Imieniu rozpoczęliśmy Tę Ofiarę Świętą i kończymy Ją, Ciebie wzywając. Nie odejdę od tego Ołtarza, dopóki nie pobłogosławisz mi, Panie! Ojcze, Synu i Duchu Święty, niech Twoje Błogosławieństwo zleje się na wszystkich, za którymi modlitwy moje przed stopy Twego Majestatu zaniosłem; niech uświęci wszystkie moje czynności w dniu całym; niech mi będzie źródłem Łask wszelkich i rękojmą Błogosławieństwa, którego kiedyś Swoim Wybranym udzielisz.
Podczas Ostatniej Ewangelii.
Nie rozumiemy dobrze Ewangelii, bo do zrozumienia Jej przeszkadza nam pewność, iż znamy ją dokładnie; nie znamy Jej Zasad, nie przenikamy jej ducha i szukamy w niej ciekawie słów ludzkich, a Boskie zaniedbujemy całkowicie. Jedno słowo Ewangelii droższe jest niż wszystkie całego świata księgi: w nim źródło prawdy i mądrości wszelakiej. Z jakąż miłością, z jakąż wiarą i czcią powinnibyśmy słuchać Jezusa! Powiedzmyż więc teraz wraz z wielkim Apostołem: Panie, do kogóżbyśmy pójść mogli? Ty Sam Jeden tylko masz Słowa żywota wiecznego. Amen.
Modlitwa po Mszy Świętej.
Dzięki Ci, o mój Boże, żeś mi, pomimo mej niegodności, pozwolił być przy Tej Ofierze przytomnym. Teraz, kiedy Ofiara spełniona, odprawiasz nas, Panie, obdarzonych Łaskami i Dobrodziejstwami Niebieskimi. Idźcie, mówisz do nas; idźcie! Ofiara jest spełniona. Cześć jest oddana; wdzięczność uiszczona; przebaczenie otrzymane i każda prośba wysłuchaną jest. Idźcie! macie Łaskę do spełnienia swych obowiązków, siłę do znoszenia trudów, pomoc w dążeniu ku Niebu. Ale Panie! utwierdzaj to w sercu naszym coraz mocniej! My Cię nie opuścimy, aż nam pobłogosławić raczysz. Niech to Błogosławieństwo zapewni nam takie owoce Mszy Świętej, jakimi są: boleść nad błędami naszymi; postanowienie wystrzegania się ich usilnie; przyrzeczenie wiernego spełniania obowiązków naszych i poddania się Woli Bożej we wszystkich naszego życia zdarzeniach. Amen.
Modlitwy po Mszy Świętej.
Modlitwa I.
Anioł Stróż 1905
Racz przyjąć, Ojcze Niebieski, na wonność słodkości tę Ofiarę, którąm Tobie przez Twego kapłana ofiarował, a racz mi odpuścić wszystkie oziębłości, roztargnienia i niedoskonałości, które mi się przy tym słuchaniu Mszy Świętej lub z krewkości, lub też z dobrowolnego błąkania myśli przytrafiły, na których zadośćuczynienie i w nagrodę ofiaruję Ci Zasługi, Mękę i Śmierć Najmilszego Syna Twego, a Pośrednika naszego. Jego godność i modlitwy doskonałe niech nagrodzą niegodność, oziębłość i niedoskonałość modlitw naszych. Wspomnij, Ojcze Niebieski, na cierpliwość, pokorę, nabożeństwo, miłość i cichość Jego, a racz mnie wysłuchać proszącego w Imię Tegoż Najmilszego Jednorodzonego Syna Twego, albowiem On rzekł: „O cokolwiek prosić będziecie Ojca Mego w Imię Moje, da wam”. O to jedno tylko proszę: niech będzie Tobie przyjemna ta modlitwa moja na większą Chwałę Twoją, na uwielbienie Syna Twego Jezusa Chrystusa Utajonego, żywym i umarłym do zbawienia pomocą. Amen.
Modlitwa II (odpustowa).
Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910; Anioł Stróż 1905
O Najsłodszy Panie Jezu Chryste! błagam Cię i zaklinam, aby Męka Twoja, była mi siłą ku podźwignięciu, ku umocnieniu, i ku obronie. Rany Twoje, niechaj mi będą pokarmem i napojem, który by mnie nasycał, upajał i rozkoszą napełniał. Wylanie Krwi Twojej, niech mi będzie ku odpuszczeniu wszystkich win moich. Śmierć Twoja niech mi zjedna Chwałę Wieczną. A niech w tym wszystkim będzie mi posilenie i rozradowanie, zdrowie i słodkość serca mojego. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Papież Klemens VIII nadał odmawiającym powyższą modlitwę odpuszczenie wszelkich przewinień we Mszy Świętej popełnionych.
Odpust 3 lat dla kapłanów odmawiających tę modlitwę po odprawieniu Świętej Ofiary. Pius IX Dekret. Św. Kongr. odp. 11 grudnia 1846r.
Modlitwa po Mszy Świętej do Najświętszej Panny Maryi.
Nowy Brewiarzyk Tercyarski przez O. L.K. 1910
Najświętsza Maryo Panno, Matko Pana naszego Jezusa Chrystusa, Królowo Nieba i ziemi, Ty, Która byłaś godna nosić w Przeczystym Twym Łonie Stwórcę wszystkich stworzeń, Tego Boga, który przed chwilą poświęcił się na Ołtarzu, błagam Cię, wstaw się za mną biednym grzesznikiem i przez Wszechmocną Twoją modlitwę, otrzymaj mi odpuszczenie wszystkich przewinień, jakie popełniłem słuchając Tej Mszy Świętej, błagaj Twego Ukochanego Syna Jezusa, Który zawsze Twoje wysłuchuje prośby, aby mnie i wszystkim mi drogim udzielił Błogosławieństwa Swego i Łaski świątobliwego przepędzenia dnia dzisiejszego. Amen.
Modlitwa po każdym nabożeństwie, ku dostąpieniu odpuszczenia wszystkich win, z ułomności ludzkiej w nabożeństwie popełnionych.
Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików Dunin 1844
Przenajświętszej i nierozdzielnej Trójcy, Ukrzyżowanego Pana naszego Jezusa Chrystusa Człowieczeństwu, Najświętszej i Najchwalebniejszej Maryi Dziewicy płodnemu Panieństwu, i Wszystkich Świętych społeczności, niech będzie wieczna cześć, chwała, dziękczynienie i uwielbienie od wszystkiego stworzenia, nam zaś odpuszczenie wszystkich grzechów: przez nieskończone wieki wieków. Amen.
V. Błogosławione wnętrzności Maryi Panny, które nosiły Syna Ojca Przedwiecznego.
R. I błogosławione piersi, które karmiły Chrystusa Pana.
Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.
Modlitwa przed wyjściem z kościoła.
Bóg moją miłością, 1894
Najsłodszy Jezu! dziękuję Ci serdecznie za wszelkie Łaski, których mi w tym kościele użyczyć raczyłeś; a ponieważ teraz opuścić go muszę, ofiaruję Ci modły i nabożeństwo swoje w połączeniu z najdoskonalszymi i najskuteczniejszymi modlitwami Twoimi, prosząc usilnie, abyś modlitwy, jakie tu w tym Domu Bożym odmawiałem, w Sercu Swoim Boskim uświęcił oraz połączył ze wszystkimi świętymi pragnieniami, jakimi kiedykolwiek serca Swoich Świętych natchnąłeś. Racz je, Panie Jezu! ofiarować w ten sposób Bogu Ojcu za wszystkie niedbalstwa moje, tak aby ta ofiara była z mojej strony najwdzięczniejszym zadośćuczynieniem, a dla Ciebie, Boże! miłym całopaleniem! A teraz, udziel mi, o Jezu! Najświętszego Błogosławieństwa, jakoś do Nieba wstępując, błogosławił Apostołom, abym mocą i dzielnością tego Błogosławieństwa pokrzepiony, na zawsze w Łasce Twojej trwał i zawsze wiernie Tobie służył. Amen.
