🔉1 września. BŁ. BRONISŁAWA, DZIEWICA. Rozmyślanie.

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

Rozmyślanie.

Bł. Bronisława umiłowała

I. modlitwę,

II. krzyż.

„Słuchaj córko, a patrz i nakłaniaj ucha: oto rozmiłował się Król w piękności twojej” — (Liturgia).

I. — Klasztor Norbertanek na Zwierzyńcu w Krakowie wzniesiono opodal pogańskiego uroczyska, gdzie jak podają, Św. Wojciech zatrzymał się w swej wędrówce apostolskiej i swoim słowem utwierdzał we Wierze. Miejsce to w imię czystej miłości Pana Boga rychło zaludniły najlepsze córy narodu. Do grona ich zostaje wprowadzona w r. 1219 młodziutka, bo szesnastoletnia Bronisława z Kamienia z ziemi śląskiej. Nie bez wzruszenia czytamy o tym zdarzeniu w kronikach naszej przeszłości narodowej. Jakżeż Wiara musiała być żywa w pierwszym nieledwie okresie Chrześcijaństwa, skoro urzekała i narzucała życiu wyłącznie niemal nadprzyrodzoną ocenę spraw ziemskich.

Powołanie Bł. Bronisławy wyrosło z ducha wiary i pragnienia modlitwy. W klasztorze nie poprzestawała na wspólnych pacierzach, ale do modlitw obowiązkowych dodawała jeszcze ćwiczenia prywatne. Szukała chętnie dla siebie samotności i choćby usuwała się od towarzystwa sióstr zakonnych, by być wyłącznie z Panem Bogiem. Miejscem ulubionym Bł. Bronisławy było wzgórze lesiste opodal klasztoru zwane Sikornikiem. Tam też na modlitwie otrzymała od Zbawiciela największe Łaski.

II. — Życie Bł. Bronisławy w klasztorze nie było ciągłym zachwytem. Po chwilach pełnych szczęścia, którego zaznawała na modlitwie, przychodziły troski dnia codziennego. Raz po raz na klasztor i okolicę spadają nieszczęścia. Najazdy Tatarów, pożary klasztoru, głód, tułaczka, oto krzyż, który stawał się coraz to cięższy. I chociaż ciężko jej było, nie skarżyła się nigdy, okazując Panu Bogu zawsze swą gotowość do dźwigania takiego krzyża, jaki jej Opatrzność przeznaczy. Pewnego razu gdy modliła się bardziej niż zwykle gorąco, usłyszała Słowa Chrystusa Pana: ,,Bronisławo, Krzyż Mój jest twoim, ale też Moja Chwała twoją będzie Chwałą”. W Słowach Chrystusa Pana odkrywamy tajemnicę prawdziwego szczęścia. Krzyż jest kluczem do szczęścia. Jest to klucz ciężki, ale za to niezawodny. o ile człowiek nie przyjmie Chrystusowego Krzyża, będzie musiał i tak dźwigać krzyże inne, krzyże, które świat sporządza, ale też wtedy Chwała Chrystusa Pana będzie dla niego niedostępna.

Bł. Bronisława dla Chrystusa Pana wzgardziła chwałą świata i nie przeczuwając, ani nie szukając sławy, choćby uciekając przed nią, opuściła rodzinny Kamień dla głosu powołania i na koniec znalazła ją dzięki Krzyżowi Chrystusowemu, który otworzył przed nią wszystkie skarby życia Bożego. Klasztor zwierzyniecki, który nieprzerwanie od tylu wieków przechowuje z pietyzmem pamięć świętego życia Bł. Bronisławy jest dla życia współczesnego, tak obojętnego na sprawy Boże, nieustannym wyrzutem i przypominaniem adekwatnej drogi.

Modlitwa.

Błogosławiona Bronisławo, któraś w nieustannej modlitwie i umiłowaniu krzyża okazywała swą miłość Boskiemu Oblubieńcowi Jezusowi Chrystusowi, dopomóż nam, byśmy w Wierze naszych zajęć znaleźli czas na rozmowę z Bogiem i byśmy serc naszych nie odwracali od krzyża dla wygody, jaką świat chce obdarzyć nasze ciała. Amen.

Zachęcamy do uczczenia:

1. Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 1
2. Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Wrześniu ku Ich czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 1
3. Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 1
4. Świętych Patronów dnia dzisiejszego, Bł. Bronisławy, Dziewicy oraz Św. Idziego, Opata: Nabożeństwo do Bł. Bronisławy, Dziewicy oraz Nabożeństwo do Św. Idziego, Opata.

© salveregina.pl 2024