VI TYDZIEŃ PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. PIĄTEK. Rozmyślanie. Wiara a życie. O. BERNARDYN GOEBEL

Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.

Rozmyślanie.

WIARA A ŻYCIE.

Kapłan, podając nam po Chrzcie Świętym świecę, symbol rozpalonego w naszej duszy światła, powiedział: „Przyjmij tę świecę zapaloną i zachowaj nienaruszenie Łaskę Chrztu Świętego! Zachowaj Przykazania Boże, abyś mógł wyjść ze Wszystkimi Świętymi Dworu Niebieskiego na spotkanie Pana, kiedy przyjdzie cię wzywać na Gody Niebieskie i abyś mógł żyć wiecznie”. Słowa te wyrażają jasno, iż Wiara ma być przewodniczką na drodze do wiecznego celu, iż powinna życie nasze urabiać według Świętej Woli Bożej.

1. Kierować się światłem Wiary.

Kierować się światłem Wiary, to znaczy urabiać swoje poglądy i zasady życiowe zgodnie z Wiarą. Przede wszystkim, na podstawie Ewangelii, takiej jak ją Pan Jezus głosił Słowem i Życiem.

Wiele Prawd Wiary odnosi się bezpośrednio do życia praktycznego. Np. Dziesięć Przykazań Bożych, Kazanie na Górze i wiele innych zdań z Ewangelii Świętej: o niesieniu krzyża, o dobrowolnym ubóstwie lub bezżeństwie dla Królestwa Bożego. Inne Prawdy Wiary mają charakter teoretyczny, poznawczy. Pozwalają spojrzeć w tajemnicze Życie Pana Boga w Trójcy Świętej Jedynego, w Jego Działanie, Potęgę, Mądrość i Miłość; uchylają zasłony z przyszłości, która nas czeka. Ale i te Prawdy nie są bez znaczenia dla życia praktycznego. Kształtują nasze spojrzenie na Sprawy Boże i zdarzenia dziejowe w czasie. Uczą adekwatnej postawy wobec Kościoła Świętego i środków zbawienia, wobec spraw doczesnych, zagadnień cnoty i grzechu, euforii i cierpienia itp.

Pan Bóg chce, by człowiek kierował się światłem Wiary. „Jeśli Panu Bogu nie wierzymy — pisze Św. Ambroży — to komuż mamy wierzyć?” Na to dał nam Pan Bóg Objawienie, byśmy nie błądzili w ciemności, ale kierowali się Jego światłem. Byśmy znali Boże Obietnice i umieli do nich dążyć. Byśmy umieli ocenić Jego Łaskę i Miłość, a także bezprawie i bezsens grzechu. Byśmy rozumieli wartość ubóstwa, posłuszeństwa, samozaparcia i miłości krzyża. jeżeli nie przyswoimy sobie Prawideł Ewangelii, cóż nam z wiary w Ewangelie? Podobni będziemy do człowieka, który w jasny dzień zamyka oczy: idzie w ciemności. Kiedy jednak swe zasady życiowe kształtujemy według Nauki i Przykładu Pana Jezusa, stosują się do nas słowa: „Kto za Mną idzie, nie chodzi w ciemnościach, ale będzie miał światłość życia” (J 8, 12).

— Zastosowanie. Św. Franciszek na początku swego Testamentu opowiada, jak zmieniał zapatrywania światowego młodzieńca na zasady ucznia Chrystusowego. „Pan mi dał”, „Pan mi udzielił” — powtarza ciągle. I nam Pan to musi dać; i da nam, jeżeli przez modlitwę i rozważanie zagłębimy się w Ewangelię, w świat Boży. „Z krainy wiary wracam” — mawiał Św. Leonard z Porto Maurizio, kończąc rozmyślanie. Modlitwa myślna ma podstawowe znaczenie dla kształtowania życia w świetle Wiary. Bez gorliwego jej praktykowania Wiara nasza będzie bezowocna, nie będziemy pełnymi Chrześcijanami.

— Postanowienie. Gorliwie praktykować rozmyślanie.

2. Żyć Wiarą.

Żyć Wiarą, to znaczy poglądy i zasady ukształtowane w świetle Wiary zamienić w czyn, wprowadzić w życie codzienne. Wiemy z doświadczenia, iż od postanowień i zasad daleka droga do czynu i że, niestety, nie zawsze ją znajdujemy. Jakże często musimy wyznać z Apostołem: „Łatwo mi chcieć, ale, by dobro wykonać, nie znajduję sposobu” (Rz 7, 18). Kiedy całe nasze postępowanie unormujemy według Zasad Wiary, a wiara stanie się jakby glebą urodzajną, w której życie nasze zapuściło korzenie i czerpie z niej soki żywotne, wtedy dopiero można powiedzieć, iż „żyjemy Wiarą” (Gal 3, 11). A żyjąc Wiarą, dorastamy w pełni do wymagań Chrystusa Pana. „Błogosławieni, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go” mówi Zbawiciel (Ek 11, 28). Św. Paweł powtarza to samo: „W Chrystusie Jezusie znaczy coś Wiara przez miłość czynną” (Gal 5, 6). Św. Augustyn wyraża to tak: „Kochajcie to, w co wierzycie! Głoście, co kochacie!”

A co mówi Pan Jezus o Wierze bez uczynków? „Każdy, kto tych słów Moich słucha i nie wypełnia ich, stanie się podobny mężowi głupiemu, który zbudował dom swój na piasku. I spadły deszcze i wezbrały rzeki, i powiały wichry i uderzyły na ów dom: i runął, a upadek jego był wielki” (Mt 7, 26-27). Wiara bez uczynków jest według Św. Jakuba Apostoła martwa, nieużyteczna; nie zbawi człowieka, ale ściąga odpowiedzialność i karę (2, 14-25). „Sługa, który znał wolę pana swego, a nie uczynił według woli jego, srodze ukarany będzie” (Łk 12, 47). Światu także Wiara martwa nie zaimponuje, gardzi nią, utwierdza go ona w niewierze, bo nie ma w sobie nic z Mocy Bożej. Rozdźwięk między Wiarą a życiem jest poważnym niebezpieczeństwem dla trwałości Wiary. I odwrotnie, nic tak dodatnio na wiarę nie wpływa, jak życie z Wiary. Owocem żywej Wiary jest według Św. Piotra „pełne poznanie Pana naszego Jezusa Chrystusa” (2 P 1, 8).

— Zastosowanie. Św. Konrad wypisał sobie przed profesją jedenaście prostych zasad, opartych na Wierze. Ale Świętym został nie dlatego, iż te zasady sobie wypisał, ale iż w ciągu swego długiego życia zakonnego sumiennie je wypełniał. prawdopodobnie często w cichej zadumie rozważał te zasady, odnawiał je w formie postanowień, prosząc serdecznie: Daj, Panie, bym wykonał! Tylko pokorna, wytrwała modlitwa zapewni owocność naszym zasadom i postanowieniom.

Św. brat Konrad mówił też: „Krzyż to moja księga. Jedno spojrzenie na krzyż mówi mi, jak mam się zachować w danym położeniu” (Anton). Był to bardzo praktyczny akt Wiary. Trzeba nam również nie tylko każdy dzień zaczynać aktem Wiary, ale jak najczęściej, świadomie go odnawiać, ożywiając Wiarą wszystkie czynności. Uchroni nas to od rutyny i zmechanizowania, naszej modlitwie i pracy nada. charakter świadomej Służby Bożej.

— Postanowienie. Wzbudzać często akty Wiary.

Modlitwa.

Wraz z Kościołem Świętym błagam: „Spraw, prosimy Cię, Panie Wszechmocny, aby nasze czyny odbijały to, co przez Wiarę lśni w duszach naszych” (Kolekta 2 Mszy Bożego Nar.). Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 5
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
3. Nauka katolicka i nabożeństwo wynagradzające na Pierwszy Piątek Miesiąca.

© salveregina.pl 2024