Ucho igielne
W początku czasów słoń mógł przejść przez ucho igielne
Wędrując czuliśmy, wzrost do rozmiaru giganta
A ucho igielne stawało się coraz mniejsze
I znikało gdzieś w oddali za wirem błotniska
Wywar z grzechu i piaski pustynne złączone w nurt
Spojrzenia zawężają fatamorgany cienie
Dzisiaj choćby nitkę przewlec przez ucho igielne
Nastręcza nam ogromny trud, pojawia się drżenie
