Wielki wychowawca z Turynu, św. Jan Bosko, staje się dla wielu współczesnych wychowawców takim autentycznym i twórczym wzorem pedagoga, który wychowywał młodzież we własnym, niepowtarzalnym stylu, opartym na dialogu, szacunku dla wychowanka i wartościach chrześcijańskich. Działalność wychowawczo-duszpasterska księdza Bosko żywo interesowała różne środowiska wychowawcze.
W latach międzywojennych, a zwłaszcza współcześnie, ukazało się wiele prac analizujących jego działalność kaznodziejską, misję w konfesjonale oraz inicjatywy, które podejmował na polu społecznym. Na czoło wysuwają się jednak opracowania pedagogiczne, ponieważ ks. Bosko – czy to na ambonie, czy w konfesjonale, czy to w innych okolicznościach – gdy spotykał się z ludźmi, był przede wszystkim wychowawcą. Z tych opracowań można się dowiedzieć, iż miał on własny styl wychowania, którego treść i metody zawarte są w jego systemie wychowawczym, zwanym systemem prewencyjnym (a także zapobiegawczym lub uprzedzającym).
System ten staje się coraz wyraźniej źródłem inspiracji, alternatywnym punktem odniesienia dla wielu myślących i kreatywnych wychowawców; jego praktyka daje świadectwo ogromnych możliwości wychowawczych, a jego twórca, sam wysokiej klasy „artysta” i praktyk, uosabia najwyższe ideały wychowania, które czerpał z czystego źródła Ewangelii.
Zrozumienie systemu prewencyjnego i działalności wychowawczej św. Jana Bosko możliwe jest główne dzięki jego pismom, w których wyjaśnia on istotę swojej działalności wychowawczej, oraz licznym opracowaniom, podejmującym próbę przeniesienia jego myśli i praktyki wychowawczej na współczesny grunt pedagogiczny.
Za: System prewencyjny w działalności wychowawczej św. Jana Bosko
