14 Października.
Św. Kalikst.
— Grób. Św. Kalikst I został pochowany na cmentarzu Kalepodiusza przy Via Aurelia. Jego relikwie zostały później przeniesione do kościoła Matki Bożej na Zatybrzu (Santa Maria in Trastevere) przez Papieża Grzegorza III i umieszczone pod wielkim Ołtarzem.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Po śmierci Papieża Zefiryna, objął rządy Kościoła Kalikst, Rzymianin, 211 r. Ciężki to był urząd w owych czasach, gdyż każdy z Papieży przygotowany był na męczeństwo za Wiarę w Chrystusa Pana. W pierwszych trzech wiekach przeszło 30 Papieży krwią swoją zatwierdziło Religię chrześcijańską. Cesarz Aleksander Sewerus życzliwym był dla Chrześcijan początkowo; między bożkami w pałacu kazał choćby ustawić posąg Chrystusa, mówiąc, iż nie wiadomo, Który z tych posągów może mu dopomóc w potrzebie, ale później zmienił swe zdanie, i robił to, do czego namówili go urzędnicy. Cesarz znał osobiście Papieża Kaliksta, podziwiał jego świątobliwość, mądrość i przezorność w zarządzie Kościoła, stawiał go choćby za wzór swoim urzędnikom, aby i oni w podobny sposób dbali o dobro państwa, a na starostów i namiestników dobierali ludzi uczciwych i rozumnych. Korzystał Kalikst z życzliwości cesarza, budował kościoły i gorliwie starał się o rozszerzenie Wiary Chrystusowej. Zdarzyło się, iż spłonęła część kapitolu. Kapłani pogańscy urządzili ofiary na przebłaganie zagniewanych bogów, ale podczas modłów wpadł piorun do świątyni, i poraził kapłanów i lud blisko nich stojący. Rozbiegła się reszta z przerażeniem. Poganie twierdzili, iż z winy Chrześcijan nieszczęścia spadały na Rzym, poczęli więc napadać na wyznawców Chrystusa Pana, niszczyć ich domy i dokuczać im w rozmaity sposób. – Senator Palmacjusz wyjednał pozwolenie u cesarza, uwięzienia Papieża. Gdy miał wyruszyć na poszukiwania, pytał o wróżbę Westalki. Ta powiedziała mu, iż Bóg Chrześcijan jest najmocniejszym ze wszystkich bogów i srogo ukarze grzeszny Rzym. Wtedy Palmacjusz zamiast uwięzić Kaliksta, padł mu do nóg, i prosił o naukę i Chrzest Święty. – Oskarżono go przed cesarzem, iż został Chrześcijaninem. Sewer oddał go w niewolę Symplicjuszowi, ale Palmacjusz nawrócił Symplicjusza i cały jego dom, razem 68 osób. Gdy się o tym poganie dowiedzieli, napadli na dom Symplicjusza zamordowali go z całą rodziną, a także i Palmacjusza. Papież pochował pobitych w katakumbach Św. Sebastiana. Wzburzono wreszcie pogan przeciw Kalikstowi. Gdy klęczał na modlitwie wpadł tłum do izby, porwał Papieża, rzucił do studni i rzucał nań tak długo kamienie, aż ducha wyzionął 226 r. Do dziś dnia widzieć można w Rzymie tę studnię.
Punkty do rozmyślania.
Św. Kalikst dużo poświęcał czasu w modlitwę i rozmyślanie, ale przy tym ustawicznie pracował nad rozwojem Kościoła Świętego, nauczając wiernych, nawracając pogan, udzielając Świętych Sakramentów, pilnując budowy cmentarzy i kościołów. choćby poganie podziwiali jego prace i pobożność.
Podobnie i ty modlitwą przeplataj pracę. Jak ptak do lotu, tak człowiek do pracy jest stworzony (por. Job).
„Kto nie pracuje ten i jeść nie powinien” (2 Tes. 3).
Człowiek pracowity i pobożny czerstwym cieszy się zdrowiem, ma szacunek u ludzi, posiada dostateczne środki do życia, nigdy się nie nudzi, i nie ma czasu zaprzątać się złymi myślami. Jest szczęśliwym i zadowolonym o ile na świecie szczęśliwym być można.
Modlitwa.
Boże, Który nas widzisz upadających pod brzemieniem słabości naszych, racz nas miłosiernie przez przykłady Świętych Twoich przywieść do Miłości Twojej. Amen.
Poznaj także żywot Św. Kaliksta I, Papieża i Męczennika napisanego przez O. Prokopa Kapucyna.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 14
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 14
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 14
© salveregina.pl 2024
