Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! (Iz 51,1)
יְשֻׂשׂ֥וּם מִדְבָּ֖ר וְצִיָּ֑ה וְתָגֵ֧ל עֲרָבָ֛ה וְתִפְרַ֖ח כַּחֲבַצָּֽלֶת׃
Lætabitur deserta et invia, et exultabit solitudo, et florebit quasi lilium.
Εὐφράνθητι, ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ ἀνθείτω ὡς κρίνον,
Piękny, zapewne, jest widok pustynia, która po okresie zimowych opadów, zaczyna się zielenić, kwitnąć i pachnąć wiosennie. Takie widoki znane są w Zieni Świętej, gdy mija deszcz, słońce odważniej ogrzewa wzgórza, zbocza i doliny.
Obrazem bliskości Pana jest wiosna w rozkwicie.
