PONIEDZIAŁEK II TYGODNIA ADWENTU. Rozmyślanie. Niepokalane Poczęcie. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

salveregina.pl 1 miesiąc temu

Zdjęcie: Współżycie z Bogiem

Poniedziałek, jako początek tygodnia, zachęca nas do rozpoczęcia nowego etapu duchowej refleksji, szczególnie w kontekście Adwentu, kiedy przygotowujemy się na przyjście Chrystusa. Rozmyślanie o Niepokalanym Poczęciu, przeznaczone na poniedziałek w czasie Adwentu, podkreśla wyjątkowe miejsce Maryi w historii zbawienia, szczególnie w okolicy tego ważnego święta. Warto również wspomnieć o dawnym zwyczaju obchodzenia oktawy, która podkreślała wyjątkowy charakter tego święta i zachęcała do głębszej duchowej refleksji przez osiem dni. Rozmyślanie nad Niepokalanym Poczęciem przynosi głębokie duchowe korzyści. Pan Bóg wybrał Maryę, aby była wolna od grzechu pierworodnego od momentu swego poczęcia, przygotowując ją na przyjęcie Syna Bożego. Ta wyjątkowa Łaska pokazuje Nieskończoną Miłość i Miłosierdzie Pana Boga. Warto poświęcić czas na medytację nad tym misterium, aby pogłębić naszą Wiarę i zrozumienie Bożego Planu zbawienia.

Rozmyślanie.

NIEPOKALANE POCZĘCIE.

OBECNOŚĆ BOŻA.

— Stawię się w Obecności Maryi Niepokalanej, mojej słodkiej Matki i będę słuchał Jej wezwania: „Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy Mnie miłujecie, a Ja wam opowiem, co Pan uczynił Mej Duszy” (BR.).

Rozważanie.

1. Święto Niepokalanej dobrze zgadza się z duchem Adwentu, bo kiedy przygotowujemy się na Przyjście Zbawiciela, słusznie myślimy o Tej, Która będąc „cała czysta”, stała się Jego Matką.

Sama Obietnica Zbawiciela łączy się, a choćby zawiera się w przyobiecaniu nam tej niezwykłej Dziewicy. Kiedy bowiem Pan Bóg przeklął węża kusiciela, zawołał: „Położę nieprzyjaźń między tobą, a między niewiastą i między nasieniem twoim i nasieniem Jej: Ona zetrze głowę twoją” (Ks. Rodz. 3, 15). I oto Dziewica zapowiedziana zbliża się „biała jak śnieg, jaśniejąca jako słońce, pełna Łaski, Błogosławiona między niewiastami” (BR.).

Marya na mocy wzniosłego Przywileju, za pomocą którego ma się stać Matką Słowa Wcielonego — jedyna ze wszystkich stworzeń — została zachowana od grzechu pierworodnego. W Niepokalanej jednak widzimy nie tylko wolność od grzechu pierworodnego, bezwzględne zachowanie od najmniejszego choćby cienia niedoskonałości, ale także pozytywną stronę, dzięki której Marya od pierwszej chwili istnienia stała się „pełną Łaski”.

Teologowie uczą, iż Najświętsza Marya Panna rozpoczęła Swoją „drogę duchową” ozdobiona o wiele większą i doskonalszą Łaską niż ta, którą posiadają u kresu swego życia choćby najwięksi Święci.

A jeżeli jeszcze zważymy, iż Najświętsza Dziewica przez całe Swoje Życie odpowiadała jak najwierniej każdemu poruszeniu Łaski, każdemu Wezwaniu Bożemu, to możemy sobie wyobrazić, jak wielki był Jej wzrost Miłości i Łaski, jak szybki i nieustanny postęp, który uczynił Ją Najświętszą ze stworzeń i najściślej z Panem Bogiem zjednoczoną i w Nim zatopioną.

2. Św. Jan od Krzyża, opisując cudowność stanu doskonałego zjednoczenia z Panem Bogiem, ukazuje nam Dziewicę Niepokalaną, jako typ i Wzór tego zjednoczenia: „Tak było z Najświętszą Panną Maryą, Którą Pan Bóg od początku podniósł do tego wzniosłego stanu. Do Jej Duszy nie przeniknęła żadna forma jakiegoś stworzenia i nigdy nią nie powodowała. Jej poruszenia pochodziły zawsze z Działania Ducha Świętego” (Dr. III, 2, 10).

Widzimy więc, iż w Maryi urzeczywistniają się doskonale dwa istotne warunki zjednoczenia. Pierwszy wstępny i negatywny, który wymaga, aby w woli naszej nie było nic przeciwnego Woli Bożej, nic, to znaczy, by nie było żadnego przywiązania, które by ją czyniło niewolnicą stworzeń i pobudzało do czynu z samej tylko miłości ku nim. Wszystko to musi być wykluczona. Drugi warunek — pozytywny i zasadniczy, jest następstwem pierwszego — a polega na tym, aby wola nasza we wszystkim kierowała się jedynie Wolą Bożą. Spełniło się to w Niepokalanej Duszy Maryi do tego stopnia, iż nigdy nie było w Niej choćby cienia najmniejszego przywiązania do stworzenia. Nie przeniknęła do Jej Duszy żadna miłość jakiegoś stworzenia, która by Nią powodowała, ale cała opanowana Miłością Bożą działała Marya jedynie pod wpływem i z Natchnienia Ducha Świętego.

W ten sposób Niepokalana ukazuje się nam jako najczystsza Oblubienica Ducha Świętego, nie tylko w stosunku do Swego Macierzyństwa Bożego, ale także odnośnie do całego Swego Życia, gdyż jedyną pobudką Jej działania były Natchnienia Ducha Świętego.

Rozmowa.

O Maryo, Matko Boga i Matko moja, ileż światła i siły czerpię z Twej Słodkiej Postaci. Tyś Najpiękniejsza, Tyś Najczystsza i Najświętsza spośród wszystkich stworzeń. Tyś pełna Łaski, tak pełna, iż zasłużyłaś nosić w Swym Łonie Sprawcę i Źródło wszelkiej Łaski. O, ukaż się mnie biednemu stworzeniu, które zna grzech i jego nędzę, jako wzór czystości, miłości i Świętości!

Choć Przywileje Twego Niepokalanego Poczęcia i Macierzyństwa Bożego nie są do naśladowania, osłaniasz je jednak życiem tak prostym i pokornym, iż nie obawiam się zbliżyć do Ciebie i proszę Cię, abyś ujęła ninie za rękę i pomogła mi wstępować z Tobą na górę doskonałości. Tak, Ty jesteś Królową Nieba i ziemi, ale więcej jesteś Matką niż Królową. Dlatego Sama mnie zachęcasz, abym się uciekał do Ciebie. Mówisz do mnie: „Synu posłuchaj mnie, błogosławieni, którzy strzegą Dróg Moich. Kto Mnie znajdzie, znajdzie żywot i wyczerpie zbawienie od Pana” (MR.). A ja Ci odpowiadam wołaniem Kościoła: „Pociągnij mnie, o Dziewico Niepokalana, pobiegnę za Tobą do wonności olejków Twoich” (BR.).

Tak, pociągnij mnie, Matko Niepokalana, pociągnij mnie przede wszystkim czarem Twej nienaruszonej czystości! O, jakże czuję się nieczystym i zeszpeconym przez rzeczy ziemskie w porównaniu z Tobą, o Najczystsza, oderwana od wszystkiego i tak pełna zapomnienia o Sobie, iż pobudką Twego działania była tylko Wola Boża i Natchnienie Ducha Świętego.

Zawsze widzę Cię pojętną i gotową do spełnienia każdego, choćby najmniejszego Wezwania Bożego, choćby ono było ukryte wśród okoliczności najbardziej ludzkich i zwykłych. Słyszę Cię powtarzającą stale słodko Twoje „tak”, oto Ja Służebnica Pańska… niech mi się stanie — w wydarzeniach Twego Życia zarówno wielkich jak i małych, radosnych i bolesnych; a dzieje się to właśnie dzięki temu, żeś Najczystsza. Ani cień stworzenia, korzyści czy też uczucia ludzkiego nie tknął Twego Serca, a więc nic nie może zatrzymywać Cię w szybkim zdążaniu do Boga.

Choć jestem tak uparty, leniwy i małoduszny w oddaniu się Bogu i pogrążony w rzeczach tego świata, daj mi zrozumieć, o Dziewico Niepokalana, jak powinno być czyste moje serce, bym niczego nigdy nie odmawiał Panu, bym Mu zawsze odpowiadał razem z Tobą gorąco i gwałtownie fiat.

Światłem Twej kryształowej czystości oświeć mój umysł, aby żadne przywiązanie, żadne uczucie ziemskie nie pozostało we mnie i nie utrudniało mi życia w prawdziwym i całkowitym oddaniu się memu Bogu.

Powierzam Ci szczególnie mój ślub czystości. Strzeż go i spraw, abym był czysty nie tylko ciałem, ale także myślą i sercem. Przy Twej Pomocy, o Matko moja, jestem gotów wyrzec się wszelkiego uczucia, choćby najmniejszego, które by mogło mnie przywiązać do stworzeń. Pragnę, aby serce moje całe należało do Boga, dla Niego chcę także zachować każde jego uderzenie w duchu całkowitej czystości. Amen.

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Zachęcamy do:

poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 9
Rodzina w okresie Bożego Narodzenia. Cz. 1. Przed Narodzeniem Pana Jezusowym. Dzień 9
Akcja ratunku dla Polski: Siła Katolickiego Patriotyzmu przez wstawiennictwo dusz czyśćcowych.