W diecezjach w Polsce realizowane są zapisy na piesze pielgrzymki na Jasną Górę. Zapisy realizowane są – w zależności od miejsca – poprzez diecezjalna stronę, w parafiach lub wspólnotach. Można już zgłaszać udział w tych wyjątkowych rekolekcjach w drodze, które od dziesięcioleci przemieniają serca i życie Polaków.
źródło: m.in. dzieje.plfot. Biuro prasowe Jasna Góra
Tekst został opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Dziękujemy, iż czytasz ten artykuł. jeżeli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Pielgrzymka to czas zawierzenia, umocnienia, wspólnoty i ciszy – choć maszeruje się w tłumie, każdy idzie osobiście, z intencją, nierzadko z trudnościami, które potrzebują uzdrowienia. Najwięcej pielgrzymek zmierza do Częstochowy w sierpniu – miesiącu Maryi.
Sierpień: miesiąc pielgrzymkowego szczytu
Nie bez powodu właśnie w sierpniu pielgrzymki nabierają rozmachu. Pątnicy kierują się do Częstochowy, by oddać cześć Maryi, której wyjątkowe święto – Wniebowzięcia – przypada na 15 sierpnia. Grupy, pielgrzymujące do Królowej Polski na Jasnej Górze, często niosą ze sobą kwiaty, zioła, a zawsze – owoce pielgrzymiej drogi: intencje, prośby, dziękczynienia, łzy i radości. Choć w Polsce bardzo dużo ośrodków pielgrzymkowych – m.in. Kalwaria Zebrzydowska, Góra Świętej Anny, Licheń, Gietrzwałd, Kodeń, Wambierzyce – to właśnie Jasna Góra pozostaje tym najważniejszym celem. Żaden inny punkt na duchowej mapie kraju nie gromadzi tylu pątników co Częstochowa w sierpniu.
Skąd wzięły się piesze pielgrzymki?
Choć pielgrzymowanie ma swoje korzenie już w średniowieczu, najstarsza udokumentowana piesza pielgrzymka na Jasną Górę wyruszyła z Gliwic we wrześniu 1626 roku. Był to akt wdzięczności za cudowne ocalenie miasta podczas wojny trzydziestoletniej. Mieszkańcy dziękowali za to, iż Maryja rozpostarła nad miastem swój płaszcz i zmusiła wrogów do ucieczki. Osiemdziesięciu gliwiczan przeszło wtedy na Jasną Górę i złożyło ślubowanie corocznego pielgrzymowania. Jak zanotowały miejskie kroniki: „Matce Bożej to ślubowanie było miłe, a dla mieszczan zbawienne”.
Zaledwie dekadę później, w 1637 roku, dołączyli pątnicy z Kalisza, i w 1656 r. Łowicz.
Warszawskie śluby
Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę, która pierwszy raz wyruszyła 6 sierpnia 1711 r., była wypełnieniem ślubowania złożonego w imieniu mieszkańców stolicy przez członków Bractwa Pana Jezusa Pięciorańskiego za uwolnienie miasta od szalejącej zarazy. Tak narodziła się jedna z największych i najbardziej rozpoznawalnych pielgrzymek w Polsce. Przez wieki pielgrzymi z Warszawy nieprzerwanie niesie intencje stolicy – od pragnienia wolności w czasach rozbiorów, przez dramaty powstań, aż po współczesne lęki i nadzieje. Ogromną rolę odegrały Piesze Pielgrzymki na Jasną Górę w czasach korowodu Solidarności i stanu wojennego.
Niektórzy idą, by dziękować. Inni, by przebłagać. Są i tacy, którzy szukają odpowiedzi, uzdrowienia, pokoju. Ale każdy, kto wszedł choć raz na pielgrzymi szlak, wie: nie wraca się takim samym.