Pokój (שָׁלוֹם šālôm)

Tak bowiem mówi Pan: «Oto Ja skieruję do niej pokój jak rzekę i chwałę narodów – jak strumień wezbrany. Ich niemowlęta będą noszone na rękach i na kolanach będą pieszczone. (Iz 66,12)

כִּֽי־כֹ֣ה ׀ אָמַ֣ר יְהוָ֗ה הִנְנִ֣י נֹטֶֽה־אֵ֠לֶיהָ כְּנָהָ֨ר שָׁלֹ֜ום וּכְנַ֧חַל שׁוֹטֵ֛ף כְּבֹ֥וד גּוֹיִ֖ם וִֽינַקְתֶּ֑ם עַל־צַד֙ תִּנָּשֵׂ֔אוּ וְעַל־בִּרְכַּ֖יִם תְּשָׁעֳשָֽׁעוּ׃

quia haec dicit Dominus ecce ego declinabo super eam quasi fluvium pacis et quasi torrentem inundantem gloriam gentium quam sugetis ad ubera portabimini et super genua blandientur vobis

ὅτι τάδε λέγει κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐκκλίνω εἰς αὐτοὺς ὡς ποταμὸς εἰρήνης καὶ ὡς χειμάρρους ἐπικλύζων δόξαν ἐθνῶν· τὰ παιδία αὐτῶν ἐπʼ ὤμων ἀρθήσονται καὶ ἐπὶ γονάτων παρακληθήσονται.

Pokój (שָׁלוֹם šālôm) – w języku hebrajskim rzeczownik ten oznacza także „spokój”, „dobrobyt”, „dobro”, „zdrowie”, bezpieczeństwo”, „powodzenie”, „szczęście” i wszelki „dobrostan”. W Biblii Hebrajskiej często używany jest on jako pozdrowienie, zawierające życzenia pokoju i pomyślności, które w tym rzeczowniku się łączą ze sobą.

Dzisiejsze czytanie z Księgi proroka Izajasza (Iz 66,10-14c) zawiera kumulację słownictwa związanego z radością, co niewątpliwie wskazuje na chęć wyrażenia pełni radości. Ważnym jest jednak powód do euforii wraz z Jerozolimą. Powodem tym jest POKÓJ (שָׁלוֹם šālôm): Oto Ja skieruję do niej pokój jak rzekę (w. 12).

W Ewangelii Łukasza (Łk 10,1-9) pokój jest darem, który niosą uczniowie Jezusa wszędzie tam, gdzie są posłani: „Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: pokój temu domowi”. Pan Jezus zauważa jednak, iż pokój nie zawsze znajduje chętnych odbiorców, dlatego Jezus świadomy jest, iż jego uczniowie posłani są jak „owce między wilki”. Otrzymują oni też inny dar Jezusa – władzę nad złem. Zaświadczają o tym sami posłani po powrocie z misji: „Panie, przez wzgląd na Twoje imię choćby złe duchy nam się poddają” (Łk 10,17). Doświadczenie pokoju i panowania nad złem jest czymś ważnym i niosącym radość, ale według Jezusa mamy jeszcze większy i prawdziwy powód do najgłębszej z możliwych radości: „nie z tego się cieszcie, iż duchy się wam poddają, ale cieszcie się, iż wasze imiona zapisane są w niebie”.

Hebrajskie Greckie słowo