I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni. (1Kor 15,22)
ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμ πάντες ἀποθνῄσκουσιν, οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζῳοποιηθήσονται.
Et sicut in Adam omnes moriuntur, ita et in Christo omnes vivificabuntur.
Ożywieni to są ci, którzy zostali przywróceni do życia. Tak mamy przeżywać dzisiejsze wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych, aby myśląc o tych, którzy już odeszli stąd, odnaleźć ich na nowo żywymi. Ktoś powiedział, iż życie należy odczytywać tak, jak hebrajski tekst, tj. od końca. A w życiu Jezusa ostatnim słowem jest wskrzeszenie. Dlatego nie śmierć Adama, ale nowe życie Chrystusa, jest udziałem człowieka. A jeżeli z tej perspektywy będziemy odczytywać nasze istnienie, to już doczesność będzie miało smak wieczności, a nieunikniona konieczność śmierci zostanie przezwyciężona ożywiającym spojrzeniem Chrystusa.