— Grób w kościele Salwatora przy klasztorze sióstr Norbertanek na Zwierzyńcu w Krakowie.
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych. Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczv Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała św. Teresa, a ja mu obiecuję niebo“.
Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia św. za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 6.
CZYTANIE DUCHOWNE.
Rozważania od 1-30 z: S. Augustyna, norbertanka, Miesiąc błogosławionej Bronisławy 1935r.
ROZWAŻANIE. CHLUBA ZWIERZYNIECKIEGO KLASZTORU.
Święci, przechodząc przez tę ziemię, pozostawiają po sobie błogie wspomnienia, a miejsca, których dotykały ich stopy, stają się tak drogocenne, jak ich święte relikwie. Dlatego szczęśliwe są narody, szczęśliwe kraje, miasta i klasztory, które wydały Świętych, gdyż uczestniczą w tej nieśmiertelnej chwale, którą im ci wybrańcy niebios przynoszą.
W litanii do Bł. Bronisławy odmawiamy wezwanie: „Chlubo klasztoru zwierzynieckiego – módl się za nami!” Czcimy Ją w ten sposób za tę chwałę, jaką przyniosła swemu klasztorowi przez święte życie. A było to życie iście anielskie.
Zatopiona ustawicznie w Panu Bogu, z konieczności tylko zniżała się do obcowania ze stworzeniami, jak to podaje dekret beatyfikacyjny, – „unikała towarzystwa nie tylko osób świeckich, ale i sióstr zakonnych, aby umysł jej nie rozrywał się czym innym, gdyż samymi tylko rzeczami do Boga należącymi troskliwie się zajmowała”.
Nic więc dziwnego, iż Pan Bóg otoczył nieśmiertelną chwałą tę, która Mu całkiem oddana była za życia, a pomijając wszystkie marności ziemskie, starała się ze wszystkich sił jedynie o to, aby Go czcić, miłować i służyć Mu jak najlepiej.
Woń świętości, którą Bł. Bronisława napełniła klasztor zwierzyniecki, pociągała w ciągu wieków szlachetne dusze, by wstępowały w jej ślady według miary Łaski im udzielonej. One to, jakby przez cześć dla swojej świętej przewodniczki, aby nie przyćmić blasku jej chwały, pozostały w ukryciu, a jednak stanowią drogocenne perły, które przynoszą chlubę klasztorowi.
Odsłońmy więc cokolwiek rąbek tajemnicy!
Współczesne Bł. Bronisławie to Judyta Krakowianka, Fabisława i Małgorzata. Po nich następują całe szeregi, o których, prócz imienia, nazwiska, daty wstąpienia i śmierci nic nie powiadają zapiski klasztorne. Dopiero w XVII wieku, dzięki Teresie Petrycównie, która pisała kronikę klasztorną, mamy więcej szczegółów.
Do wybitnych postaci tego wieku należy przede wszystkim ksieni Dorota Kącka. Oddana do klasztoru jako ośmioletnia dzieweczka, wychowała się pod okiem mistrzyni, która ją zaprawiała w cnocie. Gdy dorosła, przyjęła habit zakonny i po 12 latach życia zakonnego, choć najmłodsza wiekiem została obrana ksienią; liczyła wówczas 32 lata. Objęła rządy w nader smutnym położeniu klasztoru; jego dobra zagrabili możni sąsiedzi, a sławna fundacja Jaxów liczyła zaledwie 10 zakonnic.
Ksieni Dorota, obdarzona niezwykłą mocą ducha, roztropnością, pobożnością, z której płynęła jej bezgraniczna ufność w Bożą Opatrzność, zabrała się z żelazną wytrwałością do pracy nad odzyskaniem dóbr nieprawnie wydartych klasztorowi i uregulowaniem granic jego posiadłości. I dokonała tego trudnego dzieła, choć nie bez ciężkich przykrości, a choćby zbrojnego oporu. Za wzrostem dobrobytu zaczęły się powiększać szeregi białych zakonnic. Sama ksieni Kącka przyjęła 158 panien w ciągu 55 lat swych błogosławionych rządów. Starała się też dla nich o świątobliwe mistrzynie, o dobre dzieła ascetyczne, które swym nakładem wydawała; toteż za jej staraniem zakwitła obserwacja zakonna, o świątobliwe córki okryły nowymi promieniami chwały skroń swej dobrej i troskliwej matki. Oto niektóre z nich: Helena Bobrownicka i Zofia Chlewicka, które odznaczały się szczególnym nabożeństwem do Męki Pańskiej. Katarzyna Chróstowska, która służąc z wielką miłością chorym Siostrom, zamiatała na kolanach drogę, gdy kapłan miał przyjść z Najświętszym Sakramentem do infirmerii. Anna Myszkowska i Anna Młodziejowska, zabite przez żołdaków podczas najazdu szwedzkiego. Elżbieta Dębińska, późniejsza ksieni. Zofia Lubomirska, która choć tylko pół roku żyła w klasztorze, zasłużyła sobie przez świątobliwe życie na wspomnienie w Klejnotach Pruszcza i w dziele X. Jaroszewicza: Matka Świętych Polska. Ubogacona darem czynienia cudów, uzdrawiała z ciężkich niemocy jednym dotknięciem, a po szczęśliwej śmierci, która nastąpiła skutkiem ogromnej za Panem Bogiem tęsknoty, ukazała się wśród nocy jednej zakonnicy w wielkiej jasności, uzdrowiła jej złamaną nogę, po czym rzekła do niej: „Idź w pokoju!” Opowiadają o niej, iż podczas zwiedzania grobowca pod kościołem, gdy ktoś z ciekawych zaglądał do jej trumny, zasłoniła rąbkiem białego welonu swoje oblicze.
Anna Rzeszowska, późniejsza przełożona klasztoru w Krakowie u Wiślnej bramy, który założyła ksieni Dorota Kącka. Teresa Petrycówna, która pisała kronikę klasztorną i rozmyślania dla użytku zgromadzenia. Anna Krzętowska, obdarzona łaską rozpoznawania duchów i modlitwy mistycznej, na której otrzymywała wielkie Łaski i pociechy od Pana Boga, podczas gdy złożona kalectwem przez 9 lat nie opuszczała łóżka.
Program życia naszego jest w rękach naszych; nie kieruje nim nieubłagany los lub przypadek, jak to niektórzy sądzą. Dlatego możemy sobie ułożyć nasz stosunek do Pana Boga i bliźnich tak, by życie nasze nie przeminęło na marnym spędzaniu każdego dnia, ale, pełne cnót i zasług na żywot wieczny, przyniosło Panu Bogu i nam nieśmiertelną Chwałę.
Modlitwa o kanonizację.
Boże, Który wybrałeś bł. Bronisławę, aby wdziękiem cnót swoich pociągała serca nasze ku Tobie i dlatego utrzymywałeś cudownie cześć dla niej przez sześć wieków w Kościele Twoim i okazałeś jak ona Ci jest miłą, wysłuchując łaskawie modlitwy, zanoszone przez jej przyczynę, prosimy Cię pokornie, racz wsławić nowymi cudami tę wierną Służebnicę Twoją, by zaliczona w grono Świętych, odbierała cześć od wszystkich wyznawców Chrystusowych, dla Chwały Imienia Twego Najświętszego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Litania do Bł. Bronisławy.
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Błogosławiona Bronisławo,
Bł. Bronisławo, oblubienico Pana Jezusa,
Bł. Bronisławo, służebnico wierna Najświętszej Maryi Panny,
Bł. Bronisławo, siostro rodzona Św. Jacka,
Bł. Bronisławo, córko czcigodna Św. Norberta,
Bł. Bronisławo, Różo wonna w Zakonie norbertańskim,
Bł. Bronisławo, Chlubo i strażniczko zwierzynieckiego klasztoru,
Bł. Bronisławo, Profesko Zgromadzenia zwierzynieckiego,
Bł. Bronisławo, w młodym wieku na Służbę Bogu się oddająca,
Bł. Bronisławo, Pochodnio przed Tronem Boskim gorejąca,
Bł. Bronisławo, Serce Boskie rozweselająca,
Bł. Bronisławo, pogardzicielko światowej próżności,
Bł. Bronisławo, za nic poczytująca doczesne wielkości,
Bł. Bronisławo, z światem nic wspólnego nie mająca,
Bł. Bronisławo, pogromicielko szatana,
Bł. Bronisławo, straszliwa całemu piekłu,
Bł. Bronisławo, orlico w rozważaniu pobożnym ku Niebu się wzbijająca,
Bł. Bronisławo, miłośnico Ran Chrystusa,
Bł. Bronisławo, krzyże i umartwienia chętnie dla Boga znosząca,
Bł. Bronisławo, obrazie i wzorze cierpliwości,
Bł. Bronisławo, przykładzie wstrzemięźliwości życia,
Bł. Bronisławo, Miłośnico ubóstwa,
Bł. Bronisławo, Lilio czystości,
Bł. Bronisławo, zwierciadło ochotnego posłuszeństwa,
Bł. Bronisławo, wzorze najgłębszej pokory,
Bł. Bronisławo, Zwierciadło cnót znamienitych,
Bł. Bronisławo, mistrzynio świątobliwości,
Bł. Bronisławo, siostry swe przykładami umacniająca,
Bł. Bronisławo, Opiekunko do Ciebie się uciekających,
Bł. Bronisławo, uzdrowienie chorych,
Bł. Bronisławo, opiekunko sierot i dusz w czyśćcu zostających,
Bł. Bronisławo, w utrapieniach i w nieszczęściach osłodo,
Bł. Bronisławo, od morowego powietrza lud wierny zasłaniająca,
Bł. Bronisławo, Panieńskiej czystości najcelniejsza ozdobo,
Bł. Bronisławo, Przyjaciółko Ciebie szczerze miłujących,
Bł. Bronisławo, doznana obrono ludu krakowskiego,
Bł. Bronisławo, Patronko Królestwa Polskiego,
My grzeszni Pana Boga przez Ciebie prosimy: Przyczyń się za nami!
Przez świątobliwość życia Twego, uproś nam zamiłowanie życia świątobliwego, Wysłuchaj nas, Panno.
Przez głęboką pokorę Twoją, uproś nam wzgardę próżności światowych,
Przez obfitość Łask Bożych Tobie udzielonych uproś nam grzechów odpuszczenie i zbawienie duszy,
Przez obecność Boga przy śmierci Twojej uproś nam Obecność Boską w godzinie śmierci naszej,
Przez szczęśliwą śmierć Twoją uproś nam konanie dobre i śmierć w Łasce Bożej,
Bądź nam matką w życiu i przy zgonie, Ciebie prosimy,
Bądź nam obroną od nagłej i niespodziewanej śmierci, Ciebie prosimy.
Bądź nam tarczą i zasłoną w prześladowaniach, Ciebie prosimy,
Bądź dusz w Czyśćcu zostających ratunkiem, Ciebie prosimy,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
℣. Módl się za nami Święta Bronisławo!
℟. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.
℣. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.
℟. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Módlmy się: Łaskawy i Wszechmogący Boże, wieczna słodyczy Ciebie kochających, dzielna tarczo nadzieję w Tobie pokładających, Korono panieńskiej czystości, proszę Cię, przez przyczynę i zasługi Błogosławionej Bronisławy służebnicy Twojej, nie gardź naszym pokornym błaganiem, a broń nas od niesławy wiecznej jaką nam nieprzyjaciel dusz ludzkich zgotować usiłuje. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
© salveregina.pl 2024