🔉LISTOPAD MIESIĄC DUSZ CZYŚĆCOWYCH – DZIEŃ 21

Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. względem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Odpusty:

1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

Pewien stary żołnierz, rzekł przed śmiercią do wnuka swego: „Oto! sześćdziesiąt lat służyłem królowi, a nic nie uzbierałem, czym bym teraz mógł rozporządzić, oprócz broni i konia mego. Przykazuję ci wtedy, żebyś tego konia zaraz po moim skonaniu sprzedał, a pieniądze zań księdzu i ubogim dał, abym przez Msze Święte i modlitwy na drugim świecie pomocy doznał”. Obiecał to wnuk uroczyście, ale po śmierci najpierw na tymże koniu kilka odprawił podróży, a wreszcie zatrzymał go całkiem dla siebie, nic nie dbając o wuja. Za sześć miesięcy zjawił mu się umarły, następującymi go strofując słowy: ,,Ty zdrajco! coś powinność twoją zaniedbał, a dzieła, którem ci powierzył, a ty wykonać obiecałeś, nie wykonałeś! Teraz się Pan Bóg nade mną zmiłował za co wieczna Mu niech będzie dzięka! Teraz ja z mąk wybawiony, idę do wiecznej radości. Ty zaś, za Sprawiedliwym Wyrokiem Boskim niedługo umrzesz i przejdziesz na to samo miejsce mąk, abyś za mnie tak długo pokutował, jak długo męka moja jeszcze by była trwała, gdyby mi jej Pan Bóg z Łaski Swej nie był odpuścił. Oprócz tego jeszcze też będziesz musiał zapłacić, coś swoimi własnymi grzechami przewinił”. Po tym zjawieniu wzruszony wnuk, odprawił Spowiedź Świętą z skruszonym sercem i niedługo umarł.

PUNKTY DO ROZMYŚLANIA.

I. o ile według wyrażenia Św. Łukasza obchodzą z euforią w Niebie nawrócenie się grzesznej duszy, która jednak może jeszcze zboczyć z drogi zbawienia, cóż za euforia Błogosławionych, kiedy do wiecznej Ojczyzny przybywają, już bez obawy utracenia Jej, te dusze znękane, które do niej dojść nie mogły, tylko po długim i bolesnym odpokutowaniu! Stąd wynika, mówi Dawid, zwiększenie euforii i Chwały w Niebie i całe to zgromadzenie Błogosławione Wybranych, cieszy się jałmużnami ziemskimi, te bowiem zwiększając liczbę Świętych zwiększają Ich szczęście i radość. Zwróćmy wzrok nasz ku Niebu, które się raduje modlitwami naszymi, a wtenczas nie zaniedbamy ich pewnie!

II. Przy urodzeniu swym każdy człowiek dostaje swego Anioła Stróża i Przewodnika. W ciągu życia swego każdy wierny wybiera kilku Świętych za swych Patronów i Protektorów, między Nimi, a nim ustala się zaufanie i przyjaźń i miłość wzajemna, dzięki której, im więcej człowiek wędrowiec na tej ziemi ma nabożeństwa i uszanowania dla Aniołów i Świętych, tym więcej Ci dla niego otrzymują pomocy ku jego zbawieniu. Rozważajmy, co za euforia będzie Aniołów oraz Świętych Protektorów i Patronów, kiedy z głębi Czyśćca zobaczą przybywających tych, których żądają i czekają tak gorąco! Będą oni wiecznie chwalić Miłosierdzie Boskie, a sklepienia pałaców niebieskich brzmieć będą chwałą wiernych, których modlitwy przyspieszyły szczęście ich ulubionych. Któżby nie chciał odebrać takiej Chwały w Niebie?

III. Nikt jednak nie dozna między Niebios Mieszkańcami większej radości, jak ta, na którą są zwrócone oczy świata całego, tj. Marya, dana za Matkę i Królowę ludziom wszystkim, a szczególniej duszom czyśćcowym. Uprosi Ona Swego Syna, Chóry Aniołów i Orszak Świętych do radowania się z Nią, na widok wchodzących do Jej Błogosławionego Królestwa i złączonych w Jej Łonie Macierzyńskim Jej wiernych poddanych. Błogosławieni, o ile się możemy przyczynić do tej wielkiej euforii Maryi. Weźmy się do pracy i nie zaniedbujmy niczego dla dostąpienia dzieła tak szlachetnego.

MODLITWA.

Widząc, o Panie jak cały Dwór Niebieski cieszy się uwolnieniem dusz z Czyśćca, pobożność nasza się rozgrzewa i zachęca do modlenia się za nich; ale jak wielką byłaby euforia Aniołów, Świętych i Maryi, gdyby nas mogli widzieć w Świętym Swym Towarzystwie chwalących Ciebie i błogosławiących Cię wiecznie! Niech to będzie nagrodą naszej pobożnej litości; koroną, którą uwieńczysz pobożność naszą, bo otrzymawszy tę nagrodę, tę koronę, otrzymaliśmy to, co największego żądać można na ziemi, to co można najszczęśliwszego posiadać w Niebie! Amen.

Przykład.

Jeden rzymski duchowny, modląc się zawsze bardzo za dusze czyśćcowe, był duchowo uniesiony do kościoła Św. Cecylii położonego za Tybrem, gdzie Najświętsza Panna ukazała mu się otoczona licznym Zastępem Duchów Niebiańskich — siedząc na świetnym Tronie. Głębokie milczenie panowało w tym świetnym zebraniu, pośród którego ujrzał żebraczkę w odartych łachmanach mającą jednakże drogie futro. Żebraczka ta wylewała łzy obfite, błagając miłosierdzia dla duszy zmarłego przed chwilą obywatela rzymskiego. Był to Jan Patrizi, pan bardzo miłosierny, ale skazany do Czyśćca za małe jakieś przewinienia. ,,To futro drogocenne, które noszę, błagała pobożna kobieta, od niego dostałam, o Maryo, dla Miłości Twojej, na schodach Twego kościoła, gdziem drżała od zimna! Tak wielki dar nie może pozostać bez nagrody, uczynek tak miłosierny zrobi dlań Serce Twe Miłosiernym. Przyjdźże mu w pomoc, Matko Miłosierna w chwili kiedy tego najwięcej potrzebuje, okryj go Chwałą, jak on mnie ku czci Twojej okrył tym futrem drogocennym!” Prośbę tę po trzykroć powtórzyła, Aniołowie i Święci wsparli ją Swymi prośbami, a Marya rozkazała przyprowadzić do Siebie Jana. Przyszedł, ciężkimi obciążony łańcuchami, i czekał z pokorą Jej Woli. Królowa Niebios dała znak przebaczenia, a więzy opadły. Pokutnika Marya przyjęła jako syna, przez Świętych przyjęty był za brata i towarzysza, a Duchy Niebiańskie wprowadziły go z żywą euforią do Chwały Nieba. Widzenie znikło — przykład tej pobożnej żebraczki uczy nas, jak mamy błagać Najświętszą Maryę Pannę i wzywać pośrednictwa Aniołów i Świętych dla otrzymania uwolnienia dla dusz w Czyśćcu.

(De Petr. dam. opus 34. cap. 4).

Pobożne fundacje przysposabiają prędkie wybawienie z Czyśćca.

Pewien szlachcic z Valladolid w Hiszpanii, darował Św. Teresie od Jezusa z Avili dom z ogrodem i winnicą na klasztor, i umarł w dwa miesiące potem na gwałtowną chorobę, w której zaraz mowę utracił. Rzekł potem Pan Jezus do Św. Teresy, iż zbawienie tegoż zmarłego w bardzo wielkim było niebezpieczeństwie, ale przecież dostąpił Miłosierdzia dla usługi, którą Matce Bożej wyświadczył, darując Jej ów dom na założenie klasztoru Jej Zakonu, a iż wynijdzie z Czyśćca, aż w owym klasztorze pierwsza Msza Święta odprawioną będzie. Później rzekł jej Pan Jezus znowu podczas modlitwy, aby się spieszyli, gdyż owa dusza, bardzo wielką mękę cierpi. A gdy się tam po wielu przykrościach, pierwsza Msza Święta odprawiała, widziała w rzeczy samej ową duszę, z jaśniejącą twarzą, wesoło i z rękami złożonymi jej dziękującą, jak się do Nieba wznosiła. Nadto dodaje Św. Teresa, iż gdy pierwszy raz usłyszała, iż ów szlachcic jest na drodze zbawienia, jeszcze się bardzo o niego troszczyła, ponieważ się jej zdało, iż dla dostąpienia zbawienia, wcale innego skonania było potrzeba, gdyż o innych rzeczach nie wspominając, jeszcze bardzo w marnościach tego świata był zakochany. „Dziwna rzecz kończy Teresa Święta, „że się Panu Bogu każda usługa na cześć Matki Jego uczyniona, tak wielce podoba, i dlatego też Jego Miłosierdzie jest bardzo wielkie. Że więc nasze bardzo liche, nikczemne, niedoskonałe uczynki, tak wielkimi i kosztownymi czyni, i wiecznym żywotem nagradza, niechże mu za to i za wszystko będzie cześć i chwała”.

MODLITWY.

Odmówmy na intencję dusz wiernych zmarłych 5 Pacierzy i Wieczny odpoczynek na pamiątkę Męki Jezusa Chrystusa, Pana naszego; błagajmy Ojca Przedwiecznego, aby miał litość nad nimi przez Przenajświętszą Krew Syna Jego i w tym celu odmówmy 5 razy gorącą modlitwę:

Miłosierdzia dla nich, Boże Wieczny! przez Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa, wybaw je z mąk czyścowych!

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya, Wieczny odpoczynek. (*)

Dodajmy 1 Ojcze nasz i Zdrowaś Marya za tych, którzy to nabożeństwo rozpowszechniają.

* Do odmówienia tych Pacierzy przywiązanym jest odpust dla tych, którzy odmawiając przez cały miesiąc, będą się spowiadać i do Komunii Świętej przystąpią. (Brev. de Pie VII, du 7 Fevrier 1817r.)

ZADOŚĆUCZYNIENIE.

Odmawianie Różańca Świętego jest jednym z najprędszych sposobów otrzymania wiecznego odpoczynku zmarłym, bo wielkie do tego przywiązane są Łaski.

Aleksandryna z Aragony, towarzyszka Bractwa Różańca Świętego wpadła do Czyśćca. Św. Dominik, Patryarcha i wszyscy bracia, zaczęli jej nieść tyle modłów, iż ją niedługo uwolnili. Wdzięczna za takie dobrodziejstwo, ukazała się Założycielowi Bractwa Różańca, dziękując jemu tudzież całemu Bractwu, za tak spieszną pomoc, jaką otrzymała i zarazem zachęcała go do rozpowszechniania w całym świecie nabożeństwa Różańca Świętego, który uwalnia dusz tyle z Czyśćca.

(P. Alan de Rupe, pars, 5. Psalt. cap, 52).

Jeżeli zatem Różaniec tyle przynosi pomocy duszom czyśćcowym, przyswójmy sobie zwyczaj odmawiania go codziennie, a szczególniej dzisiaj dodajmy 10 dziesiątków więcej, ofiarując je za dusze cierpiące, aby Najświętsza Panna raczyła powołać je do Siebie, a to dla zwiększenia euforii i Chwały Dworu Niebieskiego.

MODLITWY KOŃCOWE.

Uwaga.

„Omnium finis appropinquavit, itaque vigilate in orationibus, mutuam charitatem habentes — Koniec wszystkiego przybliżył się, czuwajcie w modlitwach, miejcie ustawiczną miłość” (1 Piotr 4, 7).

Dla utrzymania spójni miłości chrześcijańskiej z duszami zmarłych, módlmy się szczególniej, odmawiając Psalmy i litanię.

Ojciec D. Giampaolo Montorfano Theatyn, chcąc przekonać światowego człowieka, jakie wypływają zasługi z modlenia się za umarłych, położył na wadze wielką sumę pieniędzy, a na drugiej wadze na małym arkusiku Psalm 130/129/ “De Profundis”, z wielkim zdziwieniem przytomnych ten lekki kawałek papieru, przeważył srebro. Niechże nas to więc pobudza do odmawiania częstego owego Psalmu za dusze zmarłych, i niech od pierwszego do ostatniego dnia tego miesiąca wieńczy nasze modlitwy.

(P. D. Ioseph Siloa, Hist. ord. theat. i. part. lib. 15. ad ann. 1580).

Psalm 130 (129) De Profundis

Litania za Dusze wiernych zmarłych

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.

Chryste usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z Nieba Boże, Zmiłuj się nad jego (ją, ich) duszą(duszami)!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za jego (ją, ich) duszą(duszami)!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Wszyscy Święci Aniołowie i Archaniołowie, Módlcie się za jego (ją, ich) duszą(duszami)!

Wszyscy Święci Niebiescy Duchowie,

Wszyscy Święci Patriarchowie i Prorocy,

Wszyscy Święci Apostołowie i Ewangeliści,

Wszyscy Święci Uczniowie Pańscy,

Wszyscy Święci Niewinni Młodziankowie,

Wszyscy Święci Męczennicy

Wszyscy Święci Biskupi i Wyznawcy,

Wszyscy Święci Doktorowie,

Wszyscy Święci Kapłani i Lewici,

Wszyscy Święci Zakonnicy i Pustelnicy,

Wszystkie Święte Panny i Wdowy,

Wszyscy Święci i Święte Boże, Przyczyńcie się za nim (nią, nimi).

Bądź im miłościw, Przepuść mu (jej, im), Panie!

Bądź im miłościw, Wybaw go (ją, ich), Panie!

Od mąk czyśćcowych,

Przez Wcielenie i Narodzenie Twoje,

Przez Chrzest i Święty Post Twój,

Przez utrapione Życie Twoje,

Przez Krzyż i Mękę Twoją,

Przez Śmierć i Pogrzeb Twój,

Przez chwalebne Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Twoje,

Przez Ducha Świętego Pocieszyciela Zesłanie,

My grzeszni Ciebie prosimy Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś duszy jego (jej / duszom zmarłych) przepuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) winy jego (jej, ich) odpuścić raczył,

Abyś mu (jej, im) resztę kary za grzechy darować raczył,

Abyś go (ją, ich) z Czyśćca wybawić raczył,

Abyś go (ją, ich) do wiecznego żywota przyjąć raczył,

Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie! (3 razy)

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya

V. Wieczny odpoczynek racz mu (jej, im) dać, Panie!

R. A Światłość Wiekuista niechaj mu (jej, im) świeci.

V. Wysłuchaj Panie, za nim (nią, nimi) nasze błagalne wołanie.

R. Niech mu (jej, im) modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Racz, miły Panie, nakłonić Ucha Twego do próśb naszych, którymi Miłosierdzia Twego pokornie prosimy, abyś dusze sług i służebnic Twoich, którym z tego świata zejść rozkazałeś, w krainie pokoju i światłości umieścił, i do towarzystwa Świętych Twoich przypuścił. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

W trzy wieki po Apostołach Święty Cyryl Jerozolimski woła: „Drogocenna Ofiara Ołtarza przynosi nadzwyczajną ulgę duszom zmarłych, za które jest ofiarowaną”. Święty Augustyn słusznie też pochwala swą matkę, Świętą Monikę, iż „czując zbliżającą się śmierci godzinę, nie przyszło jej do myśli prosić dla siebie o wspaniały pogrzeb, o ciała zabalsamowanie, o grób oddzielny, ani też o zwłok złożenie w ojczystym kraju. Prosiła o jedyną Łaskę, aby pamiętano o niej w Ofierze Ołtarza. Za życia codziennie przytomną była Tej Ofierze, przy Której kapłan spożywa i rozdaje wiernym Hostię Świętą gładzącą grzechy nasze”. Wzwyż już zauważyliśmy, iż za staraniem syna jedyne to jej życzenie spełnionym zostało, przez zbawienne Ofiary Mszy Świętej za jej duszę.

Postanowienie. — Dawać na Mszę Świętą za odpoczynek dusz czyścowych.

Wiązanka duchowna. — „O jedną tylko Łaskę błagam, by pamiętano o mnie przy Ofierze Ołtarza” (Testament Św. Moniki).

PRZYKŁAD.

W życiu Małgorzaty Austriackiej, królowej hiszpańskiej podają, iż w dniu jej pogrzebu w samym Madrycie odprawiono za spoczynek jej duszy około tysiąc sto Mszy Świętych. Królowa prosiła w swym testamencie tylko o tysiąc, ale król Filip III kazał dodać dwadzieścia tysięcy. Kiedy arcyksiążę Albert rządca Niderlandów umarł, księżna Izabella jego żona kazała ofiarować za niego czterdzieści Mszy Świętych, i sama z nadzwyczajną pobożnością słuchała takowych przez cały miesiąc co dzień po dziesięć. (Munford, Czyściec).

Modlitwa do Pana naszego Jezusa Chrystusa, by uprosić przez zasługi Jego Męki wyzwolenie dusz w Czyśćcu cierpiących.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Krwawy Pot Twój, którym byłeś oblany w Ogrodzie Oliwnym, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, któreś cierpiał w czasie okrutnego biczowania, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakie wycierpiałeś, gdy koronę cierniową na Głowę Twoją Przenajświętszą wciskali, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Boleści, jakich doznałeś, niosąc krzyż Twój na Kalwarię, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś przy okrutnym Ukrzyżowaniu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki, jakich doznałeś w czasie Konania Twego na krzyżu, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

O Najsłodszy Panie Jezu! przez Męki niesłychane, jakich doznałeś przy oddaniu Ducha Twego Najświętszego, zmiłuj się nad duszami w Czyśćcu cierpiącymi.

Najświętsze Serce Maryi! módl się za nimi.

V. Od wrót piekielnych.

R. Wybaw Panie dusze ich.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

V. Wysłuchaj Panie, nasze błagalne wołanie.

R. Niech im modlitwa nasza zjedna zmiłowanie.

V. Módlmy się. Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, ażeby przez pobożne błagania i modły nasze, dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

R. Amen.

V. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.

R. A Światłość Wiekuista niechaj im świeci.

V. Niech odpoczywają w pokoju.

R Amen.

Zachęcamy do:

1. Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 21. Sąd. Cz.4
   
2. Akcja ratunku dla Polski: Siła Katolickiego Patriotyzmu przez wstawiennictwo dusz czyśćcowych.
3. Nauka katolicka na Święto Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny.
4. uczczenia Świętej Tajemnicy dnia dzisiejszego, uroczystości Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny: Nabożeństwo ku czci Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny.

Poznaj także

1. naukę na uroczystość Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny napisanej przez O. Prokopa Kapucyna.
2. żywot Św. Kolumbana, Opata napisanego przez X. Piotra Skargę T.J.