26 XII 2024 – II DZIEŃ ŚWIĄT, ŚW. SZCZEPANA, PIERWSZEGO MĘCZENNIKA
Mt 10,17-22
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
za: brewiarz.pl
Fragment Mt 10, 17–22 ukazuje przejmujący obraz wyzwań, jakie towarzyszyły pierwszym chrześcijanom w obliczu prześladowań. Jezus zapowiada, iż uczniowie staną przed tymi samymi autorytetami religijnymi, które wcześniej wydały wyrok na Niego samego, co było dla nich źródłem szczególnego lęku. Nie chodzi tu jednak jedynie o fizyczną przemoc, ale także o obawę, czy prosty człowiek – często bez wykształcenia i doświadczenia – zdoła w ogóle bronić wiary wobec uczonych w Piśmie. Odpowiedzią Chrystusa na te rozterki jest obietnica mocy Ducha Świętego, który podpowie adekwatne słowa w decydującej chwili. Ta perspektywa wyraża się również w znanym w chrześcijaństwie stwierdzeniu, iż „Bóg nie powołuje uzdolnionych, ale uzdalnia powołanych”: Mojżesz, który czuł się niezdolny do publicznego przemawiania, czy św. Piotr, który był jedynie rybakiem, ostatecznie stawali się skutecznymi świadkami dzięki Bożej łasce.
Jednym z najbardziej wstrząsających aspektów tego fragmentu Pisma Świętego jest wizja konfliktów w obrębie samej rodziny – ojciec może zdradzić syna, a brat może wydać brata. Nie oznacza to, iż Bóg zachęca do rozłamów. Chodzi raczej o to, iż radykalna przemiana, jaką niesie Ewangelia, może spotkać się z niezrozumieniem choćby ze strony najbliższych. W historii Kościoła znajdziemy tragiczne przykłady, gdzie święci byli odrzucani lub prześladowani przez własnych krewnych: św. Franciszek sprzeciwił się ojcu, porzucając rodzinny majątek, a wedle tradycji św. Barbara miała ponieść śmierć z rąk własnego ojca. To sytuacje skrajne, ale uświadamiają nam, iż przyjęcie orędzia Chrystusa może tak dalece zmienić czyjeś życie, iż najbliżsi nie zawsze potrafią to zaakceptować.
Słowa „Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony” stanowią w tym kontekście szczególną otuchę. Jezus nie wzywa, by lekkomyślnie narażać się na niebezpieczeństwo – jak zauważa św. Tomasz z Akwinu, mądry człowiek potrafi choćby zbiec, gdy to konieczne, aby ocalić swoje zadanie w szerszym kontekście i w dłuższej perspektywie czasowej, oraz uniknąć bezcelowego cierpienia. Istota wskazówki Chrystusa polega jednak na niezłomnej wierności i ufności w Boże wsparcie, choćby w najtrudniejszych okolicznościach. Dzięki temu bolesne doświadczenia pierwszych chrześcijan czy męczenników pozostają aktualne także dzisiaj. Ukazują one, iż wiara niekiedy wystawia na próbę ludzkie relacje i powszechnie przyjęte normy, ale też daje pewność, iż nie jesteśmy sami w tym zmaganiu.
* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, iż ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.
