Dziś uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Jest to jeden z najbardziej wyszydzanych i chyba także jeden z najbardziej opacznie rozumianych dogmatów. Niektórym ludziom niepokalane poczęcie Maryi mgliście kojarzy się z poczęciem cudownym, bez udziału mężczyzny, a więc myli się im z dziewiczym poczęciem Jezusa Chrystusa - a chodzi o dwa różne wydarzenia. Niepokalane poczęcie polegało na tym, iż Maryja przyszła na świat wolna od grzechu pierworodnego. Samo poczęcie odbyło się w "zwyczajnych" okolicznościach, Maryja była biologiczną córką żydowskiego małżeństwa Joachima i Anny. Nie było w tym niczego "skalanego" - Kościół katolicki nigdy nie potępiał seksualności jako takiej. Poczęcie Maryi było niepokalane, bo ona sama nie była skalana żadnym grzechem - urodziła się i pozostała przez całe życie bezgrzeszna - PEŁNA ŁASKI.
Gertruda von le Fort, wybitna niemiecka poetka i pisarka, zwięźle i celnie ujęła istotę dzisiejszej uroczystości: "Dogmat o Niepokalanej jest objawieniem tego, jakim był człowiek przed swoim upadkiem, ukazuje on nieskalane oblicze stworzenia, ukazuje Boskie podobieństwo w człowieku."
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu został ogłoszony dopiero w 1854 r. przez papieża Piusa IX. Nie oznacza to jednak, iż papież po prostu "wymyślił sobie" nowy dogmat - wręcz przeciwnie, jedynie formalnie potwierdził wielowiekową tradycję czczenia Maryi jako Niewiasty całkowicie wolnej od jakiegokolwiek grzechu. Wiarę w Niepokalane Poczęcie wyznawali już św. Justyn (żyjący w latach 100-167), św. Ireneusz (140-200) oraz św. Augustyn (354-430).
Na obrazku wspaniałe dzieło "Niepokalane Poczęcie" pędzla włoskiego malarza Giovanniego Battisty Tiepolo, który namalował je ma zamówienie króla Hiszpanii Karola III w 1767-1768 roku. Na obrazie Matka Boża w towarzystwie aniołów, w wieńcu z gwiazd dwunastu, stojąca na ziemskim globie opanowanym przez zło, depcząca diabła w postaci węża. Nad nią Duch Święty w postaci gołębicy.
