W miarę rozwoju świadomości ludzkość zadaje sobie pytanie o sens życia, kim jesteśmy i co tutaj robimy. Ważne są dwa aspekty duchowość i religia. W duchowości jest wolność oraz niczym nie ograniczona przestrzeń do interpretacji. To ciągła wędrówka, która pozwala na odkrywanie głębokich warstw naszej duszy. Religia narzuca pewien sposób myślenia, określone rytuały, dogmaty oraz postępowania.
Czym jest duchowość ?
Duchowość to indywidualne podejście do poszukiwania odpowiedzi, które nie zawsze są oczywiste. Cechuje się bezwarunkową miłością. To dawanie przestrzeni do działania i szanowanie czyjejś przestrzeni. Duchowość polega na tym, iż kiedy jakieś sprawy nie idą po naszej myśli nie sprzeciwiamy się temu. Zaakceptowanie tej sytuacji staje się bowiem dobre dla nas i naszego rozwoju. Jest to wzięcie odpowiedzialności za swoje życie oraz wybory. Nie jest to robienie z siebie ofiary, ani obwinianie nikogo za to, co spotykało dana osobę.
Duchowość to życie w radości, ciszy burzy lub w świetle, albo w ciemności, czyli życie tym co proponuje nam świat. Nie udajemy ,że jest inaczej. To zrozumienie, iż o ile zachorujemy , to zajmując się fizycznymi symptomami, warto również zobaczyć z którymi emocjami i uczuciami nie radzisz sobie.
Trzeba zadbać o ciało, ale też skupić na informacjach jakie nam wysyła. Duchowość to radzenie sobie z emocjami bez identyfikowania się z nim. Dbanie o swoje myśli i słowa. Duchowość to życie bez osądzania innych, bez narzekania i krytyki. To dzielenie się, ale też pozwalanie każdemu żyć tak, jak chce. To czyni nas wolnymi.
Podróż w głąb siebie
Poszukiwanie sensu życia, zrozumienia, dążenie do osiągnięcia wewnętrznej harmonii jak również doświadczenie. Inaczej mówiąc, to podróż w głąb siebie, aby poszukiwać odpowiedzi kim jesteśmy. To odkrywanie i poznanie własnej duszy. To poszukiwanie sensu życia, które nie jest niczym ograniczone, żadnymi dogmatami, ani programami. To łączenie się z naturą, medytacja, kontemplacja. To proces poznania samego siebie, swojego miejsca we wszechświecie.
Duchowość nie daje gotowych odpowiedzi ani wzorców, ale jest niekończącą się ciekawością poznawania wszechświata i zrozumienia siebie. To indywidualna droga każdej istoty do zyskiwania wyższych mocy. W duchowości poszukujemy Stwórcę (Źródło Życia) w codziennych działaniach, w zwyczajnych rozmowach z bliskimi ludźmi. Umożliwia nam osobistą drogę do poznania, poczucia wyższej mocy. Budujemy relacje ze Stwórcą dzięki naszych doświadczeń, medytacji i wewnętrznego wglądu w siebie.
Duchowość pokazuje prawdę jako nieustannie zmieniający się krajobraz, który odkrywamy przez doświadczenie oraz refleksję. To podejście zachęca nas do stałego poszukiwania prawdy, zadawania pytań i bycia otwartym na inne perspektywy. Prowadzi to do szacunku, tolerancji, do różnych życiowych dróg oraz własnych wyborów.
Trzy filary
W duchowości zasadą jest, iż jesteśmy połączeni ze wszystkimi istotami tworząc jakby sieć, całość. Relacje są oparte na 3 filarach: 1. Empatii, 2. Zrozumieniu i 3. Współczuciu.
Jest to zachętą do budowania relacji na bardzo głębokim poziomie, które przekraczają bariery religijne, kulturowe a choćby społeczne. Każda relacja jest bardzo cenna.
Duchowość to ciągła wędrówka, która pozwala na odkrywanie głębokich warstw naszej duszy. W duchowości jest wolność oraz niczym nie ograniczona przestrzeń do interpretacji. Duchowość umożliwia nam pozbycie się uciążliwych wzorców myślowych oraz emocjonalnych dzięki medytacji, afirmacji, pracy z ciałem oraz innymi technikami. Dzięki temu osiągamy wewnętrzną harmonię i spokój, wewnętrzną równowagę.
Duchowość to przede wszystkim szacunek do natury i uznanie jej jako świętej siły. Uczy nas szacunku do wszystkich żyjących stworzeń i naturalnego świata. Daje też wolność wyboru i nie ma stałych zasad .
Czym jest religia?
Religia to mapa, która prowadzi przez ludzkie wierzenia, zasady i praktyki. Religia ma wyznaczone cele zgodne z pewnymi zasadami moralnymi. To struktura, tradycja i wspólnota. Praktykowanie religii to uczestnictwo w społeczności. Religie wyznaczają drogę do podążania aby osiągnąć zbawienie i życie wieczne. Religia narzuca pewien sposób myślenia, określone rytuały , dogmaty oraz postępowania.
Wierzenia, rytuały, praktyki są przekazywane od pokoleń i to tworzy połączenie między przeszłością, teraźniejszością a przyszłością. W religii są narzucane gotowe dogmaty oraz odpowiedzi a to może blokować indywidualne poszukiwania oraz postrzegania świata w jednym wymiarze. Religia to ścieżka do Boga prowadzona przez święte teksty, duchownych oraz tradycję. Narzuca ustalone programy w relacji z Bogiem przez zewnętrzne rytuały oraz praktyki, co prowadzi do oddzielenia się od prawdziwej duchowości. W religii prawda postrzegana jest jako wieczna i niezmienna, przekazywana przez pokolenia. Religia ukazuje wspólnotę wierzących, którzy dzielą takie same praktyki oraz wierzenia i tradycje. Prowadzi to do podziałów, nietolerancji, do konfliktów, do braku zrozumienia dla innego podejścia.
Zarówno duchowość jak i religijność mają swoje miejsce, dlatego mogą współistnieć ze sobą.
Ważne jest, żeby znaleźć równowagę, aby mogły służyć naszemu rozwojowi.
Beata Misztal
