Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM I
(od 1 stycznia do 30 czerwca)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Uobecnij sobie Maryę w chwili, gdy na pozdrowienie Elżbiety odpowiada te słowa: Uczynił mi wielkie rzeczy (On), Który możny jest (Magnificat).
II. Proś o Łaskę zrozumienia przywilejów, udzielonych Maryi przed, podczas i po Tajemnicy Wcielenia.
I. Punkt.
Przywileje, udzielone Maryi przed Tajemnicą Wcielenia.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Marya przeznaczona była do godności najwyższej, jedynej, niezrównanej, a iż Pan Bóg, jak naucza Św. Tomasz, każdemu daje takie Łaski, jakie mu są potrzebne do spełnienia posłannictwa, do jakiego go przeznacza, przeto udzielił Maryi Łask i Przywilejów najwyższych, niezrównanych, jakimi żadna istota obdarzona nie była i nie będzie. Ojcowie Święci wymieniają dwanaście najgłówniejszych, przedstawionych, jak mówią, w dwunastu gwiazdach, wieńczących mistyczną Niewiastę w Apokalipsie (R. XII).
Cztery z tych przywilejów zostały Jej udzielone przed Wcieleniem Bożego Słowa.
- Pierwszym jest to, iż była wolną od zmazy pierworodnego grzechu, co Kościół Katolicki ogłosił dogmatem Niepokalanego Poczęcia (8 grud. 1854);
- Drugim, iż w pełności Łaski Bożej została stworzoną;
- Trzecim, iż od pierwszej chwili istnienia była obdarzona używaniem rozumu, aby mogła odpowiedzieć Łasce Bożej;
- Czwartym, iż pojmowała całą wartość dziewictwa, czyli doskonałej czystości i uroczyście ją ślubowała Panu Bogu w świątyni, będąc trzechletnią dzieciną
ZASTOSOWANIE. Łączmy się często w duchu z Aniołami, z Kościołem, z wszystkimi sługami Maryi, aby Jej powinszować tych szczególniejszych Darów i Przywilejów, którymi ubogacił Ją Wszechmogący. Jest to niezawodny środek, aby podobać się Maryi, pozyskać Jej względy; aby otrzymać uprzywilejowane Łaski, a osobliwie Łaskę zachowania doskonałej czystości i Łaskę wzrastania za Jej Przykładem w doskonałości przed Panem Bogiem i ludźmi.
UCZUCIA [**]. Ciesz się, Niebios Królowo, albowiem uczynił Ci wielkie rzeczy On, który możny jest.
POSTANOWIENIE [***]. Nabożeństwo moje do Najświętszej Panny będzie coraz większe.
II. Punkt.
Przywileje udzielone Maryi podczas Tajemnicy Wcielenia.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE.
- Pierwszy i najdroższy dla Serca Maryi Przywilej, iż zostawszy Matką nie przestała być Dziewicą, czyli innymi słowy, iż doznała rozkoszy Macierzyństwa połączonej z zaszczytem Dziewictwa.
- Drugi Przywilej, iż dostąpiła nieogarnionej Chwały, mając przez dziewięć miesięcy w Swym posiadaniu, choćby w Swej Mocy Syna Bożego, który zamieszkał w Jej Przeczystym Łonie. On żył w Niej, a żył Jej życiem, stając się z Nią pod pewnym względem jedną istotą.
- Trzeci Przywilej, iż gdy przez te dziewięć miesięcy Słowo stało się Ciałem, Marya w miarę tego stawała się bogatszą w Łaski.
- Czwarty Przywilej, iż Marya stała się jakoby wodociągiem, łożyskiem rzeki, którem płyną do nas wody zmiłowań. Kościół Święty potwierdza ten przywilej, gdy nazywa Maryę, Matką Łaski Bożej: Mater Divinae Gratiae, ora pro nobis.
ZASTOSOWANIE. Rozmyślając o tych przedziwnych Przywilejach naszej najukochańszej Matki, a osobliwie o tym, iż ona jest wodociągiem, jakby kanałem wód Zmiłowań Bożych, spływających na ziemię, zapytaj siebie, czyli nabożeństwo twoje do Najświętszej Dziewicy nie pozostawia nic do życzenia i czy nie w tej oziębłości tkwi przyczyna małego postępu w cnocie, a może nawet małego powodzenia w dobrych zresztą uczynkach twoich.
UCZUCIA. O Maryo, o Matko moja, naucz mnie, jak mam kochać Ciebie. (Bł. Klawer)
POSTANOWIENIE. Pamiętaj na słowa Bł. Berchmansa: Tak długo słusznie obawiać mi się należy o moje zbawienie, jak długo nie będę miał stałego nabożeństwa do Maryi.
III. Punkt.
Przywileje udzielone Maryi po Tajemnicy Wcielenia.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE.
- Przywilej pierwszy: Marya, jako Niepokalanie Poczęta, wolną była od kary naznaczonej Ewie, matce grzechu: Z boleścią rodzić będziesz. (Gen. III).
- Przywilej drugi: Marya zasłużyła istotnie na tytuł Współodkupicielki rodzaju ludzkiego.
- Przywilej trzeci: Marya zakończyła Życie Swoje, nie doznając ani cierpień, ani boleści konania, adekwatnej śmiertelnym stworzeniom. Śmierć Jej prawdziwa zresztą była snem Miłości.
- Przywilej czwarty: Marya, szczęśliwsza niźli Święci Pańscy, została wziętą do Nieba z ciałem i z duszą mocą anielską i widziała już wtenczas Ciało Swoje uwielbione, ozdobione darami nieśmiertelności.
ZASTOSOWANIE. Jeżeli chcesz, możesz i ty mieć cząstkę w Przywilejach Maryi. Staraj się przyprowadzić choćby tylko jedną zbłąkaną owieczkę do Owczarni Pana Jezusowej, już współdziałasz z Panem Jezusem w Dziele Odkupienia. Żyj jako prawdziwy uczeń Pana Chrystusowy, a z pewnością podzielisz radość Maryi Wniebowziętej z Ciałem i z Duszą.
ROZMOWA DUSZY [****] z Najświętszą Bogarodzicą — Pozdrawiaj Ją. — Podzielaj Jej euforia i szczęście. Dziękuj za Łaski za Jej Orędownictwem otrzymane. — Proś, aby była zawsze dla ciebie Matką łaskawą.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 3
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
