🔉5 LIPCA. Rozmyślanie. O wyborze i powołaniu Dwunastu Apostołów.

salveregina.pl 2 dni temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Wyobraź sobie Pana Jezusa w chwili, gdy ogłasza imiona Dwunastu Apostołów.

II. Proś o Łaskę, abyś godnie odpowiedział swemu powołaniu.

I. Punkt.

Pan Jezus wybiera Apostołów.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Akt wielkiej na przyszłość doniosłości spełnił się w pierwszych dniach tego drugiego roku Zbawicielowych Nauk, a nim jest ustanowienie zgromadzenia, czyli Kolegium Apostolskiego. W tym to uroczystym akcie widzimy pierwszą podstawę i początek hierarchii kościelnej, której zadaniem jest przekazać ludziom Naukę Pana Jezusową i w ten sposób odradzać ustawicznie posłannictwo Pana Jezusa. „Onego czasu, mówi Łukasz Święty, Jezus przyzwał Uczniów Swoich na górę i wybrał z nich Dwunastu, których Sam chciał, których też nazwał Apostołami (tj. posłannikami): Szymona, którego nazwał Piotrem i Andrzeja, brata jego; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba Alfeuszowego i Szymona, którego zowią Zelotem; i Judę, czyli Tadeusza i Judasza Iskariotę, który Go zdradził (Łuk. VI – Mar. III).

ZASTOSOWANIE. Z pomiędzy tylu Uczniów, którzy wiernie służyli Panu Jezusowi, zostało wybranych tylko Dwunastu. Liczba ta mistyczna, usymbolizowana na siedemnaście wieków przedtem w dwunastu księciach, czyli wodzach dwunastu pokoleń Izraela.

O, jakaż chwała i jakież szczęście dla tych, na których padł wolny wybór Syna Bożego!
Wybrał Dwunastu, których Sam chciał wybrać, mówi Święty Marek.

Winszuj Dwunastu Apostołom… Winszuj sobie samemu i ciesz się, iż Pan Jezus z pomiędzy tylu innych wybrał ciebie, aby tobie powierzyć apostolstwo dobrych uczynków.

UCZUCIA [**]. Korna wdzięczność. — dziękczynienie. — Gorące pragnienie pracowania w dziełach żarliwości i miłosierdzia.

POSTANOWIENIE [***]. Często wołaj z Apostołem: Z Łaski Bożej jestem tym, czym jestem (I. Kor. XV, 10).

II. Punkt.

Okoliczności towarzyszące wyborowi.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Jedną z najważniejszych okoliczności, towarzyszących temu wyborowi jest to, iż Jezus przygotowywał się doń w sposób nadzwyczajny. “W wigilię wieczoru, mówi Łukasz Święty, odszedł na górę modlić się i nocował na modlitwie Bożej” (Roz. VI). Czyż potrzebował Pan Jezus tej samotności, tej całonocnej modlitwy, by dobry uczynić wybór? Bynajmniej, odpowiada Św. Ambroży, ale chciał nam dać wielki przykład i naukę ważną.

ZASTOSOWANIE. Uczy nas przez to:

1) iż nie powinniśmy nic ważnego przedsiębrać bez poprzedniej narady z Ojcem światłości: bez modlitwy;
2) iż dla gorętszej modlitwy należy się usunąć od zgiełku światowego i od zwykłych czynności, a o ile można, lepiej poświęcić jej noc, jako chwilę ciszy i spokoju

Jakżeż stosowałem się do tych Boskich Nauk? — W czym się mam prawo poprawić?

UCZUCIA. Proś o rozsądek i przezorność w sprawach powierzonych twoim staraniom i o to, abyś zawsze działał według Świętej Woli Bożej.

POSTANOWIENIE. W wątpliwościach i niepokoju uciekaj się do modlitwy i rady szukaj u tych, którzy tu na ziemi miejsce Pana Boga zastępują.

III. Punkt.

Szczegóły wyboru.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Przeglądając imiona Dwunastu Apostołów, mimowolnie przychodzi na myśl pytanie, skąd się tu bierze imię zdrajcy Judasza? Miałżeby się Pan Jezus omylić i zawieść? Albo przypuścić go do Apostolstwa tylko pozornie? Oto co nam odpowiadają tłumacze Pisma Świętego: „Chrystus wybiera Judasza, gdyż chce go mieć Apostołem”. Judasz przez swoją zdradę stanie się niegodnym wyboru Pana, co jednak nie wstrzymuje Zbawiciela, aby go wybrał, albowiem ten jego upadek jest dla nas nauką:

1) iż Pan Bóg, obdarzając człowieka choćby najdroższymi Łaskami, pozostawia mu wszakże wolną wolę, aby ich użył godnie albo też nadużył;
2) iż będąc powołanym do najświętszego, do najdoskonalszego stanu, można mimo to zgubić swą duszę, iż trzeba nam wtedy z obawą i drżeniem sprawować dzieło zbawienia, jak Św. Piotr naucza;
3) iż trzeba znać różnicę, która zachodzi między jednostką, a zgromadzeniem całym, do którego on jako pojedynczy członek należy, między urzędnikiem, a powierzonym mu urzędem, gdyż w przeciwnym razie musielibyśmy przyjść do logicznego wniosku, iż Apostołowie to zbór zdrajców, a zgromadzenie apostolskie, to szkoła zdrady.

ZASTOSOWANIE. Korzystajmy z tej ważnej nauki dla własnego pokoju i dla pożytku drugich. Zresztą, tym, którzy się boją Pana Boga, mówi Apostoł, wszystko się obraca ku pożytkowi. Niewierność jednych przejmuje ich pokorą i obawą o siebie, wytrwanie w dobrem drugich powiększa ich ufność w wszechpotężną Łaskę Bożą.

ROZMOWA DUSZY [****] z Świętymi Apostołami Piotrem i Pawłem. (Siódmy dzień oktawy ku czci ich obchodzonej).

Zachęcamy do:

uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 5
uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
Nauka katolicka i nabożeństwo wynagradzające na Pierwszy Piątek Miesiąca.

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

Pokaż dalsze objaśnienia

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału