Wypadki zaszłe w Poniedziałek Wielki. Przekleństwo nieurodzajnego drzewa figowego: Rozważania nad przekleństwem drzewa figowego przypominają nam o konieczności owocowania w naszym życiu duchowym. W Ewangelii Pan Jezus pokazuje, jak ważne jest, abyśmy przynosili dobre owoce naszych uczynków i wypełniali Bożą Wolę. Na zakończenie roku liturgicznego, Kościół Święty zaprasza nas do refleksji nad naszym duchowym życiem i jego owocami, abyśmy mogli wejść w nowy rok liturgiczny z odnowionym zapałem i gotowością do przynoszenia owoców miłości, pokory i służby. Jest to doskonały czas na podsumowanie, przemyślenie naszych działań i postanowienie, aby jeszcze bardziej oddawać się Bożej Woli. Niech te rozważania pomogą nam lepiej zrozumieć, jak żyć w zgodzie z Bożym Planem i przynosić owoce, które będą świadectwem naszej Wiary.
Wysłuchaj rozmyślania.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą Nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
Rozmyślanie.
I. Uprzytomnij sobie Chrystusa Pana przeklinającego nieurodzajną figę.
II. Proś gorąco o Łaskę, abyś wydał obfite owoce zbawienia.
I. Punkt.
Głód Chrystusowy.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Wieczorem Niedzieli Palmowej, nie czując się bezpiecznym w Jerozolimie, udał się Pan Jezus do Betanii. Nazajutrz rano powrócił do miasta i przepędził tam dzień jeden. W dniu tym przeklął nieurodzajną figę, wyrzucił przekupniów ze świątyni i nauczał wiele w świątyni. Żydzi tymczasem złożyli drugą radę przeciw Niemu. Dzisiaj rozmyślać będziemy: o przekleństwie drzewa figowego. Powodem do tego był głód Zbawiciela w drodze z Betanii do Jerozolimy. A rano wracając do miasta, mówi Ewangelia, łaknął (Mat. XXI) Z opowiadania Ewangelii wnosić by można, iż Chrystus Pan wszedł do świątyni na czczo i cały ten dzień nie przyjmował żadnego posiłku, dokuczał Mu więc dojmujący głód.
ZASTOSOWANIE. Nie ulega wątpliwości, iż Chrystus Pan wiele dni przepędził bez żadnego pokarmu, jeżeli więc Ewangelia wspomina tym razem o głodzie Zbawiciela, to nie tylko dlatego, aby nam dodać otuchy, gdy czasem skazani jesteśmy na niedostatek i nędzę, ale iż głód ten oznacza łaknienie duchowe naszej doskonałości, które daleko więcej dojmuje Chrystusowi Panu, niźli głód cielesny. Czymże zaspokoić możemy to łaknienie Pana Jezusa? Oto owocami cnót i uczynków dobrych. Czy Mu je codziennie przynosisz? Ileż to dni, a może i wszystkie, przechodzą ci na próżnych i płonnych zamiarach, na samych postanowieniach tylko? Ach, czyż to nie powinno cię przejąć obawą i zachęcić do tym większej gorliwości?
|
UCZUCIA [**]. Zawstydź się. — Żałuj. — Czyń ofiary. POSTANOWIENIE [***]. Bądź uważniejszy na sposobność czynienia dobrego i korzystaj z niej pilnie. |
II. Punkt.
Chrystus Pan szuka owocu na płonnej fidze i nie znajduje.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. A ujrzawszy (Jezus) figę, mającą liście, przyszedł jeśliby snać co na niej znalazł. A przyszedłszy do niej, nic nie znalazł oprócz liści, bo nie był czas figom (R.XXI). Na drzewie figowym wtenczas rozwija się liść, gdy się już owoce ukażą. To więc, do którego zbliżył się Chrystus Pan, obfitując w liście, a nie mając owocu była nieurodzajną. Obraz to narodu żydowskiego, który religią zakładał na samych formach zewnętrznych, albo na samym trzymaniu się litery prawa, bez zgłębiania jego ducha i wykonywania cnót, które miały być jego owocem.
ZASTOSOWANIE. Więc drzewo to jest także obrazem tych Chrześcijan oziębłych i leniwych, co nie dbają o uczynki dobre, bez których nie masz prawdziwego Chrześcijaństwa, albo, co pobożność całą zakładają na długich modlitwach i przeróżnych ćwiczeniach duchownych, a raczej bezdusznych, bo serce i umysł w tych praktykach czysto zewnętrznych, żadnego nie bierze udziału. Strzeż się, abyś i ty do nich nie należał, roztargnienie najprędzej do tego prowadzi. Oblicz się ze sobą.
|
UCZUCIA. Błagaj Pana Boga, abyś się przejął obawą roztargnienia i niepłodności duszy POSTANOWIENIE. Przy codziennym rachunku sumienia będę się ściśle badał, jakich dokładam starań, abym wewnętrznym duchem i dobrą intencją uświęcił wszystkie moje sprawy, choćby te i przede wszystkim te, które same w sobie są obojętne. |
III. Punkt.
Chrystus Pan przeklina figę nieurodzajną.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Chrystus, zwróciwszy się do drzewa figowego, rzekł: Niechaj się nigdy owoc z ciebie nie rodzi na wieki. I uschła zaraz figa. A ujrzawszy Uczniowie, dziwowali się, jak mogło drzewo figowe tak od razu uschnąć! (Mat. XXI).
ZASTOSOWANIE. O zaiste! więcej się zdziwią, a raczej rozpaczać będą grzesznicy, zaskoczeni śmiercią wśród płonnych zamiarów nawrócenia, gdy zagrzmi nad nimi Głos Boży: Idźcie ode Mnie przeklęci w ogień wieczny. O, na nic już wtedy jęki i żale, boć już na wieki przeszedł czas owoców pokuty! Czyż wobec tych myśli nie przejmiemy się wielką gorliwością w nawracaniu grzeszników i usilnej pracy nad własnym zbawieniem?
|
ROZMOWA DUSZY [****] ze Świętą Cecylią, Panną i Męczenniczko, której święto dzisiaj się obchodzi. Owoce jej gorliwości przedziwne: nie tylko nawróciła Waleriana, Tyburcego i Maksyma, ale uczyniła ich także towarzyszami swego męczeństwa. Zwróćmy dziś do niej modlitwy nasze, abyśmy nie zasłużyli na nazwę drzewa nieurodzajnego w Winnicy Pańskiej, ale owszem, wydawali owoce zbawienia. |
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp.
Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Zachęcamy do:
- podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 22
- Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 22. Sąd. Cz.5
- Akcja ratunku dla Polski: Siła Katolickiego Patriotyzmu przez wstawiennictwo dusz czyśćcowych.
- uczczenia Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Cecylii: Nabożeństwo do Św. Cecylii, dziewicy i męczennicy.
- Film z Podziemia Bazyliki Św. Cecylii w Rzymie. Jej dom, kaplica oraz ołtarz
Poznaj także żywot Św. Cecylii, Dziewicy i Męczennicy napisanej przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargę T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
