Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie, iż słyszysz Świętą Teresę od Jezusa z Avili wołającą do Pana Boga: Panie, albo cierpieć albo umrzeć.
II. Proś Ją, aby ci wyjednała wielką miłość ku Panu Jezusowi.
I. Punkt.
Walki wewnętrzne Św. Teresy od Jezusa z Avili.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. W życiu tej wielkiej Świętej, przez nią samą opisanym, uwagi godne jest jej wyznanie, iż pierwsze lat dwadzieścia powołania zakonnego w klasztorze Karmelitanek w Avila, przeszły jej na ustawicznej walce przeciw natchnieniom Łaski. Aby oddała swe serce całkowicie Panu Bogu, i zrzekła się stosunków zbyt częstych i nieco poufałych z osobami świeckimi. Pan Bóg, mówi, powoływał mnie z jednej strony, a z drugiej świat przyciągał do siebie. W ciągłym udręczeniu była dusza moja. Całe lat dwadzieścia przepędziłam w tej okropnej walce! Ciężkie były upadki moje a małe zwycięstwa! Nie zażywałam ani szczęścia wiernych dzieci Bożych, ani zadowolenia w rozrywkach ludzi światowych.
ZASTOSOWANIE. Wiele pożytecznych i wielce pocieszających nauk znajdujemy w tym wyznaniu Świętej. Widzimy, iż każde, chociażby najmniejsze uczucie nieporządne jest już przeszkodą do osiągnięcia pokoju duszy, do postępu duchowego i ścisłego zjednoczenia z Panem Bogiem. Że Święci mieli taką samą naturę, jak my wszyscy i nie zawsze byli wolni od słabości i błędów ludzkich.
Że wielu z nich zostawało przez długie lata w ciemnościach, oschłości i opuszczeniu wewnętrznym, zanim nareszcie na skrzydłach zapału duchowego wznieśli się do szczytu doskonałości. Przeto nigdy nie powinniśmy rozpaczać i wątpić o sobie lub o Łasce Bożej.
UCZUCIA [**]. Dziękuj Panu Bogu za Jego cierpliwość względem ciebie.
POSTANOWIENIE [***]. Nie chcę już dłużej odwlekać, i teraz, w tej chwili, czynię Panu Bogu ofiarę z tej rzeczy… z tego uczucia, ofiarę, której od dawna Pan Bóg żąda ode mnie.
II. Punkt.
Zwycięstwo Św. Teresy od Jezusa z Avili.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Gdy razu pewnego — mówi Święta — z rozkazu spowiednika prosiłam gorąco Pana Boga, aby mi dał poznać Swoją Wolę, wpadłam w zachwycenie i usłyszałam wyraźnie te słowa: Chcę, abyś odtąd, córko Moja, tylko z Aniołami obcowała. Ta chwila była dla Świętej błyskawicą Łaski. Zerwała wszelkie związki, którymi jej serce zanadto było zajęte i już odtąd niczego więcej nie pragnęła, jedno pracować i cierpieć dla Miłości Pana Jezusa. Od tej chwili czyniła nadzwyczajne postępy w doskonałości, a Pan Bóg coraz hojniej obdarzał ją najszczególniejszymi Łaskami. Stała się prawdziwym cudem swojego wieku, a uwielbieniem, jakim wtedy otaczano jej imię i znakomite dzieła przez nią dokonane, pozostało niezmienne do dnia dzisiejszego.
Z drugiej zaś strony Pan Bóg zsyłał na nią wszelkie utrapienia, o które prosić nie przestawała w tym miłości pełnym westchnieniu: Panie! albo cierpieć dla Ciebie, albo umrzeć. Toteż podlegając zawsze wielkim cierpieniom ciała, znosiła nadto wszelkiego rodzaju przykrości i prześladowania; zarzucano jej dziwaczność, obłudę, marzycielstwo; wszystkie Łaski nadzwyczajne, jakimi ją Pan Bóg obdarzał, poczytywano za złudzenia i przywidzenia rozbujałej wyobraźni. A choćby podejrzewano o błędnowierstwo i opętanie przez złego ducha. Tylu i tak ciężkim utrapieniom dorównała wszakże głęboka jej pokora i nieprzebrana cierpliwość.
ZASTOSOWANIE. Nauczże się z przykładu Św. Teresy ponosić ofiary; nauczże się ochotnie przyjmować z Ręki Pana Boga wszystkie krzyże, jakie na cię zsyła, a nie wątp na chwilę, iż i ty weźmiesz wielki udział w Jego Łaskach przeobfitych.
UCZUCIA. Proś Świętą, aby ci wyjednała serce szlachetne i wspaniałomyślne.
POSTANOWIENIA. Połączę własne usiłowania z jej potężnym orędownictwem.
III. Punkt.
Zreformowanie Zakonu Karmelitańskiego przez Św. Teresę od Jezusa z Avili.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Zakon Karmelitański, sławny i najstarożytniejszy, bo sięgający pierwszych wieków Chrześcijaństwa, wskutek przesiedlenia się na Zachód (roku 1229) i różnych innych wypadków, odstąpił bardzo od ducha pierwotnej Reguły. Opatrzność Boża wybrała Św. Teresę do jego odnowienia i prawie do wielkich cudów w jej życiu zaliczyć by można, iż udało się jej przeprowadzić ścisłą i bardzo ostrą reformę. Nie tylko w klasztorach żeńskich, ale i w wielkiej liczbie klasztorów męskich, które ją także za matkę swoją przyjęły. Jednakże, ile to ze wszystkich stron nagromadziło się przeszkód!
Ile trudów, prześladowań, zmartwień, przykrości w ostatnich dwudziestu latach życia, poświęconych tak trudnemu dziełu! ale wielka jej dusza i nieprzebrana ufność w Panu Bogu. Połączona z umiejętną zręcznością prowadzenia tej świętej sprawy, przezwyciężyła wszystko. Ku wielkiej pociesze swojej, Święta, zanim poszła do Nieba, widziała reformę już ustaloną w siedemnastu klasztorach żeńskich i piętnastu męskich, które sama założyła. Po jej śmierci liczba klasztorów znacznie się powiększyła. Dzisiaj kwitnący Zakon Karmelitański poszczycić się może Świętymi i ludźmi odznaczającymi się cnotą, wiernością swej Regule i powodzeniem w pełnieniu Świętej Reguły.
ZASTOSOWANIE. Wychwalajmy Pana Boga za wszystkie Dobrodziejstwa, które wyświadczy Św. Teresie, a przez nią tylu innym duszom; błogosławmy tę nadzwyczajną niewiastę, obudźmy w sobie pragnienie przynieść także jaką ofiarę Panu Bogu, a przynajmniej silnie postanówmy zabrać się do poważnej pracy nad własnym uświęceniem.
ROZMOWA DUSZY [****] ze Świętą Teresą od Jezusa z Avili.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 15
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 15
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 15
- O drogiej wobec Boga śmierci Św. Teresy od Jezusa z Avili.
- poznania Nauki Św. Teresy od Jezusa z Avila o duszach w Czyśćcu: Św. Teresa z Avili o duszach w Czyśćcu.
- uczczenia Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Teresy od Jezusa z Avili: Nabożeństwo do Św. Teresy.
Poznaj także żywot Św. Teresy od Jezusa z Avili napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargi T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
