W miłości braterskiej nawzajem bądźcie sobie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. (Rz 12,10)
τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι.
Caritate fraternitatis invicem diligentes, honore invicem praevenientes.
Grecki przymiotnik φιλόστοργος (filóstorgos) pojawia się w Biblii tylko raz. Tłumaczy się go jako „czule kochający”, „serdeczny”, „życzliwy”. Odnosi się do miłości osób blisko ze sobą związanych – najczęściej więzami rodzinnymi. Termin ten łączy dwa słowa: φίλος (philos) i στοργή (storgē). Pierwsze wskazuje na miłość braterską, opartą na naturalnej więzi, drugie natomiast podkreśla wymiar czułości i rodzinnej troski. Św. Paweł stawia więc przed nami poważne i wymagające wyzwanie: między wierzącymi powinny panować relacje pełne bliskości, serdeczności i naturalnego przywiązania. Bo przecież miłość chrześcijańska ma mieć ciepło ludzkich relacji…
