Jozue, syn Nuna, który od młodości swojej był w służbie Mojżesza, zabrał głos i rzekł: «Mojżeszu, panie mój, zabroń im!» (Lb 11,28)
וַיַּ֜עַן יְהוֹשֻׁ֣עַ בִּן־נ֗וּן מְשָׁרֵ֥ת מֹשֶׁ֛ה מִבְּחֻרָ֖יו וַיֹּאמַ֑ר אֲדֹנִ֥י מֹשֶׁ֖ה כְּלָאֵֽם׃
καὶ ἀποκριθεὶς Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη ὁ παρεστηκὼς Μωυσῇ ὁ ἐκλεκτὸς εἶπεν Κύριε Μωυσῆ, κώλυσον αὐτούς.
statim Iosue filius Nun minister Mosi et electus e pluribus ait domine mi Moses prohibe eos
Zabraniać (כּלא kl’), w języku hebrajskim czasownik ten znaczy również „powstrzymać”, „zatrzymać”, „odmówić”, zamknąć” i w Starym Testamencie występuje zwykle w tekstach narracyjnych. Chodzi o powstrzymanie kogoś od jego działań. W tekstach tych czasownik כּלא (kl’) ma na celu zachowanie ostrożności.
W dzisiejszym pierwszym czytaniu (Lb 11), czasownik כּלא (kl’) występuje w prośbie Jozuego skierowanej do Mojżesza, aby zabronił (כּלא kl’) Eldadowi i Medadowi prorokowania. Zostali oni wybrani do posługi razem z innymi starszymi, ale nie byli razem z nimi, ale pozostali w obozie. Kiedy na starszych, którzy wyszli razem z Mojżeszem zstąpił na nich duch i wpadli w uniesienie prorockie, będące potwierdzeniem ich misji. Na prośbę Jozuego Mojżesz odpowiada znamiennymi słowami: „Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!”. Inkluzyjne podejście Mojżesza wyraża oczekiwanie, iż cały naród podejmie odpowiedzialność za siebie i iż nie tylko będzie ona spoczywać na nim i na starszych. Warto zauważyć, iż w tłumaczeniu na język grecki Septuaginta używa greckiego czasownika κωλύω.
Z podobną sytuacją spotyka się Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii (Mk 9). Tutaj również problemem są ci, którzy w imię Jezusa wyrzucają złe duchy, ale nie należą do grupy apostołów i Jego uczniów. Apostoł Jan relacjonuje Jezusowi, iż zabraniał im to robić, bo nie chodzili z nimi. Reakcja Pana Jezusa podobna jest do Mojżeszowej: „Nie zabraniajcie (κωλύω) mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie” (w. 39). Ewangelista Marek używa dokładnie tego samego czasownika κωλύω jakiego używa tłumaczenie greckie Księgi Liczb. Często także nasze postępowanie jest ekskluzywne i trudno jest nam zaakceptować, iż także inni, choćby ci, którzy nie należą do naszej grupy mogą czynić coś dobrego.
