XXI TYDZIEŃ PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. PIĄTEK. Rozmyślanie. W ogień wieczny! O. BERNARDYN GOEBEL

salveregina.pl 1 miesiąc temu

Zdjęcie: Przed Bogiem

Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.

Rozmyślanie.

W OGIEŃ WIECZNY!

Wśród objawień, jakie miały dzieci z Fatimy, znane jest objawienie, w którym Marya ukazała im piekło. Widzenie to trwało chwilkę. Dzieci ujrzały olbrzymie morze ognia, a w nim szatanów i dusze potępionych. Straszne płomienie wzniosły się w górę wraz z potępionymi, a za chwilę wszystko runęło w dół. Z ognia dochodziły okropne krzyki i przekleństwa. Dzieci z trwogą wpatrywały się w Maryę, a Matka Najświętsza, pełna dobroci i smutku, powiedziała do nich: „Widzieliście piekło, do którego idą biedni grzesznicy. Ofiarujcie się za grzeszników!” (*) Czy to widzenie w Fatimie nie jest ilustracją Pana Jezusowych słów: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny?!” Utrata Pana Boga nie wyczerpuje kary piekła; dochodzi do niej kara ognia.

1. Co mówi Pismo Święte o ogniu piekielnym?

Pierwsze księgi Starego Testamentu nie mówią wyraźnie o końcu bezbożników. Prorocy jednak malują straszny koniec nieprzyjaciół Pana Boga. Prorok Izajasz widzi w dolinie leżące trupy tych, co służyli bałwanom, i pisze, iż „robak ich nie umiera, a ogień ich nie zgaśnie” (Ks. Iz. 66, 24; por. 24, 22). Księga Mądrości mówi o nich: „Będą trupami bez czci i urągowiskiem wśród zmarłych na wieki… Męki będą cierpieć, a pamięć o nich zaginie” (Ks. Mądr. 4, 19; por. 5, 17-23).

Nowy Testament mówi jasno i wyraźnie. Już przedsłannik Chrystusa Pana, Św. Jan Chrzciciel, nawołując do pokuty, wypowiada groźne słowa, iż drzewo nieurodzajne będzie „wycięte i w ogień wrzucone, a plewy będą spalone ogniem nieugaszonym” (Mat. 3, 10 i 12). A jeszcze groźniej mówi o piekle Sam Chrystus Pan. Kto urąga bratu, będzie winien ognia piekielnego (por. Mat. 5, 22). Aby uchronić się od tego ognia, trzeba poświęcić rękę, nogę, oko i wszystko co najdroższe, jeżeli jest okazją do grzechu (por. Mk 9, 43-48). Do żydów, którzy odrzucają Jego Naukę, mówi Pan Jezus: „Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu, i zasiądą w Królestwie Niebieskim z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem, a synowie królestwa będą wyrzuceni w ciemności zewnętrzne. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów” (Mat. 8, 11-12). Bogacz z przypowieści o Łazarzu cierpi w owym ogniu takie męki, iż pragnie, by Łazarz choć końcem palca umaczanym w wodzie zwilżył jego spieczony język (por. Łuk. 16, 23-36; por. Mat. 22, 13; 24, 51; 25, 30). Apostołowie głoszą dalej naukę Mistrza o piekle. Św. Piotr Apostoł mówi o „otchłani ciemności” (2 Piotr 2, 4); Św. Paweł Apostoł nazywa potępionych „naczyniami gniewu” (Rzym. 9, 22); ich istnienie jest nie życiem, ale śmiercią (por. Rzym. 8, 13; 2 Kor. 2, 16; 7, 10). Św. Jan zapowiada „ogień i siarkę”, a „dym męki ich wznosić się będzie w górę na wieki wieków” (Ks. Ap. 14, 10-11; 20, 10; 21, 8).

— Zastosowanie. Pan Jezus Sam podaje praktyczne zastosowanie rozmyślania o ogniu piekielnym: „Powiadam wam, przyjaciołom moim: nie lękajcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Ale wskażę wam, kogo się lękać macie: lękajcie się tego, który po śmierci ma moc wrzucić do piekła. Zaiste, mówię wam, tego się lękajcie” (Łuk. 12, 4-5). Módlmy się o tę zbawienną bojaźń przed Sprawiedliwością Bożą. Św. Teresa pisze słusznie: „Nam, ludziom, siła świętej miłości nie zawsze wystarcza. Często potrzebna jest również siła świętej bojaźni”. Mogą przyjść pokusy tak silne, iż tylko strach przed piekłem potrafi je zwyciężyć. Czasem, aby nie zaniedbać obowiązków, trzeba się uciekać do myśli o piekle.

— Postanowienie. Obudzić w sobie zbawienny lęk przed piekłem.

2. Jak tłumaczyć te słowa Pisma Świętego o piekle?

Niektórzy teologowie są zdania, iż wypowiedzi Pisma Świętego o piekle należy rozumieć w znaczeniu przenośnym. Wiecznie palący ogień i gryzący robak to obraz strasznych wyrzutów sumienia, które całą wieczność będą nękać potępionych. Tak samo ciemności i zgrzytanie zębów, o których Pismo Święte mówi, wskazują tylko na niewysłowioną mękę i noc ducha, na okropną męczarnię rozpaczy, iż z własnej winy są odrzuceni na wieki od Pana Boga. Tłumaczenie to nie lekceważy bynajmniej dotkliwych mąk piekła; uwypukla niedolę wiecznego oddalenia od Pana Boga.

Największa jednak część teologów wszystkich stuleci aż po dzień dzisiejszy słowa Pisma Świętego o ogniu i ciemnościach bierze dosłownie, tzn. przyjmuje, iż w piekle będzie ogień materialny, jakkolwiek o jakiejś szczególnej własności. Ogień krępujący w działalności ducha ludzkiego i zadający mu tym niewysłowioną mękę. To wieczne skrępowanie przez nierozumny żywioł będzie upokarzającą męczarnią dla ducha ludzkiego, który tak kocha wolność (zob. 1 Kor. 6, 17). Będzie się on buntował i wyrywał z tego morza ognia, ale nadaremnie. Tajemniczy ogień będzie dręczył okrutnie i ciało ludzkie. Oparzenie należy do najdotkliwszych cierpień. W czasie ostatniej wojny, kiedy płonęły kamienice i ludzie ginęli w płomieniach, działy się sceny mrożące krew w żyłach. Ogień piekielny będzie palił całego człowieka. Na ziemi bywa często żywiołem dobroczynnym: „brat ogień” ogrzewa zziębnięte członki, rozprasza ciemności. W piekle ogień będzie tylko żywiołem karzącym: chociaż wszystkich będzie pożerał straszliwy płomień, ciemności (Ks. Jud. 13) będą spowijały całe piekło, potęgując jego grozę. Ogień piekielny to kara dla grzesznika, który odwróciwszy się od Pana Boga, zwracał się do stworzeń. Wypełnią się słowa Pisma Świętego, iż cały świat przystąpi do walki z bezbożnymi (Ks. Mądr. 5, 20).

— Zastosowanie. Rozmyślanie o karze piekła winno w nas również rozbudzić gorliwość apostolską. Kto umie się zastanawiać nad strasznymi mękami piekła, ten znajdzie czas na modlitwę, pokutę i dobre słowo, by tylko chronić innych przed tym nieszczęściem. Tylko w tym celu Matka Najświętsza pokazała dzieciom piekło. „Widzieliście piekło, dokąd idą biedni grzesznicy. Ofiarujcie się za grzeszników!”

— Postanowienie. Obudzić w sobie ducha apostolskiego.

Modlitwa.

„Jezu mój, odpuść nam nasze winy, zachowaj nas od ognia piekielnego, wprowadź do Nieba wszystkie dusze, zwłaszcza te, które najbardziej potrzebują Twego Miłosierdzia. Amen” (Słowa N. M. P. w Fatimie).

———————————————–

Przypis do powyższego rozważania:

(*) L. G. da Fonseca SJ: „Maria spricht zur Welt” (Maryja mówi do świata). Freiburg i. d. Schw. 1944.

Zachęcamy do:

uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 18
Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 18
uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 18

Poznaj także żywot Św. Łukasza Ewangelisty napisanego przez: