Źródło: O. Bernardyn Goebel OFMCap. – PRZED BOGIEM. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. T. II., 1965r.
Rozmyślanie.
WOLNOŚĆ DZIECI BOŻYCH.
Niedziela dziewiętnasta znowu ku Niebu kieruje nasze oczy i serca. Uczta, o której opowiada Ewangelia (zob. Mat. 22, 1-14), to obraz Nieba. Rozmyślać będziemy jednak o usposobieniu duszy, W jakim mamy odbywać naszą wędrówkę do Ojczyzny Niebieskiej. W modlitwie Kościół Święty prosi, byśmy „swobodnym sercem” mogli iść drogą Przykazań Pańskich. Serce swobodne to święta wolność dzieci Bożych.
1. Prawdziwa wielkość.
Żydzi byli narodem wybranym. Pysznili się ze swego wybraństwa, uważając się za naród ludzi wolnych. Wydawało im się, iż krzywdzi ich nauka wyższa od prawa Mojżesza. Do tych żydów powiedział Pan Jezus słowa: „Jeśli wytrwacie w Nauce Mojej, staniecie się prawdziwie uczniami Moimi i poznacie Prawdę, a Prawda was wyzwoli” (Jan 8, 31-32).
Człowiek jest dziwnym stworzeniem. Ongiś naród wybrany trzymał się kurczowo nauki Mojżesza i bał się radosnej nowiny, którą głosił Pan Jezus. A przecież wielkość Mojżesza na tym tylko polegała, iż mówił i działał w Imieniu Pana Boga. Ewangelia była wypełnieniem i wykończeniem Prawa Mojżeszowego. Gdyby żydzi przyjęli Ewangelię, radosną Nowinę Bożą, uwolniłaby ich ona z ciasnoty i niewolniczego lęku prawa danego na Górze Synaj a wprowadziła w wolność dzieci Bożych (zob. Mat. 5, 17).
Dziś też ludzie narzekają na Kościół Święty i Naukę przez Niego głoszoną, iż pokorna uległość powadze Kościoła Świętego pozbawia rzekomo wolności, iż nie godzi się z „wolnością myśli”. Z całym entuzjazmem potrafią garnąć się do błędnych ogników i zmiennej wiedzy, a uchylają się od przyjęcia Bożej Prawdy, która niesie człowiekowi jedynie wolność i euforia ducha.
— Zastosowanie. Odwieczna to śpiewka. Już w pierwszych rodziców szatan wmawiał, iż Pan Bóg utrzymuje ich w ciemnocie, iż pragnie ich „ogłupić”, aby się czasem oczy ich nie otwarły i nie stali się tak mądrymi jak On. Przekonywał ich, iż mądrość spłynie na nich, gdy skosztują owocu z drzewa wiadomości dobrego i złego. Wiemy, jak smutne doświadczenie zrobili, jak im się oczy otwarły (zob. Ks. Rodz. 3, 5-7). Powtarza się to ciągle. I nas świat, pomocnik szatana, usiłuje „uświadomić”, iż jesteśmy zacofani, iż nauka o krzyżu, ubóstwo, pokuta i posłuszeństwo nie nadają się na nasze czasy, iż stanowią przeszkodę w pracy. Schlebia to oczywiście pędowi do swobody tkwiącemu w każdym człowieku. Nie dajmy się jednak zwieść. Nasza Reguła jest odbiciem Ewangelii Jezusowej, a Ewangelia jest „Bożą Mądrością i Bożą Mocą” (1 Kor. 1, 21) i pozostanie nią na wieczne czasy. Ojciec Święty, Leon XIII pisał, iż modne hasła i kierunki są „jak komary jednodniówki, które dziś się roją, a jutro umierają; Prawda Pańska trwa na wieki” (Providentissimus Deus).
— Postanowienie. Starajmy się tak patrzeć na Prawdy Wiary, by radosną swobodę dojrzeć choćby w tym, co nas krzyżuje.
2. Prawdziwe szczęście.
Nasz umysł Chrystus Pan zjednoczył w Ewangelii z Bożą Prawdą, a wolę ze Świętością Bożą. Nie służymy więc już grzechowi, który jest tyranią i niewolą (zob. Jan 8, 34), ale służymy Prawu Bożemu, wypisanemu w sercu naszym, które przynosi nam wolność (zob. Rzym. 8, 2). Kto zachowuje Prawo Boże, żyje w zgodzie z prawami życia, dlatego w sercu jego rodzi się poczucie euforii i wolności. „Gdzie Duch Pański, tam wolność” (2 Kor. 3, 18).
Wiemy dobrze z własnego doświadczenia, iż im wierniej człowiek pełni Wolę Bożą w najdrobniejszych choćby rzeczach, tym więcej euforii ma w sercu. O tę euforia i wolność dzieci Bożych modli się dziś Kościół Święty, aby dzieci jego wolne na duszy i ciele mogły Wolę Bożą swobodnym wykonać umysłem”. Kresem i dopełnieniem radosnej wolności będzie nasze zjednoczenie z Panem Bogiem w Niebie; symbolem jego jest uczta, o której mówi dzisiejsza Ewangelia. Niebo jest najwyższą, uszczęśliwiającą wolnością w Panu Bogu. Piekło jest najdoskonalszym rodzajem niewoli w oddaleniu od Pana Boga. O człowieku, który wszedł na gody w nieodpowiedniej szacie, Pan Jezus mówi: „Z wiążcie mu ręce i nogi i wrzućcie go w ciemności zewnętrzne. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów” (Mat. 22, 13).
— Zastosowanie. Przyjmujemy codziennie Komunię Świętą. Przez codzienne spotykanie się z Panem Jezusem winna wzrastać nasza miłość i wolność wewnętrzna. Powinniśmy coraz wolniejszym i radośniejszym sercem służyć Panu Bogu. Powinny co dzień rozluźniać się i spadać z nas pęta złych skłonności. Jarzmo Pańskie powinno się nam wydawać coraz lżejsze, Czy tak jest istotnie? Czy może coraz bardziej odczuwamy ciężar jarzma i na nie narzekamy? Składam dziś znowu na Ołtarzu moje śluby i pragnę odnowić ducha gorliwości w ich zachowaniu.
— Postanowienie. Starajmy się tak patrzeć na Prawdy Wiary, by radosną swobodę dojrzeć choćby w tym, co nas krzyżuje.
Modlitwa.
„Panie, działanie zbawienne Twej Łaski niechaj nas uwolni od złych skłonności i sprawi, byśmy zawsze strzegli Twych Przykazań” (Pokomunia). Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 29
- uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 29
- Nauka katolicka na święto Św. Michała Archanioła.
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Michała Archanioła: Nabożeństwo do Św. Michała Archanioła.
Poznaj żywot Św. Michała Archanioła napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargi T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
© salveregina.pl 2024
