W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi. (Jer 33,15)
בַּיָּמִ֤ים הָהֵם֙ וּבָעֵ֣ת הַהִ֔יא אַצְמִ֥יחַ לְדָוִ֖ד צֶ֣מַח צְדָקָ֑ה וְעָשָׂ֛ה מִשְׁפָּ֥ט וּצְדָקָ֖ה בָּאָֽרֶץ׃
In diebus illis et in tempore illo germinare faciam David germen iustitiae, et faciet iudicium et iustitiam in terra.
Wzbudzić (צמח ṭmḥ), w koniugacji qal czasownik ten znaczy „(wy-)rosnąć”, ale w hifil oznacza także „sprawić wzrost”, „kazać rosnąć”, „wzbudzić”, „wyrosnąć”. Czasownik ten występuje w Starym Testamencie 33 razy i odnosi się przede wszystkim do roślin, a w sensie czysto metaforycznym do ludzi.
W dzisiejszym pierwszym czytaniu (Jr 33,14-15), czasownik צמח (ṭmḥ) występuje w koniugacji hifil i mówi o realizacji Bożej obietnicy wzbudzenia (צמח ṭmḥ) Dawidowi potomstwa sprawiedliwego, które „będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi”. Warto zauważyć, iż w hebrajskim tekście oryginalnym dwa razy powtarza się ten sam rdzeń צמח (ṭmḥ), ponieważ od niego pochodzi zarówno czasownik „wzbudzę” jak i rzeczownik „potomstwo”. Tak więc Bóg wzbudzi Dawidowi potomstwo, co w języku hebrajskim brzmi „אַצְמִיחַ לְדָוִד צֶמַח” (՚aṭmiyaḥ ledāwid ṭemaḥ). Obietnica Boża oznacza całkowite odrodzenie Izraela.
Takim odrodzeniem jest zapowiadane przez Pana Jezusa w dzisiejszej Ewangelii (Łk 21) przyjście Syna Człowieczego, które nazywa On „odkupieniem”: „A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się nasze odkupienie”. Często myśl o przyjściu Pana niesłusznie budzi w nas lęk, podczas gdy On wie w jakiej „niewoli” żyjemy i spieszy nam z uwolnieniem. Możemy więc odetchnąć i z euforią oczekiwać Jego przyjścia.