Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM II.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
Będzie lud mój siedział w piękności pokoju i w przybytkach pewnych, i odpocznieniu bogatym. — Iz. 32, 18.
PRZYGOTOWANIE. — Skoro Pan Bóg jest jedynym Dawcą owego wielkiego skarbu — pokoju duszy, komuż go udzieli, jeżeli nie tym, którzy wszystko opuścili, by oddać się Mu całkowicie? Toteż widzimy, iż dobrzy zakonnicy, choć zamknięci w swych celach, żyjący w umartwieniu, choć wzgardzeni, ubodzy i chorzy, są o wiele szczęśliwsi, niż możni tego świata ze swymi bogactwami i uciechami. Gdyby ludzie zastanawiali się nad tą wielką prawdą, cały świat stałby się klasztorem, a wszyscy zakonnikami.
I. — Pokój duszy jest dobrem cenniejszym, niż wszystkie królestwa świata. Na co by się przydało panowanie nad całym światem bez wewnętrznego pokoju? Lepiej być najuboższym wieśniakiem, ale zadowolonym, niż panem całego świata, a żyć w niepokoju. ale kto owego pokoju może udzielić? Czy świat? Nie. Pokój jest dobrem, którego jedynie Pan Bóg udziela. Dlatego nazywamy Pana Boga Bogiem wszelkiej pociechy.
Skoro zaś Pan Bóg jedynie udziela pokoju, komuż go użyczy, jeżeli nie tym, którzy wszystko opuścili i oderwali się od stworzeń, aby oddać się całkowicie swemu Stwórcy? Toteż widzimy, iż dobrzy zakonnicy, choć zamknięci w swych celach, choć żyjący w umartwieniu, chociaż wzgardzeni, ubodzy i chorzy, są szczęśliwsi, niż możni tego świata ze wszystkimi swymi skarbami, zaszczytami i uciechami.
Św. Scholastyka mawiała, iż gdyby ludzie wiedzieli, jakiego pokoju doznają zakonnicy, cały świat stałby się klasztorem. Zdaniem Św. Marii Magdaleny de Pazzis, gdyby ludzie umieli ocenić, jak szczęśliwi są zakonnicy, przemocą cisnęliby się do klasztorów. Serca ludzkiego, które zostało stworzone dla nieskończonego dobra, nie mogą zadowolić stworzenia, które są dobrami skończonymi, przemijającymi; jedynie Pan Bóg, Dobro Nieskończone, może je zadowolić. Rozkoszuj się w Panu, a spełni prośby serca twojego.
Dobry zakonnik, zjednoczony z Panem Bogiem, nie zazdrości władcom ziemskim ich królestw, bogactw i zaszczytów. Mówi wraz ze Św. Paulinem: „Niechaj bogacze cieszą się swymi bogactwami, królowie królestwami swymi, co się zaś mnie tyczy, mą chwałą jest Jezus Chrystus”. Powtarza ze Św. Serafinem z Ascoli, braciszkiem zakonu kapucynów, iż nie oddałby kawałka sznura, którym opasuje habit, za wszystkie ziemskie królestwa.
II. — Jakież to szczęście dla tego, kto dla Boga wszystko opuścił, móc powiedzieć ze Św. Franciszkiem z Asyżu: „Bóg mój i wszystko”. Jakież to szczęście być wolnym od niewoli świata i ziemskich przywiązań. To jest wolność, którą się cieszą Dzieci Boże, a nimi są dobrzy zakonnicy. Prawda, iż zrazu oderwanie się od rozmów i rozrywek światowych, zwyczaje zgromadzenia, reguły, zdają się być cierniami, ale później owe ciernie, dla tego, kto zniesie odważnie ich pierwsze ukłucia, stają się kwiatami, euforia sprawiają. Dobry zakonnik doznaje na ziemi tego pokoju, o którym powiada Św. Paweł, iż przewyższa wszelkie przyjemności zmysłowe, festyny, uczty i uciechy, jakich świat dostarcza. Pokój Boży, który przewyższa wszelki zmysł.
Modlitwa.
Mój Panie, mój Boże, moja miłości, wszystko moje; wiem, iż tylko Ty możesz mnie zadowolić w tym i w przyszłym życiu. ale nie chcę Cię kochać dla własnego zadowolenia, ale dlatego jedynie, aby zadowolić Twe Boskie Serce. Pragnę, aby mój pokój, jedyne me zadowolenie w całym mym życiu, polegały na zgadzaniu mej woli z Twą Świętą Wolą, choćbym dla wypełnienia tego musiał ponieść wszelkie cierpienia. Tyś moim Bogiem, a ja Twym stworzeniem. Czyż mogę spodziewać się czegoś większego nad to, iż będę podobał się memu Panu, Który tak bardzo mnie ukochał?
Synu Boży, który zstąpiłeś z Nieba na ziemię, by wieść życie ubogie i umartwione z Miłości ku mnie; i ja wszystko opuszczam, by żyć dla Twej Miłości, aby Tobie się podobać. Kocham Cię, mój Odkupicielu, miłości najgodniejszy, kocham Cię z całego serca. Chcę Cię zadowolić, o ile to będzie w mej mocy. Maryo, Matko mego Boga, wstawiaj się za mną. Spraw, bym upodobnił się do Ciebie nie w Chwale, na którą nie zasługuję, ale w podobaniu się Bogu i spełnianiu Jego Boskiej Woli, jak Ty to czyniłaś. Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 2
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
- Nauka katolicka na święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny w Jej Tajemnicy Nawiedzenia: Nabożeństwo ku czci Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
© salveregina.pl 2024
.jpg)
