🔉Święci Borys i Gleb (Hleb).

11 Lipca.

Święci Borys i Gleb (Hleb).

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Włodzimierz Wielki, jedynowładca Rusi, który porzucił wraz z ludem swoim pogaństwo a przyjął Chrześcijaństwo, dwunastu miał synów. Sądził, iż najlepiej uczyni, gdy państwo swe między nich podzieli za życia, gdyż po śmierci trudno się godzą spadkobiercy. Omylił się jednak. Każdy z synów, chociaż oddzielne otrzymał od ojca księstwo, nie zadowolił się swoją posiadłością, ale pragnął ją powiększyć sąsiednim działem swego brata. Rozpoczęły się bratnie wojny, brat czyhał na życie brata. – Borys, który przy Chrzcie Świętym nazwany był Romanem, otrzymał od ojca księstwo Rostowskie. Był to książę bogobojny, nabożny i pokój miłujący. Podatków na lud nie nakładał i wojska utrzymywać nie chciał, starał się natomiast Religię Chrześcijańską, wprowadzoną przez ojca utrwalić. Skorzystał z tego Świętopełk z Kijowa, który religię pogańską chciał przywrócić i sam zostać dziedzicem całego państwa ruskiego. Przekupił kilku bojarów, a ci zobowiązali się zgładzić ze świata Borysa, i księstwo jego zająć na rzecz Świętopełka. Wyruszyli na czele silnego oddział wojska, wpadli w księstwo Borysa, obsadzili niebronione furteczki, wreszcie sam Rostow nagle zajęli w chwili, gdy książę był w cerkwi na nieszpornym nabożeństwie. Doniosła służba Borysowi o tym, co się dzieje, prosząc, aby co żywo uciekał. Książę wzniósł oczy na Krzyż i zawołał: „Panie, byłem apostołem Twej Religii, którą Świętopełk wytępić pragnie. Bądź Sędzią między mną i moim bratem!” W tej chwili wpadli do cerkwi żołdacy kijowscy, modlącego się Borysa przebili kopiami i zarąbali mieczami w r. 1015. Kapłani ukryli ciało męczennika i pochowali później w Wyszohradzie. Mieszkał stary Włodzimierz przy Świętopełku w Kijowie. Widząc jak ten niegodziwie postępuje z braćmi, a Chrześcijaństwu jest nieprzychylny, zmarł z żałości. Zataił śmierć ojca Świętopełk przed bratem Glebem, (na Chrzcie Świętym otrzymał imię Dawida), i posłał do Muromu posłów, iż chory ojciec wzywa go do swego łoża. Wyprawił się Gleb w drogę z małym pocztem, ale w Śniatyniu dopadli go zbiry Świętopełka w cerkwi, okrutnie zasiekli, ciało zabrali ze sobą, porzucili w jarze, i zawalili gałęziami. Światłość jednak unosząca się nad nim, zdradziła grób Męczennika. Chciwy Świętopełk nie długo cieszył się pozyskaną grabieżą, gdyż Jarosław, książę nowogrodzki, mszcząc się śmierci braci, strącił go z tronu i wypędził z Kijowa. Kościół grecki czci Borysa i Gleba jako Męczenników. Kanonizacja, poprzez zatwierdzenie kultu, dokonana została dopiero w 1724 r. przez papieża Benedykta XIII.

Punkty do rozmyślania.

Jakkolwiek Włodzimierz Wielki urzędownie wprowadził na Rusi Chrześcijaństwo, po wsiach lud długo jeszcze trzymał się pogańskiej religii, w której się wychował. Dlatego to książęta Borys i Chleb pilnie się starali o to, aby w każdej wiosce lud był należycie pouczony w Prawdach Wiary.

Modlitwa.

Święci książęta, którzy teraz królujecie w Niebie z Tym, Któregoście tu na ziemi wyznawali Bogiem i opowiadać kazali ludowi pogrążonemu w ciemnościach bałwochwalstwa; uproście nam stateczność w Katolickiej Wierze, abyśmy zasłużyli być z wami w Niebie, i po wszystkie wieki chwalić tam Chrystusa, Zbawiciela naszego. Amen.

© salveregina.pl 2024