🔉Św. Hieronim.

30 Września.

Św. Hieronim.

— Grób pierwotnie w grocie pod północną nawą Bazyliki Narodzenia Pańskiego w Betlejem; później (od XIII wieku) w Bazylice S. Maria Maggiore w Rzymie.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Patron południowej słowiańszczyzny, Św. Hieronim urodził się w Strydonie, w Dalmacji, 331 r. Wychowany pobożnie przez chrześcijańskich rodziców, gdy wielkie do nauk okazywał zdolności, wysłanym został na naukę do Rzymu. Tutaj kształcił się nie tylko w grece i łacinie, ale też i w pobożności. Odwiedzał w katakumbach groby Apostołów i Męczenników, i zapalał się do naśladowania ich cnót. Będąc urodziwym młodzieńcem, otoczonym sławą uczonego, rozrywanym był przez możnych tego świata. Pił z kielicha uciech doczesnych, ale niedługo przekonał się, iż zatruty w nim napój. Porzucił więc świat i jego rozkosze, i pojechał do Francji, gdzie wyuczył się teologii. Wróciwszy stamtąd odwiedził Rzym, rodziców w Dalmacji, po czym wyjechał do Palestyny, Syrii, aby tu wieść żywot pustelniczy i umartwiony. Okrywał się worem i żywił surowymi jarzynami, modlił się, i kamieniami piersi swe orał, aby zwyciężyć pokusy, które go i na spalonej słońcem pustyni nagabywały. Ponieważ głęboką posiadał naukę ciągnęły go ku sobie heretyckie sekty, ale on bronił się mówiąc: – Wierzę tak, jak wierzy Kościół Rzymski, i w tej Wierze chcę umierać. Otrzymawszy w Antiochii święcenia kapłańskie, wezwany został przez Papieża Damazego do Rzymu, aby mu w sprawach kościelnych dopomagał, i o stosunkach kościołów wschodnich objaśniał. Z polecenia Papieża przetłumaczył pisma Starego Testamentu z języka hebrajskiego, a Nowego Testamentu z greckiego na łaciński język. Tłumaczenie to używane w Kościele zachodnim zyskało potwierdzenie Soboru Trydenckiego. Spisał też wiele Żywotów Świętych. Po śmierci Papieża Damazego wyjechał zupełnie z Rzymu, i osiadł w samotności w Betlejemie. Za nim pojechały Św. Paula z córką Eustochią, Melania i wiele innych niewiast, które zbudowały klasztor w Betlejemie, i w nim bogomyślny wiodły żywot. Gromadzili się około Św. Hieronima pustelnicy, którzy pod jego kierunkiem doskonały wiedli żywot, więc dla nich osobny zbudował klasztor. Z całego świata posyłali uczeni pisma swoje Św. Hieronimowi, aby je poprawiał i sądził. Do samej śmierci nie opuścił czytania ksiąg, pisania, postów i modlitwy. Zmarł 420 r., a ciało jego razem ze żłobkiem Chrystusa Pana przeniesione do Rzymu, zostało złożone w kościele Najświętszej Panny Maryi Większej.

Wyjątki z pism Św. Hieronima.

1. Trzeba ciało trudzić, które zgrzeszyło. Śmiech i wesołość należy nagrodzić ustawicznym płakaniem; zbytkowne szaty drogocenne, zastąpić włosiennicą.
2. Komu się rozbił okręt, to jest, kto po Chrzcie Świętym w grzech wpadł śmiertelny, ten może znaleźć deskę ocalenia tylko w pokucie wyspowiadawszy się przed kapłanem.
3. Chrystus Pan nie powiedział daj jałmużnę bratu lub krewnemu, ale daj ubogiemu.

Modlitwa.

Boże, Któryś dozwolił, aby Święty Hieronim przez nauczanie Pisma Świętego w poczet najznakomitszych nauczycieli Kościoła Twego policzony został, spraw prosimy Cię, niech przez wielkie zasługi jego, zdołamy za Twoją Pomocą wykonać to, czego on usty i czynem nauczał. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Poznaj także żywot Św. Hieronima napisanego przez:

1. Ojca Prokopa Kapucyna.
2. X. Piotra Skargę T.J.

© salveregina.pl 2024