ŚRODA VII TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Wiara. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

WIARA.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Panie, daj mi zrozumieć wielką wartość Wiary.

Rozważanie.

1. „Bez Wiary nie można podobać się Bogu” (Żyd. 11, 6), ponieważ Wiara jest podstawą naszego obcowania z Nim. Dla człowieka, który nie ma Wiary, Pan Bóg nie ma żadnego znaczenia, żadnej wartości, żadnego, miejsca w jego życiu. Przeciwnie, im Wiara jest żywsza, tym więcej Pan Bóg wkracza w nasze życie i staje się cały nasz, staje się tą jedyną rzeczywistością, dla której się żyje i mężnie podejmuje cierpienie i śmierć. Tylko gdy Wiara głęboka przeniknęła duszę, może ona zawołać ze Św. Pawłem Apostołem: „Gdy żyjemy, żyjemy dla Pana, a gdy umieramy, dla Pana umieramy” (Rzym. 14, 8). Nam nie brakuje Wiary, ale brak wiary żywej, konkretnej, która pozwala widzieć Pana Boga we wszystkim i ponad wszystko, daje nam zmysł Jego istotnej transcendentnej i wiecznej rzeczywistości, nieskończenie przewyższającej wszystkie rzeczywistości bezpośrednie, zmienne, przejściowe tego życia. Wiara nie opiera się na rzeczach zmysłowych, na tym, co widzimy, czego dotykamy. Nie można jej również sprowadzić do tego, co rozum nasz może pojąć, ale przewyższa ona to wszystko, czyni nas uczestnikami poznania Samego Pana Boga, Jego Myśli, Jego Wiedzy, Pan Bóg podniósłszy nas do stanu synów swoich, dał nam uczestnictwo w Jego Życiu poznania oraz miłości, czyli zdolność uczestniczenia w swym życiu wewnętrznym, w życiu poznania i miłości. W tym celu, razem z Łaską, udzielił nam cnoty Boskiej: Wiary, która daje nam uczestnictwo w życiu miłości. Wiara daje nam możność poznawania Pana Boga, jak On Sam Siebie poznaje, choć oczywiście niedoskonale. Pan Bóg poznaje siebie nie tylko jako Stworzyciela, ale także jako Trójcę, jako Sprawcę Łaski i takim Go nam ukazuje Wiara. Przez Wiarę poznajemy stworzenia jak On je poznaje, czyli w odniesieniu do Niego, w zależności od Niego. Rozum nasz rzuca nam na Pana Boga i na stworzenia tylko światło naturalne; wiara natomiast daje nam światło nadprzyrodzone, które jest uczestnictwem w świetle Pana Boga, w poznaniu, jakie On ma o Sobie Samym i o świecie.

2. Św. Tomasz z Akwinu mówi, iż „wiara jest stałym przygotowaniem naszego umysłu, za pomocą którego poczyna się w nas życie wieczne”, jest „początkiem życia wiecznego” (11a IIae, qu. 4, a. 1). Istotnie, przez Wiarę zaczynamy poznawać Pana Boga, jak Go poznamy kiedyś w Niebie. Tam poznamy Go bez zasłon, w świetle Chwały, tutaj poznajemy Go pod zasłoną przez Prawdy, jakie Wiara podaje nam do wierzenia, ale jest to Ten Sam Pan Bóg. Wiara i widzenie uszczęśliwiające to jakby dwa okresy tego samego poznania Pana Boga. Wiara daje nam poznanie początkowe, przez zasłonę, niedoskonale; widzenie uszczęśliwiające, jako kres Wiary, da nam pełne poznanie, bez zasłon, doskonale. Teraz „poznajemy niedoskonale jak mówi Św. Paweł Apostoł, myśląc o poznaniu przez Wiarę, gdy nadejdzie to, co jest doskonałe, czyli widzenie uszczęśliwiające co niedoskonałe zniknie” (1 Kor. 13, 9-10). Św. Jan od Krzyża robi wspaniałe porównanie, aby nam dać zrozumieć, iż Wiara zawiera już w zarodku widzenie, jakie będziemy mieć w Niebie. Wspomina o zdarzeniu biblijnym żołnierzy Gedeona, którzy nieśli „światła w ręku, ale niewidoczne, gdyż mieli je ukryte w dzbanach. Po rozbiciu dzbanów ukazało się światło. Dzbany to obraz Wiary kryjącej w sobie Światło Boże, to jest Prawdę Pana Boga, jakim jest Sam w Sobie. Gdy Wiara przestanie istnieć z końcem życia doczesnego, wówczas ukaże się Chwała i Światłość Boskości, którą Wiara w sobie kryla” (Dr. II, 9, 3).

— Im żywsza jest nasza Wiara, tym więcej doznamy tutaj na ziemi przedsmaku poznania Pana Boga, jakie będziemy mieć w Niebie. Im mocniejsza jest nasza Wiara i bardziej ożywiona miłością, tym wyższy stopień Chwały, a zatem i oglądania Boga będziemy mieli przez całą wieczność. Wiara tutaj na ziemi ma nas przygotować do widzenia uszczęśliwiającego w Niebie, ma nas wprowadzić już tutaj na ziemi w łączność z Panem Bogiem przez myśli i poznanie. Oto jak Wiara podnosi nas niezrównanie ponad nasze rozumowanie i ponad nasze myśli ludzkie.

Rozmowa.

„O Wiaro w mego Oblubieńca Chrystusa, zwracam się do ciebie jako do tej, która zawiera i kryje w sobie istotę i piękność mojego Umiłowanego. Ty jesteś źródłem kryształowym i wolnym od błędów i z ciebie spływają na duszę wody wszystkich dóbr duchowych. Ty Sam, o Chryste, rozmawiając z Samarytanką powiedziałeś, iż dla tych, którzy w Ciebie uwierzą, stanie się Wiara źródłem wody tryskającej ku żywotowi wiecznemu”.

„O Wiaro, podobieństwo twoje do Boga jest tak wielkie, iż nie ma innej różnicy jak tylko ta, jaka zachodzi pomiędzy widzeniem Boga wprost a oglądaniem przez Wiarę. Bóg jest Nieskończony i takim Go nam przedstawiasz; Bóg jest Jeden w Trzech Osobach i takim Go nam podajesz w Jedności Troistego; Bóg jest ciemnością dla naszego rozumu, i ty również zaciemniasz i pozbawiasz światła nasz rozum. Tak więc przez ten sam środek Wiary, o Panie, objawiasz się duszy w Boskim Świetle, przewyższającym wszelkie poznanie. Pomnóż więc, o Panie, moją Wiarę, albowiem im większą będę miał Wiarę, tym więcej będę z Tobą zjednoczony”.

„Duszo moja, ponieważ Bóg jest niedostępny, więc nie powinnaś się cieszyć, o ile twe władze mogą Go coś pojąć i zmysły odczuć, bo nie znajdziesz zadowolenia w tym słabym poznaniu i stracisz łatwość do wznoszenia się ku Niemu. ale idź tylko drogą czystej Wiary, bo tylko Wiara jest najbliższym i odpowiednim środkiem do zjednoczenia się z Bogiem” (J. K.: P. d. 12, 1-3; Dr. II, 9, 1; S. 51).

„O Mądrości Nieskończona, o Wieczny i Nieskończony Boże, pragniesz, aby stworzenie zrozumiało, iż jesteś Najwyższym Dobrem; i ono jest zdolne i rozumie Cię do tego stopnia, jaki Ty mu dajesz pod osłoną Wiary; tak, pod osłoną, ale jakże jasną, albowiem Twoje Słowo rozjaśnia i daje światło pokornym. A jednak jak jest niemożliwym, abyś Ty nie był Bogiem, tak też jest niemożliwym, aby stworzenie zrozumiało Cię doskonale. O Panie, kto pragnie wstąpić na wyżyny zjednoczenia z Tobą, musi mieć wielką Wiarę. Ponieważ Ty, Dobro Najlepsze, Nieskończone, Niezmierzone i niezbadane możesz Siebie jedynie Sam zrozumieć, dlatego im więcej dusza wierzy w Ciebie, tym ściślej jednoczy się z Tobą i uczestniczy w Twojej Dobroci” (zob. Św. Maria Magdalena de Pazzi). Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 10
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

© salveregina.pl 2024