Nie będzie sądził z pozorów ani wyrokował według pogłosek (Iz 11,3b).
וְלֹא־לְמַרְאֵה עֵינָיו יִשְׁפּוֹט וְלֹא־לְמִשְׁמַע אָזְנָיו יוֹכִיחַ׃
οὐ κατὰ τὴν δόξαν κρινεῖ οὐδὲ κατὰ τὴν λαλιὰν ἐλέγξει.
Non secundum visionem oculorum iudicabit neque secundum auditum aurium decernet.
Hebrajski czasownik שׁפַט (szafat) dosłownie oznacza działanie mające na celu przywrócenie pokoju (szalom) we wspólnocie. Nie ogranicza się ono jedynie do sądzenia czy wydawania wyroków.
Kiedy w Biblii czytamy, iż Bóg “sądzi”, oznacza to nic innego, jak przywrócenie pokoju. Pan rozstrzyga sprawiedliwie, inaczej niż człowiek, który wydaje sądy na podstawie tego, co widzi i słyszy. Bóg widzi o wiele więcej, On zna nas do głębi i chce dać nam dar pokoju.
Prorok Izajasz ukazuje obraz tego pokoju w niezwykły sposób: zwierzęta, które naturalnie są sobie wrogie, żyją razem w zgodzie. “Wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem” (Iz 11,6). Ten rajski obraz jest symbolem harmonii, jaką Bóg pragnie przywrócić całemu stworzeniu – zgodnie z pierwotnym zamysłem Stwórcy.
Biblijny sąd to więc nie tyle kara, co droga do odnowienia relacji – z Bogiem, z drugim człowiekiem i ze światem. Bóg pragnie wprowadzać nas w przestrzeń pokoju, gdzie możemy doświadczać Jego miłości i bliskości.