Rozproszyć (διασπείρω – diaspeirō)

A Szaweł uważał to zabójstwo za słuszne. Zaczęło się wtedy gwałtowne prześladowanie Kościoła w Jerozolimie. Dlatego wszyscy wierzący, z wyjątkiem apostołów, rozproszyli się po terenach Judei i Samarii. Dz 8, 1

Σαῦλος δὲ ἦν συνευδοκῶν τῇ ἀναιρέσει αὐτοῦ. Ἐγένετο δὲ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ διωγμὸς μέγας ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν τὴν ἐν Ἱεροσολύμοις, πάντες δὲ διεσπάρησαν κατὰ τὰς χώρας τῆς Ἰουδαίας καὶ Σαμαρείας πλὴν τῶν ἀποστόλων.

Sam dzisiejszy termin jest ciekawy, bo dosłownie możnaby go przetłumaczyć jako “rozsiać”, a to już sugeruje, iż każdy uczeń staje się jak ziarno z przypowieści, które rozrasta się w potężne drzewo. Każdy z uczniów staje się zaczynem królestwa Bożego.