Rozważaj Tajemnicę Odkupienia razem z swoją rodziną. Refleksje na 27 dzień okresu Wielkanocnego.
Rozważanie. Krzyż Kazalnicą. Część 8.
Punkt XIX.
Skuteczniejszy i w tym Jezus na krzyżu Kaznodzieja niźli we żłobie. Co Mu czyniono we żłobie: Czczono, szanowano, same bydlęta przed Nim klękały, Pasterze, Królowie z ziemią się przed Nim równali; Aniołowie z Nieba się wysypali na powietrzu w świetności się pokazali; Słowo ogłaszali jakoby do słuchania Słowa Bożego zapraszali; opinię zgoła i gwiazda z Nieba mądrym Królom dobrą i mądrą czyniła o Jezusie: Aniołowie u prostych ludzi tak Słowo zalecili, iż i Królowie z dalekiej strony od królestwa i Pasterze od trzody swojej zbiegli sie na słuchanie Wiecznego Słowa. Cóż potym było: Jako Królowie z Pasterzmi pokłon oddali, nie widzieć było potym nikogo u Jezusa nie pomogły nic ani jasności Anielskie, ani też przykłady Królów i Pasterzów nie przyszedł potym żaden do stajnie na słuchanie Wiecznego Słowa i do tego przyszło, iż Jezus musiał uciekać z stajnie aż do Egiptu: król z Jerozolimą szukać Go kazał na zabicie. Uciekać musiało Słowo Przedwieczne przed zabiciem.
Ale na krzyżu, gdy będzie kazał Jezus, wszytkie jasności Nieba pogasną, z Aniołów żadnego nie zajrzeć będzie Król, żaden nie przyjdzie na słuchanie; Jerozolimscy Pasterze w mieście zostaną, łotrowie po bokach bluźnić będą, na dole szyderstwa i naśmiewiska z Niego uczynią. Toć tedy gorzej będzie niż w stajni; toć tako rzeczą kazaniem Swoim się nie rozsławi ani też nic skutecznego nie uczyni: ale nie tak będzie, wsławi się bardziej z krzyża niż z żłobu Jezus. Chryzostom Święty o tym daje znać: Propter ea etiam inter duos latrones cruci affixus est, ut eadem de ipso, ac de illis, existimatio esset, atque impleretur, quod dictum est; Et cum iniquis reputatus est: Dlatego, prawi, tej między dwiema łotrami na krzyżu zawieszony jest, aby o Nim takiej, jako i o nich, mniemanie było, i spełniła się mowa: I z złoczyńcami poczytany jest. A sprawilisz co tak znieważając Kaznodzieję: utraci podobno sławę wszytkę: bynajmniej. Sed tanto magis elucet veritas, tanto illustrior redditur: ale tym bardziej prawda jaśnieje, tym świetniejsza się wydaje. I dalej mówi tenże Święty: Longe enim pulchrius, atque; admiratione dignius spectaculum apparet, cum tot ab hostibus, aduersus ipsius gloriam, artificijs ac machinis adhihitis, splendet tamen illa & fulget. To jest: Daleko bowiem piękniejszy i podziwienia godniejszy widok się wydaje, gdy od tak wielu nieprzyjaciół przeciwko Jego Chwale, sztuk się zażywa, prawda jednak świeci i jaśnieje. Jakoby mówił ten Święty: Chcieć będą nieprzyjaciele Prawdę Jezusową na kazalnicy krzyżowej zatłumić rozmaitymi fortelami, będą się o to starać, aby zgoła żaden do Niego nie szedł słuchać Nauki, aliści większy pożytek Jezus uczyni, tak zatłumiony niźli we żłobie.
Nie może być skuteczniejszy Kaznodzieja jedno gdy grzesznika kazaniem Swoim nawraca. Piękna jest w Kaznodziei wytworna mowa uszy i serce łechcąca rzecz mająca dworna w sobie jakbyś po ludziach widoki świetne widział puszczone, jakby grał wdzięczną muzykę, gdy takie rzeczy mówi do ludzi. Kaznodzieja ale coś z tego za pożytek: abo mały abo żaden. Ale gdy przy tym tak będzie mówił Kaznodzieja, iż co słowo to jakby strzała w serce utykała, iż się takimi słowy grzesznik pokruszy, do Boga swego nawróci, grzechem się zbrzydzi i płaczem się nie raz zalawszy dla swoich złości, zadrży, w Spowiedzi z serca grzechy wyrzuci, Boga się zamiłowawszy, więcej o grzechu nie pomyśli: to jest najskuteczniejsze kazanie, i owszem samo takie jest kazaniem; inaksze dworskim dwornym uciesznym bo szkolnym powiadaniem. Tak skutecznie będzie Jezus kazał na krzyżu, lubo nie oświecony niebieskim światłem, lubo od samych choćby uczniów odbieżany, iż najgłówniejszy grzesznik do Niego się nawróci, grzech porzuci, miłość takową oświadczy przeciwko Jezusowi, iż też zarazem w on dzień pokuty umierając, widzeniem Boskim dusze ucieszy.
W stajni Jezus (lubo poganów gwiazda zwabionych ale przecie nie czytamy żeby złych) postacią swoją królewską do uwierzenia pobudził; obaczy-li bowiem, iż z Jego Ciałeczka promienie niebieskie wypadały, cos Boskiego twarzyczka jasna pokazowała i dla tego też Jezusa za Króla i Pana swego uznali: ale na krzyżu bez żadnej Jezus postaci, bez żadnego światła do tego łotra przywiedzie, iż go za Pana swego łotr obierze i za to do Raju Wiecznego zarazem zajdzie, zaczym też chwalebniejszym na krzyżu zostanie Kaznodzieja niźli we żłobie; nic bowiem nie pokazując na kazalnicy krzyżowej świetnego, nic jasnego uderzy w serce łotrowskie inszym promieniem i z łotra zaraz Świętego uczyni: a nie czytamy, żeby Pasterze Świętymi się zaraz stali abo świątobliwie z świata zeszli.
Punkt XX.
Źródło: Chwała z Krzyża Ks. Marcin Hińcza Prowincjał Societatis Jesu 1641r.
.webp)
