Przed KUL zapłonęła chanukija. „Stajemy w duchu modlitwy”

Ceremonia pod nazwą „W blasku Betlejemskiego Światła Pokoju i Świateł Chanuki. Orędzie Pokoju i Nadziei z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II” została zorganizowana przed wejściem do Collegium Norwidianum KUL, przy jednej z głównych ulic Lublina – Alejach Racławickich. Kolejne świece chanukowe zapalali przedstawiciele społeczności uniwersytetu, gminy żydowskiej i Kościoła katolickiego.

Przedstawiciel gminy żydowskiej, rabin i kantor Symcha Keller powiedział, iż czwartek to dzień kończący żydowskie święto Chanuka, a świece przed KUL zapalane są symbolicznie jako znak nadziei.

— Ta nadzieja dotyczy pokoju, aby pokój był w Izraelu, w Palestynie, na Ukrainie. (…) Róbmy wszystko co możemy na rzecz pokoju. Zapalajmy te światła, gdzie się tylko da, z życzeniem, z całego serca, pokoju dla wszystkich ludzi na całym świecie – powiedział Keller.

„85 lat temu w co trzecim oknie była chanukija”

Były przewodniczący Komitetu KEP ds. Dialogu z Judaizmem bp. Mieczysław Cisło przypomniał, iż judaizm stanowi korzenie chrześcijaństwa, a zapalone świece chanukowe to znak solidarności z narodem żydowskim.

— To światło Chanuki ma prawo też do murów naszego parlamentu, tak jak choinka, opłatek, kolędy, dlatego iż my jesteśmy z tej wielokulturowej Rzeczypospolitej, gdzie naród żydowski współtworzył nasze dzieje – powiedział bp Cisło.

— Stajemy tutaj w duchu modlitwy o pokój dla Ziemi Świętej. Wiemy, iż też w narodzie żydowskim i w narodzie palestyńskim jest oczekiwanie i tęsknota za pokojem. Stąd kierujemy przesłanie i modlitwę o pokój – dodał.

Dyrektor Centrum Relacji Katolicko-Żydowskich im. Abrahama Heschela KUL ks. dr Paweł Rytel-Adrianik podkreślił, iż zapalanie świec chanukowych jest też symbolicznym przypomnieniem o społeczności żydowskiej Lublina, która przed wojną stanowiła około 30 proc. ludności miasta.

— W Lublinie, mieście wielu kultur, w co trzecim oknie 85 lat temu była chanukija. To był znak społeczności żydowskiej, dlatego ta symboliczna uroczystość jest znakiem pamięci o tych ludziach – powiedział.

Co upamiętnia chanuka?

Chanuka to ośmiodniowe święto określane współcześnie jako Hag ha-Urim (hebr. święto świateł). Upamiętnia cud, który wydarzył się w świątyni jerozolimskiej podczas powstania żydowskiego skierowanego przeciwko Grekom za panowania Antiocha IV w 165 r. p.n.e. Wydarzenia te opisane zostały w Księgach Machabejskich.

Najważniejszym elementem Chanuki jest codzienne zapalanie pojedynczych świateł na dziewięcioramiennym świeczniku nazywanym chanukiją lub menorą chanukową. W każdy świąteczny wieczór wokół chanukiji – stawianej przy oknie tak, aby jej światło wychodziło na zewnątrz domu – gromadzi się cała rodzina. Zwyczajowi temu towarzyszą określone rytuały i pieśni. Przygotowywane są specjalne potrawy świąteczne, a dzieci dostają prezenty. W 2024 r. Chanuka rozpoczęła się wieczorem 25 grudnia, a zakończy się wieczorem 2 stycznia 2025 r.

Obchody Chanuki w 2024 r. zbiegły się z obchodami Bożego Narodzenia. Uroczystości te również koncentrują się na symbolice światła – Jezus jest nazywany Światłem Świata, które przychodzi do ciemności, by dać nadzieję i zbawienie.

Według organizatorów czwartkowej uroczystości przed KUL połączenie Betlejemskiego Światła Pokoju ze świecami Chanuki zwraca uwagę na wspólne wartości, jak pokój, nadzieja i jest też wyrazem potrzeby dialogu między żydami i chrześcijanami.