Poślubić (אָרַשׂ ’âras)

I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana. (Oz 2,21-22)

וְאֵרַשְׂתִּ֥יךְ לִ֖י לְעוֹלָ֑ם וְאֵרַשְׂתִּ֥יךְ לִי֙ בְּצֶ֣דֶק וּבְמִשְׁפָּ֔ט וּבְחֶ֖סֶד וּֽבְרַחֲמִֽים׃
וְאֵרַשְׂתִּ֥יךְ לִ֖י בֶּאֱמוּנָ֑ה וְיָדַ֖עַתְּ אֶת־יְהוָֽה׃

Et sponsabo te mihi in sempiternum; et sponsabo te mihi in iustitia et iudicio et in misericordia et miserationibus. Et sponsabo te mihi in fide, et cognosces Dominum.

καὶ μνηστεύσομαί σε ἐμαυτῷ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ μνηστεύσομαί σε ἐμαυτῷ ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἐν κρίματι καὶ ἐν ἐλέει καὶ ἐν οἰκτιρμοῖς καὶ μνηστεύσομαί σε ἐμαυτῷ ἐν πίστει, καὶ ἐπιγνώσῃ τὸν κύριον.

Znamy ślubowanie prezydenckie, burmistrzowskie, wójtowskie, poselskie, olimpijskie, harcerskie, uczniowskie, myśliwskie, zakonne i wreszcie małżeńskie. Wszystkie one razem wzięte są zobowiązaniem moralnym, prawnym i honorowym wobec drugiej osoby albo społeczności. Ślubowanie prezydenckie zobowiązuje do rzetelnego sprawowania urzędu; małżeńskie do miłości, wierności i uczciwości, a wszystkie razem do bycia członkiem z prawdziwego zdarzenia w danej społeczności.
Również Pan Bóg złożył ślubowanie wobec nas, w którym na zawsze zobowiązał się nie tylko do bycia wobec nas sprawiedliwym i prawym, ale aby nas kochać, być miłosiernym i zawsze nam wiernym. Dzięki Jego wierności możemy zawsze odnowić nasze śluby i cieszyć się błogosławieństwem udziału w boskim życiu.

Hebrajskie słowo