Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM II.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ
DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.
Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.
Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.
Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.
Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.
Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.
W roztargnieniach mów:
Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.
„Prosimy was bracia, żebyście sprawy wasze sprawowali” — (I. Tes. 4, 11).
PRZYGOTOWANIE. — Sprawa naszego wiecznego zbawienia jest nie tylko dla nas najważniejszą, ale i jedyną, która obchodzić nas powinna. jeżeli bowiem co do niej zbłądzimy, stracimy wszystko, a stracimy na zawsze. ale dziwna rzecz; każdy, kto wierzy, przyznaje, iż tak jest rzeczywiście, a jednak między Chrześcijanami tak niewielu z całym wysiłkiem stara się o osiągnięcie Nieba. Spójrzmy na swe sumienie, a jeżeli i my również należymy do liczby tych niedbałych, postanówmy sobie zaraz się poprawić i to za wszelką cenę.
I. — Sprawa naszego wiecznego zbawienia jest nie tylko najważniejszą, ale i jedyną, która obchodzić nas powinna. jeżeli bowiem co do niej pobłądzimy, stracimy wszystko. Dość często rozmyślać o wieczności, aby stać się Świętym. O! gdyby wszyscy zawsze mieli przed oczyma ową wielką zasadę, wypowiedzianą przez Pana Jezusa: „Cóż pomoże człowiekowi, jeśliby wszystek świat zyskał, a na duszy swej szkodę podjął!” Ta zasada tylu skłoniła do opuszczenia świata; pod jej wpływem tak wiele dziewic znakomitego, a choćby królewskiego rodu zamknęło się w klasztorach, tylu anachoretów udało się na pustynię, tylu Męczenników oddało życie za Wiarę; rozumieli bowiem, iż jeśliby duszę utracili, na nic by się im w wieczności nie przydały wszelkie dobra ziemskie. To też Św. Paweł Apostoł napisał do swych uczniów: „Prosimy was, bracia…, abyście sprawy wasze sprawowali. O jakiej sprawie mówił Św. Paweł Apostoł? O tej, co do której, jeżeli dusza pobłądzi, utraci Królestwo Wieczne — Niebo, a dostanie się do przepaści katuszy, które nigdy się nie skończą.
Słusznie więc Św. Filip Nereusz nazywał szalonymi tych, którzy starają się w tym życiu o zdobycie bogactw i zaszczytów, a mało się troszczą o zbawienie duszy. — Tacy, powiedział Bł. Jan z Avili, zasługują, aby ich wszystkich zamknąć w domu dla wariatów. Powyższymi słowy ten wielki Sługa Boży tak niejako się wyraził: Jak to? Wierzysz, iż jest jedna wieczność pełna szczęścia dla tego, kto kocha Pana Boga, a druga pełna katuszy dla tego, kto Go obraża, a pomimo to Go znieważasz?
II. — Stratę majątku, krewnych, dobrego imienia, zdrowia, a choćby i życia, można naprawić przynajmniej przez śmierć dobrą, i pozyskanie życia wiecznego, jak to się stało ze Świętymi Męczennikami. ale jakimże dobrem ziemskim, jakim majątkiem, choćby największym, można okupić zgubę duszy? Co w zamian da człowiek za duszę swoją?
Krótko mówiąc, dla tego, kto umiera w niełasce Bożej, nie ma już nadziei, by swemu nieszczęściu mógł zaradzić. „Gdy umrze człowiek bezbożny, ustanie wszystka nadzieja”. O Boże! Gdyby Prawda Wiary o życiu wiecznym była tylko wątpliwym zdaniem uczonych, powinni byśmy dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić sobie wieczność szczęśliwą, a uniknąć nieszczęśliwej. ale życie wieczne to nie opinia, to pewność, jest to Prawda Wiary, iż wieczność jedna lub druga nas czeka.
Tymczasem rzecz dziwna! Każdy, kto ma wiarę i zastanawia się nad tą Prawdą, powiada: Trzeba myśleć o zbawieniu duszy, a jednak tylko niewielu prawdziwie się o nie stara. Dokłada się wszelkich starań do wygrania procesu, otrzymania jakiego stanowiska, a pozostawia się na boku sprawę wiecznego zbawienia; nie myśli się o tym, jak powiada Św. Eucheriusz, iż ten błąd przewyższa wszystkie inne; jeżeli się bowiem duszę straci, już się temu nie zaradzi. „Gdybyż to byli mądrzy…, a zważyli, jaki ich koniec! Biedni owi uczeni, którzy wiele wiedzą, a nie umieją troszczyć się o swe dusze, aby zapewnić sobie łaskawy Wyrok w Dzień Sądu.
Modlitwa.
O mój Odkupicielu, Krew Swą przelałeś dla Odkupienia mej duszy, a ja ją tylokrotnie traciłem, powracając do swych upadków. Dziękuję Ci, iż mi udzielasz jeszcze czasu do odzyskania Twej Łaski. Obym był, mój Boże, raczej umarł, a nigdy Cię nie obraził! Pocieszam się jednak tym, iż nie gardzisz sercem, które z pokorą żałuje za swe grzechy. Jezu mój, Miłosierdzia! Maryo, Ucieczko grzeszników, dopomóż grzesznikowi, który Tobie się poleca i w Tobie ufność pokłada. Amen. (*II., 289)
Zachęcamy do:
- uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 23
- uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 23
- uczczenie Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Tekli Panny i Męczenniczki: Nabożeństwo do Św. Tekli, Panny i Męczenniczki.
© salveregina.pl 2024
