(Rozpoczyna się od dnia 22 Września)
Źródło: Nowenna ku czci Bł. Jana z Dukli, 1932r. / Bł. Jan z Dukli patron Polski Rusi i Litwy żywot 1931
— Grób znajduje się w kościele ojców bernardynów w Dukli.
Objaśnienie.
Jednym z najulubieńszych sposobów oddawania czci Bogu i Świętym jest nowenna. Nazwa pochodzi od słowa łacińskiego „novem“, które znaczy: dziewięć. Nowenna zatem jest nabożeństwem rozłożonym na dziewięć dni. Swoistą cechą każdej prawie nowenny, to pełen nadziei smutek, tęsknota, błaganie, prośba. Tym się też różni od „oktawy”, która ma więcej pierwiastku uroczystościowego, świątecznego, radosnego, dziękczynnego. Nowennę odprawiać się zwykło o uproszenie sobie jakiejś Łaski i pomocy, albo jako przygotowanie do świąt.
Do nowenny przywiązuje się większą skuteczność, dlatego powinno się ją jak najlepiej odprawiać.
Dobre odprawienie nowenny nie może się ograniczać tylko do odmówienia pewnej ilości modlitw. W parze z modlitwami musi iść koniecznie poprawa życia. Dlatego w nowennie niżej podanej zamieszczone są i modlitwy i rozmyślania i przykłady.
Za pośrednictwem modlitw dusza ulata ku Bogu, za pośrednictwem rozmyślań poznaje, jakie wady wykorzeniać, w jakich cnotach się ćwiczyć, dzięki zaś przykładów wzmacnia się w ufności, iż przez przyczynę Bł. Jana może u Boga wszystko uprosić.
W czasie odprawiania nowenny pamiętać należy o uczynkach miłosierdzia tak co do ciała, jak co do duszy, jako te o umartwieniu. Wśród umartwień pierwszeństwo mieć winny umartwienia wewnętrzne: poskramianie zbytniej ciekawości, unikanie rozproszenia, panowanie nad językiem, hamowanie niecierpliwości itp.
Podczas odprawiania nowenny należy przystąpić do Spowiedzi i Komunii Świętej. Nadaje się na to najlepiej ostatni dzień. Zwracamy na tym miejscu uwagę, iż osoby, które nie przystępują codziennie do Komunii Świętej, mogą poprosić spowiednika o pozwolenie przyjęcia Komunii Świętej przez kilka dni w czasie nowenny (o ile ustrzegą się grzechu ciężkiego). Wskazanym też byłoby codzienne słuchanie Mszy Świętej.
W ogóle przy odprawianiu nowenny do Bł. Jana należy zastosować i ile możności wprowadzać w życie i w czyn wszystkie uwagi o nabożeństwie do Bł. Jana i o jego objawach, które poniżej zamieszczamy. Dlatego przed rozpoczęciem nowenny należy ów rozdział przeczytać i do podanych tamże wskazówek odpowiednio się zastosować.
O nabożeństwie do Bł. Jana z Dukli
W jaki jednak sposób może się to nabożeństwo objawić, aby było i Bogu miłe i nam pożyteczne?
- Zachowywać sumiennie Przykazania Boże i kościelne, naśladować Bł. Jana w cnotach, zwłaszcza: w pokorze i cierpliwości.
- Odmawiać codziennie jakieś modlitwy na cześć Bł. Jana np.: litanię, responsorium, godzinki, albo przynajmniej jedno: Ojcze nasz, Zdrowaś Marya i Chwała Ojcu.
- W ciągu dnia wzbudzać akty strzeliste do Bł. Jana np.: „Bł. Janie, ratuj mnie!“, „Bł. Janie, naucz mnie kochać Boga i bliźniego!” itp.
- Odprawiać od czasu do czasu nowennę, septennę lub triduum.
- Przez oktawę jego święta, które wypada 1 października, odprawić także odpowiednie ćwiczenia.
- Obrać go sobie za specjalnego Patrona i polecać się mu we wszystkich zmartwieniach, uciskach, przedsięwzięciach, kłopotach itd.
- Mieć u siebie jego obraz lub obrazek, i modlić się przed nim przynajmniej w czasie nowenny, septenny, triduum i oktawy, strojąc go na ten czas kwiatami.
- Mieć stale wodę Bł. Jana ze Lwowa lub z Dukli, i używać jej w słabościach i chorobach, lub dawać do użytku znajomym w podobnych wypadkach.
- Postarać się o relikwie Bł. Jana (o ile to możliwe) lub przynajmniej o przedmioty (dewocjonalia) potarte o jego relikwie lub grób, i przedmiotów tych używać, podobnie jak wody, w chorobach, niebezpieczeństwach, podróżach itp.
- Podawać do Prowincjałatu OO. Bernardynów (adres: Prowincjałat oo. Bernardynów Lwów) sprawozdania o Łaskach i cudach, doznanych za pośrednictwem Bł. Jana.
- Po otrzymaniu jakiejś Łaski, czy cudu za przyczyną Bł. Jana, sprawić wotum do jego grobu we Lwowie, albo do jego ołtarza w innym kościele.
- Odbyć pielgrzymkę do jego grobu we Lwowie, albo do miejsca urodzenia: do Dukli, albo przynajmniej do kościoła, gdzie jest jego ołtarz.
- Starać się, by dzieciom przy Chrzcie Świętym wybierano Bł. Jana za Patrona, nadając chłopczykom imię: Duklan (Jan), dziewczynkom: Duklana (Janina). Nieraz się Bł. Jan wyraźnie 0 to upominał. Tak np. Franciszek i Zofia Gałeccy w r. 1754 zeznali, iż dlatego nadali synkowi swemu imię: (Jan) Duklan, gdyż takie upomnienie odebrała matka dziecka.
- Prosić gorąco Boga o przyspieszenie kanonizacji Bł. Jana i odmawiać w tym celu albo modlitwę: „Boże, który dziwny jesteś…”, albo: 3 Ojcze nasz, 3 Zdrowaś Marya i 3 Chwała Ojcu.
- Zbierać datki na fundusz kanonizacyjny i odsyłać je do Prowincjałatu OO. Bernardynów, zaznaczając wyraźnie: „Na kanonizację Bł. Jana”.
- Szerzyć cześć Bł. Jana wśród krewnych, znajomych, kolegów itd.
- Poddawać książki i broszurki, traktujące o Bł. Janie i jego cudach, i zachęcać do ich czytania. Nadaje się do tego celu w pierwszym rzędzie niniejsza książeczka.
DZIEŃ DRUGI (23 Września)
Modlitwy wstępne.
(Do odmawiania w każdy dzień nowenny przed rozmyślaniem).
W Imię Ojca † i Syna † i Ducha † Świętego. Amen.
Boże ku wspomożeniu memu wejrzyj.
Panie ku ratunkowi memu pospiesz.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu.
Jak było na początku i teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
WESTCHNIENIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Miłości Twojej.
V. Poślij Ducha Twojego, a będą stworzone.
R. I odnowisz oblicze ziemi.
V. Módlmy się. Boże, Któryś serca wiernych światłem Ducha Świętego nauczył, daj nam w Tymże Duchu znać, co dobre i pociechą Jego zawsze się weselić. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
PROŚBA.
W pokorze upadam przed Twoim Nieskończonym Majestatem Boże, i błagam Cię z całą ufnością i serdecznością o pomoc w mojej teraźniejszej potrzebie. Wyznaję z całej duszy, żeś Ty Panem i Dawcą wszystkiego, żeś jest Bogiem żywych i umarłych, iż wszystko rozporządzasz mądrze i iż nie dopuszczasz na nikogo większych utrapień, tylko tyle i takie, jakie kto znieść może. Panie, błogosławię tę rękę, która nas karze, ćwiczy i doświadcza; ale także wiem, iż chcesz, abyśmy z głębokości nędz naszych do Ciebie modły błagalne zanosili. Przyrzeczenie nadto mamy od Ciebie, iż wysłuchasz modlitwy sług Twoich, ilekroć do Ciebie z wiarą i ufnością się udadzą. Wsparty Twoją Boską i niezawodzącą Obietnicą, przychodzę dziś do Ciebie z prośbą: uwolnij, wybaw mnie…, zachowaj mnie od…, wesprzyj…, (tu wymienić należy Łaskę, o którą prosimy dla siebie lub drugich).
Boże, Jedynie Dobry i Łaskawy, spraw to przez Zasługi Nieskończone Męki i Śmierci Jezusa Chrystusa, Syna Twego a Zbawcy naszego, przez przyczynę Niepokalanej, a zawsze Panny Maryi i Wszystkich Świętych, a głównie za przyczyną mojego Błogosławionego Patrona i Opiekuna, Jana z Dukli, abym dostąpił tej Łaski, o którą proszę.
Błogosławiony Janie, którego teraz na pomoc wzywam, przyczyń się za mną, wstaw się za mną do Boga i Ojca mojego Niebieskiego, abym doznał skutku mojej prośby. Wielkim byłeś moim dotychczas przyczyńcą, wieki głośne są twoimi cudami, liczni wierni cieszą się twoją opieką, niechajże i ja jej doznam w tej obecnej mojej potrzebie… smutku…, chorobie…, niedostatku... Amen.
ROZMYŚLANIE. NADZIEJA.
Wiara nam mówi, iż Ojczyzną naszą jest Niebo… wieczną uśmiechające się wiosną… wiecznym pojące szczęściem… Ale jak doń dojść? Choćbyśmy zeszli wzdłuż i wszerz cały świat, choćbyśmy przeszli wszystkie drogi, gościńce, szosy, ścieżki i ścieżynki, które się wiją po globie ziemskim, jeszcze do Nieba nie trafimy… Niebo jest nad nami wysoko… wysoko… Chcąc się doń dostać, trzeba lecieć… na skrzydłach… Łaski uświęcającej… Natura w te skrzydła nas nie wyposażyła… Sami więc przez się, tj. o własnych siłach, ku Niebu wznieść się nie jesteśmy w stanie… Czy na myśl o tym w serce nasze nie wkrada się nieprzyjemne uczucie bezsilności, a może i rozpaczy?… Czyż z ust nie wymykają się gorzkie słowa: „Chcę być w Niebie…, ale skrzydeł mi brak…“. Słuszne byłyby te słowa, uzasadniona byłaby skarga bezsilności owej i rozpaczy, gdybyśmy zdani byli jedynie na własne zdolności… W górę jednak serca! Bóg Dobry przyrzekł nam przyjść z pomocą, przyprawić nam owe skrzydła Łaski uświęcającej, dać nam wszystko, co by mogło nasz lot ku Niebu ułatwić… I to Boże przyrzeczenie sprawia, iż serce doznaje ulgi, nabiera otuchy, dziwnej śmiałości, pokrzepienia, budzi się w nim słodka cnota, którą nazywamy nadzieją. Cnota ta każe nam spodziewać się od Boga osiągnięcia ostatecznego celu, owej Ojczyzny Niebieskiej, i wszystkich środków do niej prowadzących i drogę nam do niej ułatwiających…
O jakże więc obok wiary — wielką pociechą jest dla nas nadzieja. Pierwsza nas uczy, gdzie jest nasz cel, druga nam mówi, iż ten cel możemy osiągnąć. Gdy wiara nas pod pewnym względem olśniewa i jakby wzniosłością swoich prawd przygniata i różne obawy wzbudza, nadzieja nas dźwiga, napełnia otuchą, usuwa obawy, słowem: umila trudności, napotykane na drodze do Nieba. Toż słusznie powiedział jeden z pisarzy życia duchownego: „Chrześcijanin, żyjąc nadzieją szczęścia wiecznego, spokojny jest wśród utrapień tego życia, wśród pokus, niebezpieczeństw, trosk i kłopotów, bo ufa, iż prędzej, czy później skończy się to wszystko, a zaświta dlań nigdy niegasnące światło szczęśliwej wieczności i rozkosz taka, jakiej oko nie widziało, ani ucho nie słyszało“.
Cnota nadziei ożywiała i serce Bł. Jana. Ona dodawała mu bodźca do wznoszenia się po szczeblach doskonałości, ona słodziła trudy i cierpienia. Obyśmy i my znaleźli w niej ulgę w ciężkich i twardych chwilach życia.
Przykład.
Krzysztof, trzyletni synek Anny, obywatelki lwowskiej, wdowy po Walentym Gromadzkim, kąpiąc się z innymi chłopczykami w sadzawce, utonął. Zrozpaczona matka wyciągnęła go z wody, ale już nieżywego. Na lament jej zbiegli się sąsiedzi, próbowali go ocucić, ale nadaremnie. Widząc, iż wszelkie środki ludzkie już nic nie pomogą, zwróciła się biedna matka o pomoc do Bł. Jana, wołając: „Bł. Janie, przyjdź mnie biednej z pomocą w tym moim nieszczęściu. Tobie, oto, ofiaruję mego syna“. Zaledwie wyrzekła te słowa, synek ożył, otworzył oczy i przypadł matce w objęcia. Uradowana na drugi dzień zaraz udała się z nim na grób Bł. Jana, gdzie na uroczyste podziękowanie zamówiła Mszę Świętą. Było to w roku 1610.
Modlitwa.
Bł. Janie, następco w nadziei patryarchów, uproś nam od Boga Dar chrześcijańskiej nadziei. Niech nigdy z serca naszego nie znika błoga ufność, iż Bóg nie odmówi nam niczego, ani Nieba, ani środków do Nieba prowadzących. Niech ta ufność krzepi nasze serca w cierpieniach, doświadczeniach i przeciwnościach tego życia. Niech ta ufność zostanie nam i wtedy, gdy grzech wśliźnie się do serca, a z nim myśl, iż przebaczenia nie znajdziemy. W upadku, zwłaszcza takim, niechaj ta nadzieja kieruje nas ku Bogu, jako marnotrawne dziecię ku Ojcu Miłosiernemu, i budzi otuchę przebaczenia. Amen.
Modlitwy końcowe.
Na zakończenie odmówić: Litanię do Bł. Jana, responsorium oraz inne modlitwy według upodobania, dodając do nich 8 razy:
„Ojcze nasz, Zdrowaś Marya i Chwała Ojcu“
o przyspieszenie kanonizacji Bł. Jana.
Litania do Bł. Jana z Dukli
(Ułożoną została wraz z responsorium łacińskim w połowie XVIII wieku).
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya w pierwszym momencie bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami.
Błogosławiony Janie, wierny naśladowco Jezusa,
Bł. Janie, wielki miłośniku krzyża Chrystusowego i wszystkich cnót,
Bł. Janie, prawdziwy synu i wzorze Franciszka Świętego,
Bł. Janie, najmilszy ulubieńcze Jezusa i Maryi,
Bł. Janie, w pokorze podwyższony serafinie, pałający miłością Boga i bliźniego,
Bł. Janie, godny piastunie Boga Wcielonego,
Bł. Janie, cny Abrahamie w posłuszeństwie,
Bł. Janie, pokorny Izaaku, na ofiarę ochotnie się Bogu oddający,
Bł. Janie, Locie z Sodomy i Gomory świata tego do zakonu uciekający,
Bł. Janie, Dawidzie, mężu według Serca Boskiego,
Bł. Janie, Jobie, w pomnożeniu różnych chorób cierpliwy,
Bł. Janie, Tobiaszu, ciemność od Boga mile znoszący,
Bł. Janie, Jeremiaszu, od zarania życia czystość zachowujący,
Bł. Janie, Izajaszu, Łaską Boską jakby węglem żarzącym oczyszczony,
Bł. Janie, szczery Jonaszu w opowiadaniu pokuty,
Bł. Janie, Mojżeszu i wodzu ludu do ciebie się uciekającego,
Bł. Janie, ojcze prawdziwy niezliczonych sierot,
Bł. Janie, Aaronie i kapłanie, świątobliwości ofiarę miłą Bogu oddający,
Bł. Janie, ognisty Eliaszu w żarliwości o honor Boski,
Bł. Janie, Danielu niewinnie strapionych broniący,
Bł. Janie, Józefie wierny sługo Pana swego,
Bł. Janie, Jakubie, Jezusa, Maryę i Aniołów oglądający,
Bł. Janie, bezpieczna przeciwko pokusom tarczo,
Bł. Janie, klejnocie Braci Mniejszych i szlachetny skarbie miasta Lwowa,
Bł. Janie, nowa ozdobo Kościoła Bożego,
Bł. Janie, pocieszycielu i ucieczko utrapionych,
Bł. Janie, z oków i różnych przygód wywodzący,
Bł. Janie, umarłym życie, chorym zdrowie przywracający,
Bł. Janie, cudów i Łask Boskich zdroju,
Bł. Janie, doświadczony Patronie i obrońco od nieprzyjaciół nieraz Lwowa,
Bł. Janie, gór lwowskich nowa i miła jutrzenko,
Bł. Janie, słońce w znaku Lwa ukoronowanego,
Bł. Janie, ludziom żyjąc i po śmierci najosobliwszy Patronie,
Bł. Janie, wdzięczny Przybytku Ducha Świętego,
Bł. Janie, zwierciadło bogobojności,
Bł. Janie, nauczycielu wszelkiej doskonałości,
Bł. Janie, obrono do ciebie nabożnych,
Bł. Janie, pociecho smutnych, a w ostatniej rozpaczy zostających,
Bł. Janie, posiłku i osłodo konających,
Bł. Janie, dziwny cudotwórco,
Bł. Janie, jednaczu serc rozdzielonych,
Bł. Janie, niespracowany w pozyskaniu dusz robotniku,
Bł. Janie, ścieżko nieomylna do Niebieskiej Ojczyzny,
Bł. Janie, gromie Bisurmanów i różnych odszczepieńców,
Bł. Janie, szafarzu wierny i zdolny talentów Boskich,
Bł. Janie, aniele obyczajami i życiom,
Bł. Janie, następco w nadziei Patryarchów,
Bł. Janie, Proroków rówieśniku,
Bł. Janie, Apostole godnością i zasługą,
Bł. Janie, chęcią i pragnieniem Męczenniku,
Bł. Janie, chwało i klejnocie najdroższy Wyznawców,
Bł. Janie, ozdobo i najkosztowniejsza perło Panieńska,
Bł. Janie, współmieszkańcu i towarzyszu Wszystkich Świętych,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrio elejson.
Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.
V. Racz nas w tym wysłuchać i daj Dobry Boże,
R. Niech nas Jana z Dukli przyczyna wspomoże.
V. Módlmy się. Boże, Któryś nam Błogosławionego Jana z Dukli we wszelkich utrapieniach i nagłych potrzebach na Patrona doświadczonego darować raczył, prosimy Cię pokornie, abyś nas za jego przyczyną i zasługami od wszelkiego nieszczęścia, kłopotów i chorób uwolnił i we wszystkich naszych potrzebach doczesnych i wiecznych, o cokolwiek przez zasługi jego prosimy, wspierać raczył. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
R. Amen.
Responsorium do Bł. Jana z Dukli.
1. o ile cudów żądasz z rąk Jana Duklana,
On daje w moc Chrześcijan dumnego sułtana.
2. Mór tłumi, ogień gasi, chorych prędko leczy,
Smutnym euforia powraca, swe sługi ma w pieczy,
3. Ślepi wzrok, mowę niemi, życie umarli mają,
Chromi chodzą, a wszyscy Łask wszelkich doznają.
4. Mór tłumi, ogień gasi, chorych prędko leczy,
Smutnym euforia powraca, swe sługi ma w pieczy,
5. Chwała Ojcu, Synowi i Świętemu Duchowi.
Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
6. Mór tłumi, ogień gasi, chorych prędko leczy,
Smutnym euforia powraca, swe sługi ma w pieczy,
V. Módl się za nami, Bł. Janie!
R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.
V. Módlmy się. Boże, Któryś Bł. Jana, Wyznawcę Twojego, Darami szczególnej pokory i cierpliwości ozdobił, spraw to łaskawie, abyśmy przez naśladowanie jego przykładów także i nagrody pozyskali. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
Modlitwa o kanonizację Bł. Jana.
Boże, Który dziwny jesteś w Świętych Twoich i cuda działasz przez Wybrańców Swoich i przez nich dajesz nam poznać Dobroć i Wielkość Swoją, proszę Cię, abyś cześć Wyznawcy Twojego, Bł. Jana z Dukli, w narodzie naszym rozszerzał, miłość i nabożeństwo ludu ku niemu rozniecał. Obdzielaj nas przezeń różnymi Dobrodziejstwami, pocieszaj w smutku, oswobadzaj z niebezpieczeństw. Niechaj cały świat katolicki, niechaj Twój Kościół wielbi w nim i przezeń wielkie, Święte Imię Twoje. Daj nam doczekać tego, abyśmy święcili jego uroczystą kanonizację i dlatego w tym celu zanoszę prośbę do Ciebie, Boże: Wsław Jana z Dukli, gdyż on rozszerzał Chwałę Twoją. Amen.
Bł. Janie, módl się za nami!
40 dni odpustu. (Arcybiskup lwowski w r. 1877).
© salveregina.pl 2024
