Nowenna do Św. Teresy od Dzieciątka Jezus – dzień 5

Święta Teresa w rozmyślaniach swoich lubiła przenosić się myślą do Nazaretu, podziwiać cnoty Dzieciątka Jezus, Najświętszej Maryi Panny, Świętego Józefa, odkrywać podobieństwo własnego życia z ich życiem. Tam czerpała gorącą miłość ku Swej Niebieskiej Matce, której uśmiech towarzyszył jej od zarania życia. Pod przewodnictwem tej „niebieskiej Gwiazdy” żeglowała przez całe życie, a gdy zbliżył się wieczór jej życia, w czasie dzwonienia na „Anioł Pański”, okryta jej opiekuńczym płaszczem, dobiła szczęśliwie do portu wieczności. — Najświętsza Dziewicy oddała najtkliwsze uczucia swego serca, do Niej zwracała się nieustannie z prośbą, by nauczyła ją kochać Jezusa. — W uniesieniu miłosnym mawiała do Niej: „Matko Przeczysta, czy wiesz, iż ja czuję się szczęśliwszą od Ciebie? Mam Ciebie za Matkę, a Ty nie masz, jak ja, Matki Najświętszej, by Ją czcić i kochać; więc bogatszą jestem od Ciebie. Pragnęłaś dawniej w pokorze Twojej zostać służebnicą Matki Odkupiciela, a ja biedne stworzenie, jestem nie sługą Twoją, ale dzieckiem. Tyś Matką Jezusa i Matką moją”.

Święta Teresa starała się naśladować w życiu swoim przedziwną prostotę swej Niebieskiej Matki, — nie szukała nigdy nadzwyczajnych okazji do ćwiczenia się w cnocie, wybierała najdrobniejsze, najbardziej ukryte, nie zwracające na siebie uwagi; — jedyną jej nadzwyczajnością była heroiczna wierność Łasce Bożej.

Dusza, pragnąca postępować drogą dziecięctwa duchowego, powinna bardzo cenić prostotę, usunąć ze serca swego wszystko, co trąci nieszczerością, przesadą; starać się o prostotę, zarówno w postępowaniu zewnętrznym, jak i w myślach i uczuciach najskrytszych, aby jak najwierniej zastosować się do Rady Boskiego Zbawiciela danej Apostołom: „Prostymi bądźcie jako gołębice” (Mat. 10, 16).

Liczba malutkich wielka jest na ziemi,

I utkwić w Tobie mogą swe spojrzenie,

Bo je prowadzisz drogami prostymi,

Matko przedziwna, w niebiańskie przestrzenie. (Dlaczego kocham Cię…)

DESZCZ RÓŻ.

Bolszewicy uszanowali dom oddany w opiekę Św. Teresie od Dzieciątka Jezus.

Gdy bolszewicy pustoszyli nasz kraj, i z niezmierną szybkością zbliżali się w nasze strony, zmuszeni byliśmy uciekać, pozostawiając wszystko na miejscu. W tych ciężkich chwilach czułam w duszy niewypowiedziany pokój, wzięłam obrazek Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus, przybiłam go do drzwi wchodowych, mówiąc: „Ukochana Święta, czuwaj nad domem naszym i strzeż naszego dobytku”.

Wyjechaliśmy wszyscy do Księstwa Poznańskiego. Po trzech tygodniach dowiedzieliśmy się, iż bolszewicy w naszym domu osiem dni mieszkali, byliśmy więc pewni, że, wróciwszy do domu, zastaniemy próżne mieszkanie; ale jakież było zdumienie nasze, gdy w domu znaleźliśmy wszystko w porządku, niczego nie brakowało. Oto jak odpowiedziała Święta Teresa na naszą „bezgraniczną ufność”. Postanowiłam z wdzięczności ku naszej Świętej Opiekunce złożyć publiczne podziękowanie, i przesłać małą ofiarę na chorągiew dla Świętej Teresy.

Iza Radzimińska.

Popowo pod Łomżą.

POSTANOWIENIE: Aktami miłości zwracać się będę ku naszej Niebieskiej Matce, prosząc, aby mnie nauczyła świętej prostoty.

AKT STRZELISTY: Matko przeczysta, Twoim dzieckiem jestem, naucz mnie świętej prostoty.

MODLITWA.

O Święto Tereso od Dzieciątka Jezus, ulubiony kwiateczku Najświętszej Dziewicy, Która w zaraniu Swego Życia uśmiechnęła się do Ciebie, a potem jako najmilsze swe dziecię wprowadziła cię do Zakonu swego i okryła Swą Świętą Szatą, spraw, aby i mnie w czasie mego pielgrzymowania towarzyszył Macierzyński uśmiech Maryi, — abym całym sercem kochał moją Niebieską Matkę, naśladował Jej Cnoty, a zwłaszcza Jej gołębią prostotę Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

13 kwietnia 1921 r. mała Julcia radośnie z całą pewnością oświadczyła: „Jutro będę już zdrowa”. Następnego dnia po południu w te odezwała się słowa: ,,Mamusiu, Siostra Teresa mnie uzdrowiła, widziałam ją taką jak na tym obrazku”.

„Pewnie ci się zdawało”. — „Nie, mamo, ona zeszła z obrazka i uścisnęła mnie”.

Przybyły potem lekarz zdumiony był powrotem dziecka do zdrowia i potwierdził, iż w tym stanie zdrowia dziecka jakim ono było, nie można było marzyć choćby o uratowaniu ludzkimi środkami, i iż uzdrowienie to uważa za cudowne.

Modlitwa.

Oto znów staję przed Toba, o Święta. Wiem jak niezmierna jest Twoja litość jak bezgraniczna cierpliwość. Niejeden już doznał Twojej pomocy: chorzy zdrowieli, nawracali się bezbożnicy. Z całą więc ufnością i ja grzeszny do Ciebie podążam, ku Tobie zwracam myśl moją z gorącą prośbą „I mnie nie opuszczaj w swych modłach i moją prośbę, moją nawę Przedwiecznemu Ojcu przedstaw. Niechaj zmiłuje się Pan nade mną, a opieka Twa, o Święta! niechaj mnie prowadzi, abym tą drogą szedł, którą do Pana się idzie. Amen”.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

Jezu Chryste, Synu Boży, Który przyrzekłeś, iż wynagrodzisz najmniejszą usługę, jaką z miłości ku bliźniemu wyświadczymy, spojrzyj łaskawie na Twą małą Oblubienicę, Św. Teresę od Dzieciątka Jezus, która się tak starała o zbawienie dusz. W nagrodę za wszystko, co ona na ziemi czyniła i cierpiała, nakłoń Ucho Twoje na jej życzenie: „czynić dobrze w Niebie dla ziemi” i użycz mi za jej wstawieniem się, tej Łaski, o którą Cię gorąco proszę.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

Duchu Święty, Wieczny Boże, Który przez tak wielkie Łaski Twej Miłości, błogosławioną duszę Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus do doskonałości prowadziłeś, błagam Cię przez wierność, z którą ona z tą Łaską współdziałała, wysłuchaj łaskawie jej wstawienia się za mną grzesznikiem i wedle jej słów, iż „deszcz różany na ziemię zsyłać będzie” użycz mi, Duchu Święty, tej Łaski, o którą proszę.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu.

Święta Teresko od Dzieciątka Jezus, która podczas swego krótkiego pobytu na ziemi, byłaś zwierciadłem anielskiej czystości, gorącej miłości i zupełnego oddania się Bogu, teraz gdy już otrzymałaś nagrodę za twe cnoty, spojrzyj litościwie na mnie, który z ufnością udaję się do Ciebie. Przemów za mnie słowo do Tej Dziewicy Niepokalanej, której byłaś „kwiatkiem ulubionym”, do Królowej Nieba „która się uśmiechała do ciebie w zaraniu życia twego”.

Błagaj Ją, Która ma taki wpływ potężny na Serce Jezusa, aby mi uprosiła tę Łaskę, o którą proszę, i aby Jej Błogosławieństwo wzmacniało mnie w każdej chwili mego życia, broniło mnie w chwili śmierci i doprowadziło mnie do wiecznej szczęśliwości w Niebie. Amen.

Witaj, Królowo, Matko Litości, * Życie, słodkości i nadziejo nasza, witaj! * Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy, * do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. * A przeto, Orędowniczko nasza, Twoje Miłosierne Oczy obróć na nas * I Jezusa, Błogosławiony Owoc Żywota Twego * po tym wygnaniu nam okaż. * O Łaskawa, o Litościwa, o Słodka Panno Maryo!