Nabożeństwo do Św. Jadwigi Śląskiej.

Zdjęcie: Św. Jadwiga ksieżna polska

(16 Października)

Godzinki do Św. Jadwigi.

Śpiewnik kościelny i książka modlitewna ok. 1850r.

Na Jutrznię

Boże, otwórz nam usta na chwałę spraw Twoich,

Przez któreś jest cudowny zawsze w sługach swoich:

Przybądź nam na ratunek Boże dobrotliwy.

Przez zasługi Jadwigi bądź nam miłościwy.

Chwała Ojcu i Synowi Jego Przedwiecznemu,

I równemu Im w Bóstwie Duchowi Świętemu.

Jak była na początku i zawsze i ninie.

Niech Bóg w Trójcy Jedyny na wiek wieków słynie.

Hymn

Sławo po wszystkim świecie zabrzmij okrzykami,

Jadwigę Świętą ogłoś z cnymi pochwałami.

Ona rodu godnością wielce jest wsławiona,

I z różnymi dworami książąt spokrewniona.

Więcej jednak cnotami z młodu przyświecała.

I doskonałościami wszelkimi jaśniała.

W całym życiu wzorowych cnót zwierciadłem była,

Nabożny przykład z siebie wszystkim zostawiła.

V. O Księżno wzorem twojej świątobliwości:

R. Badż nam wszystkim pomocą do doskonałości.

V. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.

R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

V. Módlmy się: Boże! któryś Świętą Jadwigę od pychy świata tego do pokornego naśladowania krzyża Twojego całym sercem przyprowadzić raczył: daj abyśmy, za jej zasługami i przykładem nauczyli się znikomymi świata rozkoszami gardzić, i w objęciu krzyża Twojego wszystkie przeciwności zwyciężać. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.

R. Amen.

V. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.

R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

V. Błogosławmy Panu.

R. Bogu Chwała.

V. A dusze wiernych zmarłych przez Miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.

R. Amen.

Na Laudes

Przybądź nam na ratunek Boże dobrotliwy… itd. jak na Jutrznię.

Hymn

Śląskiemu za mąż dana była Henrykowi.

Książęciu pobożnemu, wszelkich cnót wzorowi.

A gdy już kilka dziatek mężowi powiła,

Nabożnym się afektem Bogu poświęciła.

Małżonka nakłoniła do wstrzemięźliwości,

Z nim śluby uczyniła statecznej czystości;

W których przez lat trzydzieści ustawicznie trwała.

Anielskiej niewinności prawie się zrównała.

V. Módl się za nami o przeczysta Pani;

R. Byśmy nie byli od ciał pokonani.

V. Panie! wysłuchaj… itd. z modlitwą i wersetami jak na Jutrznię.

Na Prymę

Przybądź nam na ratunek Boże dobrotliwy… itd. jak na Jutrznię.

Hymn

Święta Jadwiga chociaż w cnotach przewyższała,

Na wysokim godności stopniu zostawała;

W najgłębszą się pokorę jednak zanurzyła,

Dumy i szat wybornych przeciwniczką była.

Wrzody chorych i ręce ubogich i nogi,

I sióstr Trzebnickich chusty, i ławki i progi.

I gdziekolwiek kapłańska noga kiedy stała,

Pokorna Księżna miejsca takie całowała.

V. Racz uprosić i nam pokorę prawdziwą:

R. Aby Bóg na nas miał twarz swą miłościwą.

V. Panie! wysłuchaj… itd. z modlitwą i wersetami jak na Jutrznię.

Na Tercję

Przybądź nam na ratunek Boże dobrotliwy… itd. jak na Jutrznię.

Hymn

Sen to u niej zawsze krótki, za łoże tarcica.

Jadać nie chciała mięsa jakby pokutnica.

Ani w trzewikach w zimie choćby nie chodziła.

Ostrymi dyscypliny ciało swe martwiła.

Włosiennicą surową ciało pokrywała,

I grubym pasem boki swoje krępowała.

Gardząc trunkami, same czystą wodę piła,

Która się jej we wino dziwnie przemieniła.

V. Pomóż nam w karności utrzymywać ciało:

R. Aby zmartwione wierzgać nie umiało.

V. Panie! wysłuchaj… itd. z modlitwą i wersetami jak na Jutrznię.

Na Sekstę

Przybądź nam na ratunek Boże dobrotliwy… itd. jak na Jutrznię.

Hymn

Stała się światu cudem wielkiej cierpliwości,

I z ochotą znosiła wielkie przeciwności.

Choć choroby i krzyżów ciężkich doznawała,

Wszystko ona z miłości dla Boga cierpiała.

We wszystkim się pod Wolę Boską poddawała,

I śmierć męża i dziatek statecznie wytrwała.

Gniew z urazy w jej sercu nigdy nie przebywał,

Ani na żadną zemstę nic się nie zdobywał.

V. Daj żebyśmy się cierpliwości nauczyli:

R. A w przeciwnościach z Bogiem się zgadzali.

V. Panie! wysłuchaj… itd. z modlitwą i wersetami jak na Jutrznię.

Na Nonę

Przybądź nam na ratunek Boże dobrotliwy… itd. jak na Jutrznię.

Hymn

Strzeliste akty często do Boga puszczała.

Modląc się jasność świętą na twarzy miewała.

Rozmowa z Bogiem zawsze przyjemną jej była.

Zdało się jakoby ją w górę podnosiła.

Częstokroć Mękę Pańską rozpamiętywała,

I w krzyżu Zbawiciela mocno się kochała.

Przetóż się Jezus dziwnie Jadwidze objawił,

I onę z Krzyża Ręką Swoją błogosławił.

V. Zagrzej serca nasze, niech w modlitwach pałają,

R. Niech Miłosierdzie Boskie zawsze wychwalają.

V. Panie! wysłuchaj… itd. z modlitwą i wersetami jak na Jutrznię.

Na Nieszpory

Przybądź nam na ratunek Boże dobrotliwy… itd. jak na Jutrznię.

Hymn

Serce czułą ku bliźnim miłością pałało.

Jawne szczodrobliwości dowody dawało.

Świadkiem tego fundusze w Trzebnickim kościele,

Których ta święta Księżna założyła wiele.

Którzy się we więzieniach, w nędzy znajdowali,

Ratunku i pomocy od niej doznawali,

Matką była ubóstwu i cuda czyniła,

I dwom choćby wisielcom życie przywróciła.

V. Wzbudź nas, Patronko nasza! do bliźnich miłości,

R. Byśmy sami od Boga zyskali litości.

V. Panie! wysłuchaj… itd. z modlitwą i wersetami jak na Jutrznię.

Na Kompletę

Nawróć nas Panie Boże! gdyż nasze zbawienie;

Ty jesteś, a nam grzesznym odpuść przewinienie.

Przybądź nam na ratunek Boże dobrotliwy… itd. jak na Jutrznię.

Hymn

Święta Jadwiga także dar proroctwa miała,

I mężowi i dziatkom śmierć przepowiedziała.

Przyszłe zdarzenia także innym objawiła,

I swą godzinę śmierci naprzód wyznaczyła,

Przy zgonie odwiedzili Jadwigę niebianie.

Zapraszając do nieba na wieczne mieszkanie.

Pan Jezus służebnicę swoją wziął do siebie.

Abyśmy w niej Patronkę pewną mieli w niebie.

V. Proś Święta Jadwigo Boga wszechmocnego,

R. Aby nas zachował od potępienia wiecznego.

V. Panie! wysłuchaj… itd. z modlitwą i wersetami jak na Jutrznię.

Polecenie Godzinek

Z pokłonem Jezu Chryste ofiarujem Tobie,

Te Godzinki ku większej czci Twej i ozdobie.

Ku większemu Twej wiernej Sługi wychwaleniu,

A nam ku szczęśliwemu wiecznemu zbawieniu.

A z tymi godzinkami racz przyjąć łaskawie,

Serca nasze i poświęć je ku Boskiej sprawie.

Byśmy na wzór Jadwigi z nimi Ci służyli,

I z nią i ze Świętymi w Niebie wiecznie żyli.

† † †

Godzinki na cześć Św. Jadwigi, Patronki Polskiej

Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza 1883

NA JUTRZNIĄ.

Panie otwórz wargi moje

A usta będą opowiadać Chwałę Twoją.

Boże przybądź ku ratunkowi memu.

Panie pokwap się ku wspomożeniu memu

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,

Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ.

Święta Jadwigo! nad polskimi niwy

Świecisz jak gwiazda, tak jasna i błoga

Ciebie o pomoc błaga nieszczęśliwy

Naród — o daj mu powrócić do Boga,

Bośmy przebrali grzechów naszych miarę,

I winy nasze dziś nad nami ciężą.

O wróć nam, wróć nam, utraconą wiarę,

Niechaj łzy nasze, gniew boski zwyciężą!

Święta Jadwigo, w smutku i potrzebie,

O bądź Ty naszą opiekunką w niebie.

Antyfona.

Niewiastę mężną któż znajdzie? daleko i od ostatecznych granic cena Jej! Ufa w niej serce męża Jej a korzyści nie będzie potrzebować. Odda mię dobrem a nie złym po wszystkie dni żywota swojego.

V. Obrał ją Bóg i wybrał ją sobie,

R. I w pokoju swoim dał jej mieszkanie.

V. Módlmy się. O Święta Jadwigo, któraś w takiej pokorze i gorliwości pracowała nad zbawieniem swoim, i przy pomocy Boga zwyciężyłaś świat i siebie, uproś nam łaskę abyśmy poprzestali wszystkich złych nałogów naszych, i szczerze i serdecznie nawrócili się do Boga, i Jego przez przykładne życie naśladując — nagrodę świętych znaleźć mogli.

R. Amen.

V. Panie wysłuchaj modlitwę moją,

R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.

V. Błogosławmy Panu,

R. Bogu Chwała.

V. A dusze Wiernych zmarłych przez Miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju wiecznym.

R. Amen.

NA LAUDES.

Panie otwórz wargi moje

A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie

Boże przybądź ku ratunkowi memu

Panie pospiesz ku wspomożeniu memu.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu

jak była na początku teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ.

Z Tobą krzyżową pragnę odbyć drogę

Z Tobą pod krzyżem zbawienia usiędę,

Bo własną siłą tylko upaść mogę.

Z Tobą pod krzyżem płakać; kochać będę,

Naucz mnie w życiu być dobrą, pobożną,

Cieszyć strapionych, smutnych, łzy ocierać—

Naucz mnie w mowie być zawsze ostrożną,

Naucz mnie w Bogu i żyć i umierać.

Święta Jadwigo, w smutku i potrzebie

Bądź zawsze naszą opiekunką w Niebie.

Antyfona.

Szukała wełny i lnu i robiła dowcipem rąk swoich. Stała się jako okręt kupiecki, z daleka przywożący żywność swoją. I w nocy wstawała i dawała korzyść domownikom swoim i pokarmy służebnicom swoim.

V. Rozlała się wdzięczność po wargach Twoich

R. Przeto Cię ubłogosławił na wieki.

V. Módlmy się: Święta Jadwigo — uboga wśród bogactw, pokorna wśród Chwały, ale bogata miłością Boga i bliźniego, chwałą Twoją było błogosławieństwo Nieba i ziemi, uproś nam u Boga tę łaskę, abyśmy przez pobożne uczynki chrześcijańskie, osobliwie miłosierdzie nad bliźnim, obietnic Chrystusowych, godnymi się stać mogli.

R. Amen.

Końcowe wersety jak po modlitwie na Jutrznię.

NA PRYMĘ.

Panie otwórz wargi moje,

A usta moje opowiadać będą Chwałę Twoją.

Boże przybądź ku ratunkowi memu.

Panie pospiesz ku wspomożeniu memu.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu

jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ.

Święta Jadwigo! której Imię noszę

Któraś przyjęła opiekę nade mną

Nie daj, ze łzami oto Ciebie proszę,

By ta opieka stała się daremną.

Idąc przez ostre życia tego ciernie

Daj, bym miłości świętem życiem żyła.

Ciebie na ziemi naśladując wiernie,

Z Tobą na wieki w Niebie się złączyła.

Święta Jadwigo, w smutku i potrzebie,

Bądź zawsze naszą opiekunką w Niebie.

Antyfona.

Oglądała rolę i kupiła ją i z pożytku rąk swoich, nasadziła winnice. I przepasała mocą biodra swoje i wzmocniła ramiona swoje. Skosztowała i ujrzała iż dobre jest kupiectwo jej, nie zgaśnie w nocy kaganiec jej. Rękę swą ściągnęła do nocnych rzeczy, a palce jej ujęły wrzeciono. Rękę swą otworzyła ubogiemu, a dłonie swe ściągnęła ku niedostatecznemu.

V. Wybrał ją Bóg i obrał ją sobie

R. A w przybytku swoim dał jej mieszkanie.

V. Módlmy się: Święta Jadwigo, któraś tak serdeczną miłością Boga umiłowała, i tę miłość we wszystkich sprawach życia Twego okazywała, uproś mi tę Łaskę, aby serce moje Boga nad wszystko miłowało, mając w nienawiści to wszystko, co nie jest godne kochania i aby wszystkie nieporządne uczucia w sercu moim były wyniszczone, a prawdziwa Miłość Boska w nim zapalona była. Amen.

Końcowe wersety jak po modlitwie na Jutrznię.

NA TERCJĘ.

Panie otwórz wargi moje,

A usta moje będą opowiadać Chwałę Twoją.

Boże przybądź ku ratunkowi memu

Panie pospiesz ku wspomożeniu memu,

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,

jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen

PIEŚŃ.

Święta Jadwigo! życia mego wzorze,

Do Ciebie serce zbolałe się spieszy,

Do Ciebie woła, w miłości pokorze,

Niechaj Twa pamięć w smutkach mnie pocieszy.

Do Ciebie wołam jak do mojej matki,

Jak dziecko Tobie duszę mą otworzę,

Miłości własnej i świata dostatki,

U stóp Twych świętych, w ofierze położę !

Święta Jadwigo! w smutku i potrzebie

Bądź zawsze naszą opiekunką w Niebie.

Antyfona.

Nie będzie się bała domowi swemu zimna śnieżnego; bo wszyscy domownicy Jej mają po dwoje sukien. Obicie sprawiła sobie; bisior i szkarłat odzienie Jej. Znaczny jest mąż Jej w radzie gdy usiędzie między starszymi ziemi. Rąbek urobiła i sprzedała i pas podała Chananejczykowi. Moc i ochędóstwo Jej; i śmiać się będzie czasu potomnego.

V. Wspierać ją będzie Bóg Obliczem Swoim.

R. Bóg w pośrodku Niej; wzruszony nie będzie.

V. Módlmy się: Święta Jadwigo, któraś ani ułomnością natury ludzkiej, ani poszeptem miłości własnej, ani złością świata, od dobrych raz powziętych postanowień, odwieść się nie dała, aleś je przy pomocy boskiej szczęśliwie do skutku przywiodła, uproś mi tę łaskę wytrwałości i wierności, abym w moich dobrych przedsięwzięciach i postanowieniach, którem tak wiele razy czyniła, Boga więcej nie obrażać, trwała tak statecznie, żeby ani śmierć, ani życie, od tego mnie oddalić nie mogło.

Końcowe wersety jak po modlitwie na Jutrznię.

NA SEKSTĘ.

Panie otwórz wargi moje,

A usta moje będą opowiadać Chwałę Twoją.

Boże przybądź ku ratunkowi memu,

Panie pospiesz ku wspomożeniu memu!

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,

jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ.

Święta Jadwigo! Widzisz me cierpienia,

I Tyś podobne, w Twej duszy nosiła,

Święta Jadwigo! Słyszysz me westchnienia

I Tyś podobne w Twem sercu tłumiła!

I Tyś nad grobem Twych dzieci płakała

Ale Bóg Twoje łzy pobłogosławił,

O daj bym łzami tak Boga kochała,

By Bóg dla łez tych, moją duszę zbawił.

Antyfona.

Usta swe otwiera mądrości, a zakon miłosierdzia na języku Jej. Upatrywała ścieżki domu swego, a chleba próżnując nie jadła. Powstali synowie Jej i szczęśliwą sławili, mąż Jej chwalił Ją, wiele córek zebrało bogactwo, Tyś przewyższyła wszystkie. Omylna jest piękność i marna jest wdzięczność, niewiasta bojąca się Boga, ta będzie chwalona. Dajcie jej z owoców ręku jej, a niech ją chwalą w bramach uczynki Jej.

V. Rozpłynęła się Łaska w uściech Twoich.

R. Dlatego pobłogosławił Cię Bóg na wieki.

V. Módlmy się: O Święta Jadwigo, któraś w takiej cierpliwości i pogodzie serca znosiła wszystkie krzyże i boleści życia, i tym, którzy cierpień twych były przyczyną z całegoś serca przebaczała, uproś mi u Boga tę łaskę, żebym nigdy nikogo nie miała w nienawiści, wszelkie zaś krzyże i prześladowania, abym nie ulęknionym sercem i mężnie i ochotnie dla Boga znosiła.

R. Amen.

Końcowe wersety jak po modlitwie na Jutrznię.

NA NONĘ.

Panie otwórz wargi moje

A usta moje będą opowiadać Chwałę Twoją.

Boże przybądź ku ratunkowi memu,

Panie pospiesz ku wspomożeniu memu.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,

jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ.

Święta Jadwigo! pod krzyżem upadam,

Podaj mi rękę abym nie zginęła!

Wszystkie me żale, u stóp Twoich składam

Ale nie proszę, byś krzyż ze mnie zdjęła!

Boś Ty na krzyżu Boga była miała,

Wesprzyj mnie łaską, bym taką została.

Za twym przykładem daj bym krzyż nosiła.

Za twym przykładem bym Boga kochała.

Święta Jadwigo w smutku i potrzebie

Bądź zawsze naszą pośredniczką w Niebie.

Antyfona.

Nie wzgardzaj duszy łaknącej i nie drażnij ubogiego w niedostatku jego. Nie trap serca człowieka niedostatecznego, a nie odwracaj oblicza twego od potrzebującego.

V. Wybawiłeś mnie Panie z rąk szukających duszy mojej.

R. I z bram ucisków, które mnie otoczyły.

V. Módlmy się: Święta Jadwigo, któraś tak ostrożną była w każdej mowie Twojej, żeś nigdy nikogo żadnym nie obraziła słówkiem, uproś mi tę Łaskę, abym była wolna od szkalujących języków i sama będąc ostrożną, żebym nikomu mową swoją nie szkodziła.

R. Amen.

Końcowe wersety jak po modlitwie na Jutrznię.

NA NIESZPORY.

Panie otwórz wargi moje

A usta moje będą opowiadać Chwałę Twoją.

Boże przybądź ku ratunkowi memu,

Panie pospiesz ku wspomożeniu memu.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,

Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ.

Święta Jadwigo! Wśród bogactw uboga

Tyś była wszystkich cierpiących pociechą.

Wszystkich miłując dla miłości Boga

Tyś nie wzgardziła najuboższą strzechą!

Uczyń mnie także dobrą, miłosierną

I w każdej sprawie i mowie łagodną

I obowiązkom życia mego wierną,

W duszy spokojną i w myśli swobodną.

Święta Jadwigo, w smutku i potrzebie

Bądź zawsze naszą opiekunką w Niebie.

Antyfona.

Nie odwracaj oczu twoich od ubogiego dla gniewu, a nie dopuszczaj proszącym z tyłu Cię przeklinać. Bo tego, który Cię w gorzkości duszy przeklina, modlitwa wysłuchana będzie: a wysłucha go ten, który go stworzył. Wybaw tego, który krzywdę cierpi z ręki pysznego, a nie kwaśno znoś na duszy Twojej. Na sądzie bądź miłosierny, sierotom jako ojciec, a matce ich miasto męża. I będziesz Ty jako Syn najwyższego posłuszny, i zmiłuje się nad Tobą więcej niźli Matka.

V. Wedle wielkości miłosierdzia Twego

R. Wybawiłeś mnie od lwów ryczących i gotowych na pożarcie moje.

V. Módlmy się: Święta Jadwigo, całą nadzieję Twoją w Bogu pokładając, którego woli zawsze i we wszystkim tak powolną byłaś, uproś mi u Boga tę Łaskę, żeby w każdym utrapieniu moim Bóg i Anioł-Stróż byli mi ratunkiem i pociechą, żebym życiem i zdrowiem służąc Bogu i bliźniemu wedle duszy i ciała zawsze i wszędzie pożyteczną była.

R. Amen.

Końcowe wersety jak po modlitwie na Jutrznię.

NA KOMPLETĘ.

Panie otwórz wargi moje,

A usta moje będą opowiadać Chwałę Twoją.

Boże przybądź ku ratunkowi memu,

Panie pospiesz ku wspomożeniu memu.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,

Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

PIEŚŃ.

Święta Jadwigo, w ostatniej godzinie

Gdy śmierć już będzie zamykać powieki,

Niech dziecko Twoje nędznie nie zaginie,

O okaż nad nim moc Twojej opieki!

Daj mi się z Bogiem pojednać; połączyć,

A jeżeli na ziemi żyłam bez pociechy,

Daj mi w pociesze to życie zakończyć.

Święta Jadwigo! w smutku i potrzebie

Bądź zawsze naszą opiekunką w Niebie.

Antyfona.

Kto się Boga boi będzie czynił dobrze; a kto się trzyma sprawiedliwości dostanie jej. Nakarm i go chlebem żywota i rozumienia, a wodą mądrości zbawiennej napoi go; i umocni się w nim i nie pochyli się. Wesele i euforia będzie skarbnicą nad nim i imienia wiecznego dziedzicem go uczyni.

V. Z ślicznością Twoją i pięknością Twoją

R. Spiesz się szczęśliwie; postępuj i króluj.

V. Módlmy się: Święta Jadwigo, która żyjąc w Bogu, w Bogu życie szczęśliwie zakończyłaś, uproś mi Łaskę świętego życia i błogosławionej śmierci; aby Łaskawy Sąd Boski po śmierci mojej nastąpił; abym z Tobą Boga mojego na wieki kochać mogła; o co Cię serdecznie proszę.

R. Amen.

Końcowe wersety jak po modlitwie na Jutrznię.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

Litania do Św. Jadwigi, Księżniczki Śląskiej

Arka pociechy 1880r.

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za nami.

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Święta Jadwigo,

Święta Jadwigo, Patronko Śląska i Ojczyzny naszej,

Święta Jadwigo, ozdobo Kościoła Świętego,

Święta Jadwigo, chwało książęcego stanu,

Święta Jadwigo, zgromadzenie panien,

Święta Jadwigo, ogrodzie w cnoty obfity,

Święta Jadwigo, zwierciadło nabożeństwa,

Święta Jadwigo, wizerunku świątobliwości,

Święta Jadwigo, nauczycielko pokory,

Święta Jadwigo, przykładzie cichości,

Święta Jadwigo, splendorze czystości,

Święta Jadwigo, matko ubogich i sierot,

Święta Jadwigo, ucieczko opuszczonych,

Święta Jadwigo, chorych cudowna lekarko,

Święta Jadwigo, wskrzesicielko umarłych,

Święta Jadwigo, prorokini przyszłych rzeczy,

Święta Jadwigo, perło wdów droga,

Święta Jadwigo, niewinności pokutująca,

Święta Jadwigo, pogardzenie świata,

Bądź nam miłościw, Przepuść nam, Panie.

Bądź nam miłościw, Wysłuchaj nas, Panie.

Przez zasługi i prośby Jadwigi Świętej, Wybaw nas, Panie.

Od głodu, moru i wojny,

Od grzmotów i gwałtownej niepogody,

Od wszego złego,

Od gniewu i niełaski Twojej,

Od nieprzyjaciół dusznych i cielesnych,

Od wszelkich chorób i od wątpienia zbawienia naszego,

Od nagłej śmierci i potępienia wiecznego,

W dzień Sądu Twego,

My nędzni grzesznicy Ciebie prosimy, Wysłuchaj nas, Panie.

Abyś nam grzechy nasze, przez przyczynę Św. Jadwigi odpuścić raczył, Ciebie prosimy, Wysłuchaj nas, Panie.

Abyś nas z Ojcowską cierpliwością, do pokuty przyprowadzić raczył,

Abyś pokoju i pomyślności narodów bronić raczył,

Abyś światłość wiary w Kościele Twoim Świętym utrzymać raczył,

Abyś wszelkie nieprzyjaźnie, w zgodę i miłość przemienić raczył,

Abyś nas przez przyczynę Jadwigi Świętej wysłuchał,

Jezu, Synu Boży,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…

Antyfona

O Jadwigo ulubiona, w poczet Świętych policzona, przejednaj mi Boga mego, uproś z Łaski Miłość Jego.

V. Z tym kształtem twarzy postępuj gorliwie,

R. Postępuj w drodze i króluj szczęśliwie.

V. Módl się za nami Święta Jadwigo.

R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.

V. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.

R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

V. Módlmy się: Boże, co Sam łaski udzielasz i dajesz chwałę, otwórz nam litościwie skarb Twego Miłosierdzia i udziel Twojej pomocy nie mającym tu na ziemi trwałego mieszkania: abyśmy za wstawieniem się Świętej Jadwigi do przyszłego Chwały Twego Królestwa, którego szukamy, szczęśliwie doprowadzeni być mogli. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.

R. Amen.

Lub:

V. Módlmy się: Boże! któryś Błogosławioną Jadwigę od światowej wspaniałości do pokornego naśladowania Krzyża Twego, całym sercem przejść nauczył; użycz abyśmy jej zasługami i przykładem nauczyli się deptać przemijające rozkoszy świata, i w obłapieniu Twego Krzyża wszystkie nasze zwyciężać przeciwności. Przez Chrystusa, Pana naszego.

R. Amen.

Lub:

V. Módlmy się: O Boże, któryś Duchem Twoim Świętą Jadwigę oświecił i wzmacniał, powaby światowej okazałości unikać i za nich poczytać w porównaniu chwały niebieskiej, do której przez Jezusa powołani jesteśmy, jako też usiłowanie serdeczne zbawiennego krzyża Chrystusowego; udziel i nam Twej łaski, abyśmy mężnie walczyli, krzyża się trzymając wiary dochowali, wiernymi się ukazali, wszystkie pokusy światowe zwyciężyli w nadziei żywota wiecznego, przez Jezusa Chrystusa Pana naszego, który z Tobą i z Duchem świętym żyje i króluje, Bóg na wieki weków.

R. Amen.

† † †

Litania na cześć Świętej Jadwigi.

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, módl się za nami!

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad Pannami,

Święta Jadwigo,

Ty zbawienia pragnąca uczennico Ukrzyżowanego,

Ty pielgrzymko na drodze prawdziwej bojaźni Boskiej,

Ty wysoki wzorze wiary i miłości,

Ty troskliwy stróżu czystości i niewinności,

Ty zwierciadło posłuszeństwa przeciwko Bogu,

Ty wzorze cichości i cierpliwości chrześcijańskiej

Ty czcigodna zwyciężycielko próżności światowej,

Ty naśladowania godny wzorze pokory pobożnej,

Ty chwalebna wojowniczko i zwyciężycielko siebie samej,

Ty ostra i niewinna pokutniczko,

Ty natchniona przyjaciółko nabożnych modłów,

Ty waleczny rycerzu w umartwieniu siebie samej,

Ty dobrowolna uboga wpośród przepychu i bogactw,

Ty wybrane naczynie Pańskie,

Ty czcigodna matko miłosierdzia,

Ty aniele Boskiej Opatrzności nad ubogimi,

Ty niezmordowane staranie około chorych,

Ty miłości pełna pociecho smutnych,

Ty ucieczko utrapionych,

Ty opieko wdów i sierot,

Ty pociecho płaczących,

Ty światło niewidomych,

Ty podporo chromych,

Ty kotwico w każdej potrzebie i niebezpieczeństwie,

Ty ozdobo Kościoła,

Ty perło w koronie książąt,

Ty niezapomniana nauczycielko i dobrodziejko,

Ty wspaniała Patronko Śląska,

Panie i Boże Najświętszy, my niegodne stworzenia Twoje skruszonym sercem do Ciebie Najmiłosierniejszy wołamy:

Bądź nam miłościw, Przepuść nam, Panie.

Bądź nam miłościw, Zmiłuj się nad nami.

Który Łaskę Twoją obficie na Św. Jadwigę zlałeś, Wysłuchaj nas, Panie!

Który Św. Jadwigę łaskawie i cudownie w tym życiu prowadziłeś,

Któryś wierną sługę według niedościgłych Wyroków Twoich, nawiedzał, ale też Łaską Twoją wspierał i umacniał,

Który świętą bronią wiary, nadziei i miłości zwycięstwo i wieczną koronę onej osiągnąć dałeś,

Któryś onę godną znalazł i chwały Synów Bożych dopuścić raczył,

Któryś onę z nieskończonego Miłosierdzia z doczesności uwolnił,

Niech i my przed Obliczem Twoim Łaskę znajdziemy,

Od wszego złego, Wybaw nas, Panie!

Od największego złego od grzechu,

Od gniewu i niełaski Twojej,

Od niebezpieczeństwa śmierci wiecznej,

Od wszelkiej nędzy, której zapobiec nie możemy,

Od zwątpienia i kłopotów,

Od wszelkiego nawiedzenia ciężkiego moru i klęsk powszechnych,

W Dzień Sądu,

My grzeszni Ciebie prosimy, Wysłuchaj nas, Panie!

Abyś nas według naszych nikczemnych uczynków i wielkości grzechów naszych sądzić nie raczył,

Abyś nam według nieskończonego Miłosierdzia Twego dla zasług Jezusa odpuścić raczył,

Abyś nas z ojcowską troskliwością do pokuty prowadzić raczył,

Abyś nas w bojaźni Twojej, w ochotnym i wdzięcznym posłuszeństwie przeciwko Twoim zastępcom zwierzchności naszej umacniać i utwierdzać raczył,

Abyś pokój i pomyślność narodów bronić raczył,

Abyś światłość wiary w Kościele Swoim Świętym utrzymać raczył,

Abyś wszelkie nieprzyjaźnie w zgodę i miłość przemienić raczył,

Abyś wszystkich czcicieli Błogosławionej Twojej sługi i łaski pełnej księżniczki według nieograniczonego Miłosierdzia Twego w naśladowaniu jej cnót Łaską Twoją wspierać raczył,

Jezu, Synu Boży

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…

V. Módl się za nami Święta Jadwigo.

R. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusa Pana.

V. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.

R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

V. Módlmy się: O Boże! któryś duchem Twoim Świętą Jadwigę oświecił i wzmacniał, powaby światowej okazałości unikać i za nic poczytać w porównaniu chwały niebieskiej, do której przez Jezusa powołani jesteśmy, jako też umiłowanie serdeczne zbawiennego Krzyża Chrystusowego, udziel i nam tej Łaski, abyśmy mężnie walczyli, Krzyża się trzymając wiary dochowali, wiernymi się okazali, i wszystkie pokusy światowe zwyciężyli w nadziei żywota wiecznego. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje Bóg na wieki wieków.

R. Amen.

Hymn do Św. Jadwigi, Księżniczki Śląskiej

Arka pociechy 1880r.

Jadwigo błogosławiona, * Bądź wszędzie od wszystkich czczona, * Żeś wielką chwała odziała * Kraj nasz, w którymś królowała.

Coś ty dla Boga czyniła, * Jak świętą, cnotliwąś była, * Nikt w najwyborniejszej mowie, * Dostatecznie nie wypowie.

Prosimy, Święta Patronko, * państw naszych Opiekunko, * Niech za twymi przyczynami, * Bóg się zmiłuje nad nami.

Władza, cześć, chwała i sława, * Niechaj nigdy nie ustaje. * Bogu Ojcu i Synowi, * Oraz Świętemu Duchowi. Amen.

Rozmyślania i modlitwy w czasie oktawy uroczystości Św. Jadwigi dla ćwiczenia się w znakomitszych Jej cnotach

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Przygotowanie się na każdy dzień.

Modlitwa. Racz mi, o Boże, Ducha Twego Świętego udzielić, a z Nim Łaskę pobożności, abym owe cnoty w których Św. Jadwiga służebnica Twoja się ćwiczyła, w tej nabożnej godzinie z pożytkiem rozmyślał(-a). Oczyść serce moje z każdego grzechu, oświeć rozum mój Światłością Twoją, aby pragnienie wszelkiej cnoty we mnie ożywione, serce moje miłością zagrzane i Łaska Twoja skuteczna została. Oto Cię proszę przez Jezusa Chrystusa, Syna Twego i przez zasługi Świętej Jadwigi. Amen.

Dzień pierwszy.

W młodych latach jeszcze widzimy Św. Jadwigę od Boga szczególniejszymi Łaskami obdarzona i one z tychże szczerze korzystającą. Nade wszystko okazuje nam się jej bojaźń Boga, i pobożność, która w późniejszych latach coraz bardziej wzrastała, i która niezmordowana gorliwością w innych zaszczepiać pragnęła. Czytamy w jej żywocie jako we dnie i w nocy na modlitwie trwała, w modlitwie cudownym sposobem zachwycona i jasnością niebieską otoczona bywała. Szczególniej miłowała ta Święta, kościelne nabożeństwa, od których i największe niepogody one wstrzymać nie zdołały. Każdodziennie na kilku Mszach obecna była, i nigdy przed całkowitym ukończonym nabożeństwem nie wychodziła z kościoła; a choćby często aż do południa bawiła w Domie Bożym na modlitwie z twarzą do ziemi zwrócona i na kolanach klęczącą, na której po jej śmierci twarde odciski znaleziono. Jej dusza ciągle Bogiem zajęta była — czyliż Św. Jadwiga między ludźmi bawiła lub nie — bądź w czasie obiadu. albo w podróży, i stąd zażywała osobliwszej słodyczy.

Ach jak wielce różni się nabożeństwo moje od nabożeństwa Św. Jadwigi! jakież lenistwo i ospałość, oziębłość i roztargnienie przerywa moje nabożeństwa? Panie, niech to więcej nie będzie, a serce moje niech miłością do Ciebie się rozgrzeje. Uproś mi Ty Św. Jadwigo tę Łaskę, abym Boga ciągle przed oczami miał(a), ochotnie się modlił(a), rozmyślał(a), w pobożnych rozmowach się kochał(a), zbawienne pisma czytał(a), i tylko Słowa Bożego pożądał(a). Jak prędko na tym stopniu doskonałości stanę; to się też słowa Chrystusowe na mnie wypełnią: „Błogosławieni którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Amen.

Na zakończenie mów każdy dzień litanię do Św. Jadwigi.

Dzień drugi.

Napomnienie Jezusa: „Uczcie się ode Mnie, albowiem jestem cichy i pokornego serca“, doskonale zrozumiała Św. Jadwiga i według możności niebieskiego Mistrza naśladowała. Do zadziwienia to, jak daleko ta Święta w pokorze postąpiła, ozdabiała ją jak kamień drogi, a czym więcej się uniżała, tym bardziej w oczach Boga i ludzi wywyższona została. W każdej rzeczy w pokorze się ćwiczyła, uważając jej ubiór, nikt by się nie był spodziewał w tej prostej i grubej sukni księżniczki; nigdy na niej nie postrzeżono klejnotów, złota, albo jedwabiu! — O sobie tak nisko rozumiała, iż się za najniższą sługę wszystkich uważała, dlaczego często zgiętymi kolanami ubogim pokarm podawała, albo trędowatym nogi myła. Z tych powierzchownych znaków można się dorozumieć o Jej głębokiej pokorze w duszy, którą wprawdzie najlepiej Bóg poznawał.

Święta Jadwigo, któraś szczerze Jezusa naśladowała, spojrzyj miłosiernym okiem na mnie, i uproś mi u Boga, abym samego (samą) siebie dokładnie nikczemność moją poznał(a), a oddaliwszy od siebie wszelką pychę, zarozumiałość i próżność światową, godnym (godną) się stał(a) Obietnic Chrystusowych, które tymi słowy nam dał: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest Królestwo Niebieskie“. — Amen.

Na zakończenie mów każdy dzień litanię do Św. Jadwigi.

Dzień trzeci.

Ktokolwiek dąży do doskonałości chrześcijańskiej, prawdopodobnie się przekonał o owych przeszkodach, które świat gotuje. Potrzeba więc to źródło złego, od świata się oddalić. Prawda, iż co do ciała tego nie zawsze dokazać możemy, ale duchem jak Św. Jadwiga nas uczy. Wszystkie rozkosze światowe dla niej przysposobione były, szlachetnej urody, bogata, w czci i uszanowaniu u ludzi, wszystko co tylko serce by było pożądała posiadać mogła, jednak pogardziła światem i jego przemijającymi rozkoszami i dobrami! Jakże bowiem mogła serce swoje do tych rzeczy przywiązać, a od Boga oderwać? Na nigdy i z Św. Pawłem Apostołem mogła mówić: „Ja dla świata, a świat dla mnie ukrzyżowany jest.

Ach gdybym i ja tak o sobie mógł (mogła) mówić, a uciechy już w światowych rzeczach nie znajdował(a). Dopomóż mi Św. Jadwigo przez twoją przyczynę, abym dokładnie poznał(a) jak nieroztropnie postępuję chcąc Bogu i światu zarazem służyć. Nie może to być, bo kto nie zbiera z Chrystusem, ten rozprasza. Niech często nad nikczemnością doczesnego świata się zastanawiam, a śmierć co dziennie sobie przypominam, a gdy godzina śmierci nadejdzie, lękać się nie będę, bo będę miał(a) ów pokój, którego świat dać nie może, i w nim znajdę zbawienie jako napisano: „Błogosławieni pokój czyniący, albowiem synami bożymi nazwani będą”. — Amen.

Dzień czwarty.

Czym trudniej znaleźć cnotę Bogu najprzyjemniejszą i szczególniejszymi nagrodami w przyszłości ukoronowana, tym czcigodniejsza nam być powinna, jest to cnota czystości, która Św. Jadwigę wielce ozdabiała. Wiadomo nam, iż dwunastoletnia tylko z posłuszeństwa w stan małżeński wstąpiła (przewyższając stan panieński nad małżeński), iż zarazem i w tym stanie przez trzydzieści lat w dziwnej czystości żyła, jak mało podobnych przykładów mamy. I to jeszcze, aby się w tym świętym zamiarze umocnić, oto z małżonkiem swoim pobożnym przed Biskupem ślub czystości uczyniła. W tym się to okazuje męstwo Św. Jadwigi w wielkim świetle, które dla owych nieprzystępne jest, którzy niewolnikami ciała swego są.

Mój Boże! z boleścią czuję jeszcze w sobie bodziec ciała i zginę, o ile Łaska Twoja ratować mnie nie będzie. Uproś mi Św. Jadwigo tę potrzebną Łaskę, abym z kajdan ciała mego uwolniony(-a), posłusznym i czystym sercem Panu służył(a), bo natenczas dopiero wypełnienia Obietnic Jezusa Chrystusa spodziewać się mogę: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądają”. Amen.

Na zakończenie mów każdy dzień litanię do Św. Jadwigi.

Dzień piąty.

Chcąc ciało posłuszne duchowi uczynić, musimy pożądliwość jego przez umartwienie w wszystkim i choćby niekiedy w pozwolonych rzeczach poskromić, gdyż inaczej nigdy nie potrafimy Bogu godnie w duchu i w prawdzie służyć. Uważajmyż: życie Św. Jadwigi, a zdumiewać się musimy, widząc jak surowo z ciałem swoim obchodziła. Nie dosyć iż przez czterdzieści lat ciągle pościła, często o samym chlebie i wodzie, ciało biednie pokrywała, na deskach nigdy na łóżku nie sypiała, boso i w największą zimę chodziła, gdzie i śnieg krwawe znaki okazywał: jeszcze i surową suknię włosienny pas na gołym ciele aż do śmierci nosiła, i często aż do krwi się sama, albo potajemnie przez innych się biczowała. Niepojęta surowość przy tak świątobliwym życiu.

Jakież dowody ducha pokutnego ja grzeszny człowiek okazać mogę? Ach! Św. Jadwigo wyznać muszę, za nadto troskliwym dla ciała mego dotąd byłem(am), wszelkich wygód dla niego szukałem(am)! dopomóż mi przez zasługi twoje u Pana Boga, ażebym odtąd w umartwieniu ciała mego się ćwiczył(a), pomnąc na owe nieszczęście, w które od młodych lat już ciało mnie wprowadziło; dopomóż mi Św. Jadwigo, grzechy młodości mojej teraz odpokutować i opłakiwać, abym z tobą społecznie w Niebie się cieszył(a), jako Zbawiciel przyobiecał: „Błogosławieni, którzy się smucą i płaczą, albowiem będą pocieszeni”. — Amen.

Na zakończenie mów każdy dzień litanię do Św. Jadwigi.

Dzień szósty.

Do Nieba oprócz Drogi Krzyżowej, innej nie ma, a zatem życie Chrześcijanina napełnione jest cierniem i nikt od niego wolnym nie zostaje, o ile Bóg właśnie tych kocha, których nawiedza. Aby te nawiedzenia Boskie zbawiennie znosić można, potrzebna nam jest cierpliwość, cnota, którą też Św. Jadwigę wielce ozdabiała. Nie jednego krzyża doznawała ona w życiu swoim, męża jej zdradzieckim sposobem w niewolę wzięto i zraniono, najmilszy syn Henryk w wojnie z Tatarami życie utracił, a resztę dzieci śmierć pozabierała, a przy tym i przykrych nader obmowisk i zniewag od złośliwych języków ludzkich doznać musiała. A to wszystko z niebieską cierpliwością znosiła, i nie więcej na to nie mówiła, jak tylko: ,,ta jest Wola Boża, a co się Jemu podoba i nam podobać się musi”, albo przy zelżywościach od innych: „Czemużeś to uczynił? Niech ci Bóg odpuści”.

Św. Jadwigo, uproś mi cichość i cierpliwość, albowiem trudno bardzo znoszę przykrości; nie przestaję narzekać, gdy na mnie przyjdzie boleść albo niezasłużone zmartwienie. ale odtąd według twego przykładu chcę żyć jako Chrześcijanin, i wszystkim cichym i miłości pełen się okazać, abym się stał(a) uczestnikiem (uczestniczką) owej nagrody, którą Jezus Chrystus tymi słowy przyobiecał: „Błogosławieni cisi, albowiem oni ziemię odziedziczą“. — Amen.

Na zakończenie mów każdy dzień litanię do Św. Jadwigi.

Dzień siódmy.

Czcząc ludzi różnego wyznania wiary pomiędzy sobą żyjących i pracujących, wypadałoby się zapytać: po czymże można pomiędzy tylu prawdziwych Chrześcijan poznać? Zbawiciel Sam na to odpowiada: „Po tym was poznawać będą iżeście Moi uczniowie, o ile się wzajemnie miłować będziecie”. — Więc miłość bliźniego jest oprócz prawdziwej wiary znak nieomylny po wszystkie czasy. Jadwiga Święta w tej cnocie wysoki stopień doskonałości osiągnęła, z jej uczynków miłosierdzia nieśmiertelny pomnik w sercach ludzkich powstał, i dziś jeszcze przypominają mury klasztoru Trzebnickiego owe dobrodziejstwa, których biedny lud przez sześć wieków doznawał. Jako matka dla wszystkich w kraju troskliwą była, ubogim sama potrawy gotowała, chorych opatrywała własnymi rękami, cudzym gościnność świadczyła, nagich okrywała, uwięzionym i na śmierć osądzonym wolność przywracała. Z wielkich dochodów swoich zaledwie setną cząstkę dla potrzeb domowych zostawiała — resztę kościołom i ubogim rozdawała. Nikt z ubogich bez jałmużny od niej nie odszedł, a ktokolwiek w potrzebie się do niej udał znalazł ratunek, albowiem w wszystkich tylko czciła, kochała i wielbiła Chrystusa Pana i Mistrza swego.

O Św. Jadwigo, czyliż możesz w Niebie teraz być mniej miłosierna nad tymi, którzy do ciebie się uciekają? prawdopodobnie nie, miłość twoja bowiem całkowicie się powiększyła, więc wysłuchaj prośby moje i uproś mi u Boga tę Łaskę, abym się stał(-a) innym człowiekiem. Już nie chcę być nieczułym(a), nielitościwym(a), ale według możności chcę wszystkim dobrze czynić, chociażbym sam(a) sobie miał(a) co odmówić. Na łonie ubogich te dobra chcę złożyć, które mi Bóg udzielił, tu najobfitsze procenta dla wieczności mi przynosić, a w Dzień Sądu Ostatecznego los mój przyszły, uczynki moje dobre stanowić będą. o ile więc pragnę Łaski od Boga, więc w uczynkach miłosierdzia ćwiczyć się muszę: ,,Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. — Amen.

Na zakończenie mów każdy dzień litanię do Św. Jadwigi.

Dzień ósmy.

Widząc Św. Jadwigę na tak wysokim stopniu doskonałości, a zastanawiając się nad cudami, przez które wszechmocny Bóg służebnicę Swoją jeszcze za życia chciał wsławić; pytać się musimy: jakim sposobem Św. Jadwiga tak daleko w świątobliwości postąpiła? Gdyby pomiędzy Aniołami albo Świętymi była żyła, nie byłoby to nic dziwnego, ale wiadomo nam, iż w środku świata zepsutego i jego powabów szukających przecie lilia pomiędzy cierniem się stała. Co jej do tego pomogło, oto jedynie miłość gorąca do Jezusa Ukrzyżowanego. W tym przywiązaniu się do Niego, jako modlitwa kościelna do Św. Jadwigi już dowodzi, nabierała owych sił światem pogardzić, a Nieba gwałtem się dopiąć. Jej chwałą, pociechą miłością był Chrystus! U stóp Krzyża Jego szukała pociechy, pomocy, mądrości i Boskiego Błogosławieństwa, którego jej Sam Jezus Chrystus według historii Świętej z oderwanymi od Krzyża Rękami udzielił. Z tej więc przyczyny jej serce i myśli do Niego Samego zwrócone były; wypełnienie Woli Jego było jej pokarmem, miłość doskonała jej pragnieniem połączenie wieczne i cel największy! ale i Maryą Błogosławioną Pannę i Matkę Bożą miłowała i czciła; ciągle Jej Obraz z kości słoniowej przy sobie nosiła, który w grobie między nieskażonymi palcami znaleziono.

Święta Jadwigo! uwielbiona sługo Pana, uproś i dla mnie tę Łaskę, ażebym Boga z całego serca, z całej duszy i z wszystkich sił miłował(a), albowiem mało dotąd Pana mego miłowałem(am). — Biada mnie niewdzięcznemu(ej), który(a) Najwyższe Dobro Boga lekcepoważałe(a)m, a na pokusy chętnie zezwalałem(am)! dlatego więc wszelkie dolegliwości i utrapienia, które na mnie przyjdą, jako kara za grzechy moje i na oczyszczenie duszy mojej, cierpliwie przyjmować chcę, i tak się też słowa Jezusa Chrystusa na mnie spełnią: „Błogosławieni, którzy prześladowania cierpią dla sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebieskie”. Amen.

Na zakończenie mów każdy dzień litanię do Św. Jadwigi.

Modlitwa na zakończenie.

Pobłogosław Ojcze Niebieski te rozmyślania i modły tej oktawy na cześć Św. Jadwigi odprawione, ażeby nasze przedsięwzięcia do żywota wiecznego skuteczne były i my owej szczęśliwości dostąpili, której Twoja wierna służebnica Jadwiga zażywa przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg na wieki wieków. Amen.

Modlitwa kościelna do Świętej Jadwigi.

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Boże, któryś błogosławioną Jadwigę od światowej wspaniałości do pokornego naśladowania KrzyŻa Twojego całym sercem przejść nauczył: użycz, abyśmy jej zasługami i przykładem nauczyli się gardzić przemijającymi świata rozkoszami, i w uciśnieniu Twego Krzyża wszystkie nasze zwyciężać przeciwności.

Spojrzyj, o Panie, łaskawym okiem na nas, którzy Ci wszystko na ofiarę przynosim, cośmy od Ciebie otrzymali, a co się Tobie w nas nie podoba, to przyjmij za przyczyną Św. Jadwigi od nas przez Twoją litościwą Łaskę.

Wszechmocny Boże! zachowaj nas od wszelkich złych przypadków, a po ukończonych pracach pielgrzymowania naszego doprowadź nas za przyczyną i przez zasługi Św. Jadwigi do wieczności spoczynku; przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twego, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Modlitwa w dzień uroczysty Św. Jadwigi.

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Uwielbiamy, o Boże Miłosierdzie Twoje, ponieważ żeś Św. Jadwigę, wierną sługę Twoją, której pamiątkę, Kościół nasz Święty na dniu dzisiejszym uroczyście obchodzi, przez śmierć doczesną uczestniczką gód niebieskich, a wywyższywszy ją pośredniczką naszą uczyniłeś. Ciebie zaś, o Święta Jadwigo prosimy, abyś nam tę Łaskę wyjednała, abyśmy Cię naśladując tam się dostali dokąd żeś nam poprzedziła. Niestety! żeśmy śmiertelni tak mocno do świata przywiązani, tak żyjemy jakobyśmy światu tylko żyli! a przecież wierzymy, iż wszelka rozkosz i wspaniałość jego, która nas zaślepia, jest dym — i podobna do trawy, dziś kwitnącej, a jutro obumierającej, czemuż więc nieroztropni, a o doczesne rzeczy bardziej niżeli o wieczne staranni być mamy? Ach! gdybyśmy przynajmniej jakiekolwiek wyobrażenie owej szczęśliwości mieli, której Święci zażywają, prawdopodobnie chętnie byśmy krzyże i utrapienia, choćby śmierć odważnie przyjęli, aby się stać uczestnikami owej szczęśliwości.

Koronę tylko ten odbiera który zwycięża, mężnie więc wszelkie przeszkody oddalać, pyszne serca upokorzać, a namiętności ciała poskramiać! Tym sposobem, przez ową ciasną bramę przejdziemy — nie z naszej mocy, ale z Łaską Bożą, którą nam Ty Św. Jadwigo racz uprosić. Wspieraj nas biednych, grzechy nas bowiem oszpeciły, nieprzyjaciele ścisnęli, bez cnoty i oziębłymi w w służbie Boskiej jesteśmy. — Przyprowadź nas do Jezusa i uproś, abyśmy nowe życie zaczęli, podobne do Życia Twego Bogu przyjemnego, aby i nas, który Cię do wiecznej chwały powołał, po zejściu z tego świata pomiędzy Świętymi umieścił. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa do Św. Jadwigi o naśladowaniu jej cnót

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Rozważając nasz żywot i Żywot Świętych Pańskich, a postrzegając wielką różnicę, lękać i za nader śmiałych się poczytać musimy, gdy z owymi Wybranymi Pana tej samej szczęśliwości zażywać chcemy. Pociecha to dla nas, iż jeszcze mamy czas do nawrócenia się i do zbierania zasług na Niebo! Dlatego uciekam się do Ciebie chwalebna Patronko Śląska Św. Jadwigo, a proszę Cię gorąco, podaj mi rękę na wyrwanie mnie z niedoli, w którą grzech mnie wprowadził, wspieraj mnie, abym na nowo nie upadł, a wzmacniaj mnie przeciwko złośliwym pokusom świata, ciała i ducha złego. Ach! na wieleż niebezpieczeństw jestem wystawiony(a), jak prędko mogę duszę, a z nią Niebo utracić! Niechże więc życie Twoje mi będzie wzorem, a gdy honory i bogactwa mnie mamić będą, niech się od Ciebie pogardy jego, gdy namiętności i pożądliwość mnie kusić będą — tych umartwień niech się od Ciebie uczę; gdy boleści i przykrości do niecierpliwości mnie pobudzać będą — niech się od Ciebie poddania się pod Wolą Boską uczę, a gdy złość i nieprzyjaźń serce moje rozpalać by miały; prawdziwej miłości Boga i bliźniego niech wzór z Ciebie biorę. — Pomnij Św. Jadwigo! iż tę walkę, która mnie jeszcze czeka, ty z Łaską Boską szczęśliwie ukończyłaś, przyczyń się więc za mną słabym(a), u Tego, który Łaski udziela do wykonania, ażebym zwyciężył(a) i Ciebie naśladował(a), tym sposobem i na owe miejsce za Tobą pójdę, gdzie nie ma pokus, ale gdzie wieczne Alleluja Świętych, Bogu wszechmocnemu śpiewają. Amen.

Modlitwa o żal za grzechy do Św. Jadwigi

Jezus Marya Józef 1897

Boże! Dawco Łaski i chwały, otwórz nam Skarby Twego Miłosierdzia, i spraw, abyśmy za przyczyną Świętej Jadwigi otrzymali poznanie grzechów swoich prawdziwie za nie żałowali, wiernie spełniali obowiązki i bezpiecznie doszli do żywota niebieskiego. Amen.

Modlitwa do Św. Jadwigi w potrzebach i ucisku

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

My grzeszni, którzy ciągle grzechy nasze pomnażamy i Łaski Twojej niegodnymi się stali, tylko z bojaźnią i drżeniem ku Tobie Wszechmogący Boże się zbliżamy. ale dla sprawiedliwych dusz, dla których już nie raz karę zatrzymałeś, daruj nam, dla wiernej sługi Jadwigi, która niegdyś w skazitelnym ciele, teraz ukoronowana, bez ustanku za nas i za naszą Ojczyznę do Ciebie błaga. Przez jej miłosierdzie przeciwko ubogim i opuszczonym, przez jej macierzyńską opiekę nad chorymi, zranionymi i zarażonymi powietrzem, owszem przez jej wielką miłość i staranie się o cierpiący i nieszczęśliwy naród ludzki uzbierała sobie wielki skarb zasług, i nas, o najłaskawszy Ojcze, jako członków Kościoła Twego, uczyń uczestnikami. Oddal więc łaskawie teraźniejsze nawiedzenie, ciężko nas ściskające, abyśmy nie wpadli w ręce nieprzyjaciela, a ostateczne rzeczy nie stały się gorszymi, niżeli pierwsze. Ratuj nas, Panie! wszakże nie chcesz zguby dziatek Twoich, wybaw nas, Panie! z tej niedoli, o ile się Tobie tak podoba, a okaż nam Twoją nas uszczęśliwiającą Twarz Świętą. Wysłuchaj nasze modły, nie dla naszych zasług, albowiem nędznymi grzesznikami jesteśmy, bez zasług, ale dla przyczyny Św. Jadwigi, która nas ubogich juz częstokroć z doczesnymi i niebieskimi darami obdarzyła, bądź nam łaskaw i miłościw. Amen.

Modlitwa do Św. Jadwigi Patronki imienia.

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

O chwalebna Oblubienico Nieba Św. Jadwigo, pozdrawiam Cię i raduje się serdecznie; iż Twoje imię i Ciebie za Patronkę na Chrzcie Świętym otrzymałam. o ile zaś Twoją prawdziwą czcicielką chcę być więc muszę nie tylko co do imienia, ale raczej co do uczynków Tobie być podobną, muszę Twoje cnoty za wzór mieć i Ciebie naśladować. Niechże przy wspomnieniu Twego Imienia każdym razem i przedsięwzięcia do żywota świętobliwego odnawiam, w cnotach coraz gorliwiej się wzmacniam, i splamione grzechami serce oczyszczam, a gdybym się Tobie, o Święta szczególniej w czystości, w umartwieniu i w miłości do bliźniego podobną się stała ażebym do doskonałej miłości i połączenia się z Bogiem się zniosła, i twego chwalebnego Imienia godną się okazała. — Przez naśladowanie Twego życia cnotliwego chcę jedynie cześć moją ku Tobie okazać, a o ile mi się to z Łaską Pana Boga uda, to pewna jestem, iż się tam dostanę, gdzie Ciebie we chwale Wybranych oglądać i wszechmocność Ojca — wychwalać będę, który tak wielkie rzeczy przez Ciebie uczynił. ale dopóki na tym świecie żyję, chcę się Miłosierdziu Boga i Twojej opiece polecać, i dlatego co dziennie do Ciebie wołać: — Módl się za mną grzeszną, o Święta Jadwigo aż do mego końca. Amen.

Modlitwa do Św. Jadwigi dla młodzieńców i panien

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Do Ciebie wierna sługo Boża Św. Jadwigo, uciekam się z ufnością i proszę Cię pokornie, ażebyś mi u Boga owych Łask uprosiła, których wielce potrzebuję, ażebym obowiązki i przykazania stanu mego, według Woli Bożej wykonać mógł (mogła). Żyję we świecie, gdzie tyle pokus do złego; —w ciele, z którym ciągle walczyć muszę, jestem niewidomymi nieprzyjaciołami otoczony(a), którzy mojej zguby szukają! Jakże się mam zabezpieczyć przeciwko tym wszystkim niebezpieczeństwom? własnymi siłami tego nigdy nie zdołam, albowiem słaby(a) i niedołężny(a) jestem! mój rozum jest ciemny, wola moja słaba, serce moje do złego skłonione; ciało nad duchem panuje chwiejące jak trzcina od wiatru są moje przedsięwzięcia; zaledwie powstanę, już-ci znów upadam; żądzą zmysłów moich posłusznym (posłuszną) jestem, ale do uczynków dobrych leniwym (leniwa); dla Ciebie, o Boże, tępym (tępą) i oziębłym (oziębłą) jestem, wszelkie czyste dziecinne uczucie z laty coraz bardziej obumiera i niepłodny(a) dla Nieba młodość moja się staje!

Takie życie, mój Boże, podobać się Tobie nie może i sprawiedliwa kara Twoja mnie spotka, o ile się nie nawrócę, złe pokonam, a dobre nasienie dla wieczności nie wysieję! Dopomóż mi Św. Jadwigo, mocą Twoich zasług i Twojej przyczyny u Boga! niechaj naśladuję Twój przykład, któryś mi dała w młodości Twojej! Ochotnie odtąd czystość duszy mojej równie z Tobą nade wszystko poważać chcę, każdej okazji do grzechu unikać i pożądliwości ciała mego strzec, ażebym przez nieczyste myśli, słowa i uczynki nie zgrzeszył(a). Chcę przez cały czas Św. Jadwigo podobnie Tobie samotność kochać, nigdy serce moje do uciech światowych przywiązywać, ale raczej uciechę moją w modlitwie szukać. Wszystkich ludzi, szczególniej kochanych rodziców moich szczerze miłować, na Boga ciągle pamiętać, z posłuszeństwa wszelkie obowiązki stanu mego wykonywać, ale i w uczynkach dobrych według sił moich się ćwiczyć. Tym tylko sposobem będę Św. Jadwigo podobnie Tobie, jako w latach tak i w cnotach, pobożności wzrastał(a) i przy końcu życia mego nie smutnym okiem na śliczne lata młodości mojej spoglądał. Zmiłuj się więc nade mną, Ty Boże duszy mojej, a nie odciągaj ode mnie Twojej Ojcowskiej Ręki! Daj mi Twego Anioła, który by mnie tam doprowadził, gdzie Św. Jadwiga z Twoimi Świętymi Ciebie chwali i wielbi na wieki. Amen.

Modlitwa do Św. Jadwigi dla małżonków

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Zostawiłaś nam Św. Jadwigo w Twoim życiu małżeńskim tak wspaniały przykład, iż ze wstydem na się spoglądamy, widzimy Twoje miłości pełna zgody z małżonkiem najtroskliwsze wychowanie dziatek Twoich, najcierpliwsze znoszenie wszelkich przykrości i serdeczną miłość do Boga, która Cię w tym szczególniej okazuje, i w najpiękniejszych latach od obcowania stanu małżeńskiego oddaliłaś się i bogobojnego małżonka do tego nakłoniłaś, ażebyś tym posłusznym i czystszym sercem Panu służyć mogła. Dopomóż nam przez Twoją przyczynę, ażeby i nasze małżeństwo przed Bogiem błogosławione i drogą do szczęśliwej doskonałości dla nas było, niech wszelka niezgoda, podejrzliwość i nieprzyjaźń daleka od nas będzie, ale niech raczej prawdziwą miłością, wiernością, cichością i uległością przez życie nasze połączeni będziemy, dziatkom naszym i domownikom, dobrym przykładem świecimy i onych do wszelkiej bogobojności zachęcamy. Uproś nam też jeszcze Św. matko Jadwigo błogosławieństwo Boskie w naszych pracach, abyśmy one z ochotą i pilnością, z zdrowiem i miłością do Boga zawsze rozpoczynali i kończyli. — Ponieważ zaś życie człowieka nie jest wolne od przeciwności, więc uproś nam cierpliwości i poddania się pod Wolę Boską. Niech różne cierpienia i doświadczenia na nas według Wyroków Bożych przyjdą; co Bóg czyni to zawsze dobrze jest! W małżeństwie powinno jedno drugie pocieszać, do dobrego zachęcać, wzajemnie być posłusznym, uprzejmym, ulegającym, w szczęściu niewyniosłym, a w nieszczęściu nie tracić serca! Przede wszystkim uświęca Kościół ten stan i udziela mu Łaski wszelkiego Sakramentu, ażeby Chrześcijan w tym stanie Królestwo Boże na ziemi rozszerzał, tak przez własne udoskonalenie się, jako też przez pracowanie wokoło zbawienia duszy dziatek i bliźnich naszych. Prawda, iż lekceważymy sobie ten obowiązek, gdyż często za powabami świata, za pomnożeniem dóbr i powagi naszej się ubiegamy, a na nasze i dzieci naszych wieczne zbawienie rzadko, albo wcale nie pamiętamy! pobłogosław więc, o Boże, nasze przedsięwzięcia Tobie odtąd jako chrześcijańscy małżonkowie z gorliwością służyć, codziennie ów ślub przy ołtarzu niegdyś uczyniony odnawiać i według sił naszych pobożne, cnotliwe i Tobie przyjemne życie prowadzić, ażebyś nas i nasze dziatki uczynił uczestnikami owej chwały, której Twoja wierna sługa Jadwiga wiecznie zażywa. Amen.

Modlitwa do Św. Jadwigi dla wdów

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Z zatrwożonym sercem do Ciebie oczy podnoszę Św. Jadwigo i uciekam się w potrzebach mego życia, z ufnością do Ciebie, któraś się po śmierci męża Twego całkowicie służbie Boskiej poświęciła i w modlitwach, postach i dobrych uczynkach życie Twoje dokonała. — Naucz mnie według Twego przykładu bogobojnie, uczciwie na osobliwości żyć, abym Ojcu Niebieskiemu się podobała, Jemu się całkowicie poślubiła.— Szczególniej wspomagaj mnie Twoją przyczyną w smutkach, utrapieniach, i nieszczęśliwych czasach, gdy świat mną by miał pogardzać, a ja opuszczona do złego by miała być kuszona: wtenczas równie z Tobą niechaj się do Boga uciekam, a w Ukrzyżowanym Zbawicielu moim niech pociechę i pokój znajduję, którego świat mi dać nie może. Udziel mi Miłosierny Ojcze, dla zasług Św. Jadwigi, tę Łaskę, abym w dobrym aż do końca życia mego wytrwała, a te kilka lat, któreś mi jeszcze może przeznaczył, tak przeżyła, ażebym ich na łóżku śmiertelnym obżałować nie musiała. Dlatego stanowię złego i niesprawiedliwości się chronić, dobrodziejom moim wdzięczną, nieprzyjaciołom miłości pełną się okazywać; wolne chwile życia mego na pobożne rozmyślania i modlitwy wzywać, do kościoła chętnie uczęszczać, a w czasie nawiedzenia żadnym sposobem nadziei w Tobie nie tracić, ponieważ Ty każdego czasu nad tymi się litujesz, którzy u Ciebie pomocy szukają! Pobłogosław więc moje przedsięwzięcia za przyczyną Św. Jadwigi, naszej Patronki, w której towarzystwie zechciej duszę moją umieścić przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa powszechna do Św. Jadwigi, Patronki Ojczyzny

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

W uznaniu naszych grzechów i przejęci mocnym zaufaniem na skuteczne przyczyny naszej Świętej Patronki, podnosimy i teraz do Ciebie Św. Jadwigo z ufnością nasze oczy i prosimy Cię w naszych i w potrzebach bliźniego o litościwą Twoją przyczynę.

Polecamy Ci najpierw Kościół nasz Święty Katolicki, niezmazaną Oblubienicę Chrystusa, która i Ciebie zrodziła i dla Nieba wychowała, ażeby nieprzyjaciół teraźniejszych zwyciężyła, wszystkie narody pod cieniem Swoim umieściła, i wywyższoną ponad nieprzyjaciół Swoich w wspaniałości się okazała według obietnic Zbawiciela! Proś też zarazem za wszystkich sług Kościoła, za Ojca Świętego N., Namiestnika Chrystusowego, ażeby z mądrością i mocą Łódkę Piotra Świętego prowadził. Za Biskupa naszego N., ażeby powierzoną sobie trzodą przez wszelkie niebezpieczeństwa na paszę niebieską prowadził, i od wszelkiej napaści nieprzyjaciół bronił; za wszystkich kapłanów i robotników we Winnicy Pańskiej; ażeby tylko powiększenia Chwały Bożej szukali nasienie słowa stokrotne owoce przynosiło; proś za wszystkich wiernych Kościoła, ażeby się stali uczestnikami Łask Bożych, jako opoka niewzruszeni w wierze wytrzymali; za wszystkich kacerzy i niewiernych, ażeby prawdę poznali i na drodze zbawienia chodzili! Módl się też o Święta Patronko za kochanego Króla i Pana naszego, ażeby ciągle o doczesne i wieczne zbawienie poddanych swoich się starał, i w miłości pokój utrzymywał. Na końcu polecamy Twojej opiece Św. Jadwigo i nasz Śląsk, nad którym jako Księżna przez pół wieku w mądrości i miłości panowałaś, ażeby wiary, w której Świętą zostałaś wiernie dochował, i od wszelkich plag, wojny, moru, głodu, i Kar Bożych zachowanym został. My zaś nie przestaniemy Ciebie jako wybraną Patronkę naszą czcić, miłować i Twoje cnoty naśladować; zarazem się spodziewamy, iż i nasi potomkowie, gdy ciała nasze już w proch obrócone będą, podobnież Ciebie czcić będą, abyśmy wszyscy tam się połączyli, gdzie Bogu Wszechmocnemu wieczna chwała. Amen.

Modlitwa do Św. Jadwigi, Patronki Polskiej.

Bóg mój i wszystko: książka do nabożeństwa dla Członków Trzeciego Zakonu Św. Franciszka z Asyżu 1944rr.

Święta Jadwigo, Patronko Polska, któraś była przykładem czystości i pokory, także miłosierdzia ku ubogim, od których stołu zbywające odrobiny, będąc księżną Polską, często za pokarm sobie w ukryciu brałaś; któraś w ustawicznej modlitwie napełniała się wielką słodkością Ducha Bożego: jako Cię Łaska Boga tak za życia ozdobiła i wyniosła, iż czyniłaś cuda i duchem proroczym obdarzona byłaś; uproś nam, żebyśmy również dla miłości Bożej zawsze o bliźnich myśleli i nigdy nie przekładali osobistej potrzeby nad publiczną i krajową. Naucz i mnie tej twojej dokładności, żebym w każdym życia mojego położeniu, bądź radosnym, bądź smutnym, Boga mego kochał nade wszystko i z miłości Jego wszystko mówił, czynił i cierpiał. A ponieważ jesteś Patronką całego naszego kraju, pokaż to skutecznie, broniąc od wojny, głodu, powietrza, niezgody i wszelkiej klęski i żeby Królowi chwały wiecznej składano uszanowanie. Racz teraz w Królestwie Błogosławionych, gdzie kosztujesz zapłaty szczęśliwej, przyczyniać się modlitwami Twoimi, abyśmy mogli podobnież w tym i przyszłym życiu otrzymać Łaskę Jezusa Chrystusa, Pana naszego, i wraz z Tobą cieszyć się wiekuiście. Amen.

Modlitwa do św. Jadwigi księżnej, Patronki Polskiej.

Serdeczne modły czyli Nabożeństwo dla prawowiernych katolików 1874

Święta Jadwigo zacnością krwi Polskiej znaczna cnotami, świętobliwym żywotem znaczniejsza. Wzorze wielkiego umartwienia, przy delikatnej kompleksji twojej, wielkiej rezygnacji na Wolę Boską w utrapieniach prawdziwym nabożeństwem ku najświętszemu Sakramentowi dziwna, dlatego umyślnie ślubów zakonnych nie czyniąca, żebyś ubogim dobrze czyniła, których karmiłaś ze stołu twego, nogi ich umywałaś, jałmużników opatrywałaś. Niezwyczajnej pokory przykładzie, kiedyś sióstr zakonnych ślady całowała, po nich okruszyny chleba pożywała, jakoś to wszystko dla jednej miłości Boskie i czyniła, tak mi uproś w podobnych ćwiczyć się cnotach, Boga sobie zjednać, aby mi był w życiu dawcą, łask wszelkich, a po śmierci zapłatą wiekuistą. Że zaś jesteś Patronką całej Polski pokaż to skutecznie, broniąc ją od wojny, powietrza, głodu i niezgody, i przekładania osobistej potrzeby na publiczną, z wielką jej zgubą. Niech tę koronkę za twoją przyczyną Bóg przez cierniową swoją koronę zachowa od wszystkiego złego, a będzie Mu za to, jako Królowi Chwały, wieczne uszanowanie. Amen.

Lub:

Błogosławmy Panu 1891

Święta Jadwigo! Wzorze wielkiego umartwienia i żywota świątobliwego; nabożeństwem ku Najświętszemu Sakramentowi dziwna i miłosierdziem ku bliźnim sławna! Niezwyczajnej pokory przykładzie, kiedyś Sióstr zakonnych ślady całowała, po nich okruszyny chleba pożywała. Jakoś Ty wszystko dla jedynej miłości Boskiej czyniła, tak i mnie uproś w podobnych się cnotach ćwiczyć, Boga sobie zjednać, by mi był w życiu dawcą łask wszelkich, a po śmierci zapłatą wiekuistą. Broń nas od wojny, powietrza, głodu i niezgody. Amen.

Modlitwy różne do Świętej Jadwigi.

Cicha łza chrześcijańska egzemplarz dla kobiet 1879

Boże! Dawco Łaski i chwały, otwórz nam Skarby Twego Miłosierdzia i Dobroci, i spraw, abyśmy, co stałej ojczyzny nie mamy, do przyszłej, której oczekujemy, za przyczyną Świętej Jadwigi dojść mogli. Który żyjesz i królujesz Bóg na wieki wieków. Amen.

***

Droga do zbawienia 1863

Święta Jadwigo, patronko polskiej ziemi, przykładzie cnoty i pokory, niewyczerpane źródło wspomagania ubogich, która żywiłaś się okruchami stołu czeladniego, a książęce potrawy rozdawałaś biednym i odmawiałaś sobie wszystkiego, aby tylko nędznych opatrywać, któraś w ustawicznej modlitwie i ratowaniu bliźnich jedynie szukałaś rozkoszy i napełniona Duchem Świętym przepowiadałaś jako prorocy pańscy; racz teraz przebywając w Królestwie Bożym przyczyniać się modlitwami twymi za ziemię tę, w której doczesny żywot pędziłaś. Niechaj w Tobie mamy zawsze gotową obronicielkę przed Panem; przyczyniaj się za nami, abyśmy wolni byli od klęsk na ziemi, a w życiu przyszedłem cieszyli się łaską nieskończoną Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojca strapionych, i otrzymali pomieszczenie w królestwie niebieskim. Amen.

Droga do niebieskiej Ojczyzny 1873

Święta Jadwigo, Patronko ojczyzny naszej! oto ja sługa Twój polecam Ci duszę moją, i proszę przez miłość, którąś miała ku Jezusowi, zachowaj mnie od wszelkiego grzechu, napełniając mnie wstrętem i obrzydzeniem każdej obrazy Boskiej. Wyjednaj mi anielską serca czystość i męstwo przeciw pokusom, zaszczepiając we mnie owe przedsięwzięcie: Nie jestem stworzony dla rzeczy doczesnych, ale dla wiecznych, wic dla tych tylko żyć będę.

Racz mi wyjednać modlitwami Twoimi, żeby mnie ani utrapienie, ani boleść, ani pomyślność, ani szczęście doczesne nie mogło nigdy od miłości Stwórcy i Zbawiciela mojego oderwać. Racz mi uprosić gorliwość w nabożeństwie do Najświętszego Sakramentu, i abym bez posilenia się tym chlebem niebieskim nie umierał, ale nim posilony zbawienie wiecznie otrzymał. Amen.

***

Bóg moją miłością zbiór nabożeństw i pieśni na wszystkie 1936

O Święta Jadwigo! której serce przepełnione było tak wielką miłością i litością dla biednych, iż sama im usługiwałaś i potrzeby ich zaspakajałaś, uproś nam tę Łaskę, abyśmy w każdym człowieku widzieli brata naszego, abyśmy uboższymi nie gardzili, ale ich nędzę wspierali i osładzali. Uproś nam także, abyśmy starali się o bogactwa duszy, to jest o cnoty, którymi ozdobieni, moglibyśmy dostać się do chwały, której już zażywasz z Bogiem w Trójcy świętej jedynym. Amen.

Modlitwa dla Pątników przy grobie Św. Jadwigi

Książeczka Ś. Jadwigi, patronki Polski i Śląska wyd. II, Opole 1850

Tutaj przy grobie czcigodnych zwłokach Twoich klęczę, o chwalebna Księżna Jadwigo Święta, i rozmyślam pobożnym sercem świątobliwe życie Twoje i Twoją Chwałę w Królestwie Ojca Niebieskiego! z natchnienia świętego podjąłem (podjęłam) tę podróż i stoję tu radosnym sercem. Dziękuje Panu, który Cię tak doskonałą uczynił, a mnie na to miejsce święte przywiódł! ale aby ta pielgrzymka zbawienna dla duszy mojej była, uciekam się do Ciebie Św. Jadwigo, i proszę Cię, uproś mi Łaskę odtąd Twego przykładu wiernie naśladować, gdyż tym sposobem tylko najlepiej Cię czcić mogę! dopomóż mi więc ową ścieżkę wąską, która przez cierpienia do chwały prowadzi nie opuszczać, całą moją nadzieję na Jezusa pokładać, i u Nóg Świętego Jego Krzyża owej wiadomości nabywać, którąś Ty i Wszyscy Święci znaleźli, ową Naukę, która jest nad wszelką mądrość świata i sama tylko na drodze do zbawienia świeci! Mając one, będę bogatszy(a) niżeli gdybym wszystkie skarby posiadał(a), i mądrzejszy(a), jak gdybym wszystkimi językami mówił(a)! O tęże drogą naukę Świętych do Ciebie dziś z głębokości serca mego wołam, albowiem nader długo zaślepiony(a) od próżności świata żyłem(am), ale teraz Bogu tylko służyć pragnę; Jemu, który mnie stworzył, od którego wszystko posiadam, wiecznemu i wszechmocnemu Bogu się ofiaruję, moją własną wolą chcę umartwiać, a światu umierać! Weźmij mnie, Panie, raczej z tego świata, niżeli bym Cię na nowo miał(a) obrazić i w moich dzisiejszych przedsięwzięciach nie stałem(am) się okazać! O Jezu! mój Odkupicielu i Zbawicielu, w Ciebie wierzę, w Tobie ufam, Ciebie nade wszystko miłuję, Tobie będę wierny(a) i posłuszny(a) i aż do ostatniego tchu życia mego! Ty ale Św. Matko Jadwigo, uczyń mnie Twoim dziecięciem i staraj się o moje doczesne i wieczne potrzeby ową wielką miłością, którąś wszystkim opuszczonym na ziemi okazywała. — Przyjmij za hołd przykrości pielgrzymki mojej, prowadź mnie szczęśliwie na powrót i nie opuszczaj mnie. aż ową wielką podróż do wieczności szczęśliwie ukończę za Miłosierdziem Boskim chwalebnymi chórom policzonym (policzoną) zostanę, gdzie połączony(a) z Jezusem, Maryą, z Tobą i Wszystkimi Wybranymi niebieskich euforii wiecznie zażywać będę. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen.

© salveregina.pl 2024